PYTANIE: Czy futbol australijski wywodzi się z aborygeńskiej gry Marn Grook?
Książki historyczne powiedzą ci, że Tom Wills, ojciec futbolu australijskiego, uczęszczał do Rugby School w Wielkiej Brytanii i zaprojektował grę jako zmodyfikowaną wersję rugby. Jednak dowody sugerują, że Wills znał i mógł być pod wpływem Marn Grook.
Marn Grook można przetłumaczyć jako „piłka do gry” i zazwyczaj grano piłką wykonaną ze skóry oposa, wypchaną węglem drzewnym i trawą.
Gra polegała na kopaniu i łapaniu piłki, a ten pokaz sprawności fizycznej był kluczowym aspektem gry. Często grały w nią duże grupy mężczyzn, a niektóre relacje sugerują również, że uczestniczyły w niej kobiety, a nawet dzieci.
Wills był synem Horatio Willsa, właściciela ziemskiego w Western District of Victoria. Tom Wills był jednym z nielicznych białych dzieci w tym rejonie w latach 30. i 40. XIX wieku. Dorastał więc, bawiąc się z dziećmi Aborygenów w tym okręgu, mówił miejscowym językiem i uczestniczył w lokalnych ceremoniach.
Przyjęcie niektórych aspektów Marn Grook do gry wydaje się prawdopodobne. W swojej grze Wills zrezygnował ze scrumów na poziomie gruntu i zamiast tego skupił się na utrzymywaniu piłki w powietrzu, nagradzając graczy, którzy złapali piłkę bezpośrednio z kopnięcia innego gracza.
Tom Davies, Gerringong, Nowa Południowa Walia
Marn Grook można przetłumaczyć jako „piłka do gry” i zazwyczaj grano piłką wykonaną ze skóry oposa, wypchaną węglem drzewnym i trawą.
Lincoln McCarthy z drużyny Lions podczas meczu 6. rundy AFL pomiędzy drużynami Brisbane Lions i Geelong Cats na stadionie Gabba w Brisbane w kwietniu 2024 r.
Dowody wskazują, że Tom Wills znał Marna Grooka i mógł się pod jego wpływem poruszać.
PYTANIE: Kto był pierwszym asem myśliwskim w Wielkiej Brytanii?
Major Lanoe George Hawker VC (1890–1916) był pierwszym brytyjskim asem lotnictwa („pilotem wojskowym, któremu przypisuje się zestrzelenie pięciu lub więcej samolotów wroga podczas walki powietrznej”).
W 1913 roku Hawker uzyskał licencję pilota, po tym jak sam opłacił lekcje latania, i został przyjęty do nowo powstałego Royal Flying Corps (RFC).
Gdy wybuchła I wojna światowa, ani Brytyjczycy, ani Niemcy nie mieli wielu samolotów, więc Hawker był swego rodzaju pionierem. Jednym z wczesnych osiągnięć Hawkera w lotnictwie było zaatakowanie hangaru zeppelina, zrzucając na niego granaty ręczne z powietrza.
Hawker był zarówno utalentowanym lotnikiem, jak i innowatorem. Wynalazł sięgający do uda but wyściełany futrem, aby utrzymać załogę w cieple. Dostosował swojego Bristol Scout (samolot jednomiejscowy) do przenoszenia karabinu maszynowego Lewis.
W ciągu jednego dnia zestrzelił trzy niemieckie samoloty, za co został odznaczony Krzyżem Wiktorii w 1915 r.
Zestrzelił w sumie siedem samolotów wroga, zyskując tytuł „asa”. Następnie Hawker objął dowództwo nad 24. Dywizjonem. Jego mottem było „Atakuj wszystko!”
23 listopada 1916 roku Hawker został zaatakowany przez Manfreda von Richthofena, zwanego Czerwonym Baronem, i stał się jego jedenastą ofiarą.
Von Richthofen uznał karabin Hawkera Lewis za trofeum. Grenadierzy niemieccy wydobyli ciało Hawkera z wraku samolotu i pochowali go, zaznaczając lokalizację grobu. Jednak grób nigdy nie został odnaleziony.
Nazwisko Lanoe Hawkera jest zapisane na Arras Flying Services Memorial we Francji. VC Hawkera znajduje się w kolekcji Royal Air Force Museum w Hendon, miejscu, w którym Hawker nauczył się latać.
Bob Dillon, Edynburg
PYTANIE: Dlaczego w ciągu ostatnich kilku lat w Kanadzie spłonęło ponad 80 kościołów?
W 2021 roku Kanadę obiegła przerażająca wiadomość o odkryciu 751 nieoznakowanych grobów na terenie szkoły rezydencjalnej dla Indian Marieval, zaledwie kilka tygodni po tym, jak w szkole rezydencjalnej dla Indian Kamloops odkryto podobno szczątki 215 dzieci.
BBC podało: „Kanada pogrążona w żałobie po znalezieniu szczątków 215 dzieci w szkole prowadzonej przez rdzennych mieszkańców”. Artykuł ten nadal można znaleźć na ich stronie internetowej.
Premier Kanady Justin Trudeau nakazał opuszczenie flag kraju do połowy masztu na wszystkich budynkach federalnych, aby uczcić „215 dzieci, które straciły życie w szkole z internatem Kamloops”.
Fala przemocy antychrześcijańskiej rozprzestrzeniła się po całym kraju. Co najmniej 96 kościołów zostało spalonych lub zdewastowanych. Jednak wielomilionowe śledztwo do tej pory nie ujawniło żadnych dowodów na masowe groby.
Wszystko to odwraca uwagę od faktu, że prowadzone przez kościół szkoły rezydencjalne w XX wieku były ponurymi miejscami. Często oddzielały one rdzenne kanadyjskie dzieci od ich rodzin i społeczności. Wiele z nich zmarło z powodu chorób i cierpiało z powodu kulturowego wysiedlenia.
Obecnie historia o tym, że dzieci chowano w masowych, nieoznakowanych grobach w szkołach z internatem dla rdzennej ludności, wydaje się nieprawdziwa.
DL Anderson, Londyn SW3
