Kevin Smith chce, żeby po jego śmierci przypomniała mu się scena Clerks II

Kiedy Kevin Smith kręcił „Urzędników” w 1994 roku, miał zaledwie 23 lata i nie wiedział, jak się robi filmy. Do nakręcenia filmu Smith zainspirował się „Slackerem” Richarda Linklatera, sądząc, że mógłby napisać zabawny scenariusz na podstawie sposobu, w jaki rozmawiał z przyjacielem. Wyprodukowany za jedyne 27 575 dolarów film „Urzędnicy” opowiadał o dowcipnych, ale pozbawionych celu dwudziestoparolatkach, którzy zmagają się z romantycznymi niepokojami, uwięzieni w ślepej uliczce pracy. „Urzędnicy” zadziałali na nerwy przedstawicieli pokolenia X, wprowadzając pewien rodzaj popkulturowej pogawędki, której tak naprawdę nie słyszano wcześniej w filmach. To był ogromny hit.

Smith powrócił w 1995 roku ze „Szczurami handlowymi”, kolejnym jednodniowym filmem o dwudziestoparolatkach zmagających się ze swoimi romansami i niedojrzałością emocjonalną. Jego film „W pogoni za Amy” z 1997 roku był niekonwencjonalnym romansem o heteroseksualnym mężczyźnie zakochującym się w lesbijce i o tym, jak lesbijka może w zamian rozwijać do niego uczucia. Ostatecznie jednak niepewność seksualna heteroseksualnego mężczyzny powoduje implozję ich związku. Smith najwyraźniej miał wiele do powiedzenia na temat miłości i randek, przepracowując własną niedojrzałość.

Smith nakręcił jeszcze kilka filmów, ale w 2006 roku wydawało się, że twórcy nie ma już nic do powiedzenia. „Clerks II” postawił fanom Smitha nową tezę: stagnacja jest w porządku. „Clerks II” był świadkiem powrotu oryginalnych Clerks, którzy powoli doszli do wniosku, że bycie nieudolnymi i bezkierunkowymi pracownikami sklepów ogólnospożywczych było w rzeczywistości najbardziej satysfakcjonującym okresem ich życia. Film kończy się, gdy kupują swój stary sklep spożywczy i są właścicielami swojej młodości. Smith oznajmił, że wiedział, że w przeszłości osiągnął szczyt i że nie przeszkadza mu to.

Smith rozmawiał ostatnio z EWi oznajmił, że chce, aby na jego pogrzebie puszczono klip z filmu „Urzędnicy II”. Tak bardzo lubił ten film. Jednak Smith, mrugając figlarnie, niegrzecznie, zauważył, że nie należy odtwarzać końcowych, pełnych emocji scen „Urzędników II”, ale scenę, w której prostytutka-tatuś-skórzany dopuszcza się sprośnych czynów z osłem.

Aby pokazać pokaz osłów z odpowiedniej perspektywy: W „Clerks II” Dante (Brian O’Halloran) i jego prymitywny kumpel Randall (Jeff Anderson) podejmują pracę w taniej restauracji z burgerami Mooby’s po spaleniu ich sklepu spożywczego. Pracują tam od roku, a Dante robi się niespokojny. Ma około trzydziestu lat i chce rzucić życie za minimalną płacę i przenieść się na Florydę ze swoją narzeczoną Emmą (Jennifer Schwalbach).

Kiedy Randall dowiaduje się, że Dante zamierza opuścić miasto, jest zrozpaczony, ale postanawia, że ​​jego ostatnia zmiana będzie niezapomniana. Zatrudnia osobę zajmującą się seksem ze zwierzętami o nazwie Kinky Kelly i Seksowny Stud, mając nadzieję, że Dante będzie mógł cieszyć się widokiem kobiety dopuszczającej się zoofilii, zanim odejdzie. Przedstawienie obejmuje zaciemnienie okien, ustawienie fantazyjnego oświetlenia i wyjście do miasta. Randall jest zszokowany, gdy dowiaduje się, że Kinky Kelly to osioł, a Seksowny Stud (Zak Knutson) to mężczyzna. Niezrażony, przedstawienie toczy się dalej w szybkim tempie.

Smith powiedział, że chce, aby na jego pogrzebie zagrano przedstawienie osłów. Częściowo dlatego, że byłoby to wyraźnie niewłaściwe, ale przede wszystkim dlatego, że był dumny ze sposobu, w jaki oświetlił i zmontował tę scenę. Smith powiedział:

„Cała scena skąpana jest w tym pięknym niebieskawo-fioletowym świetle, które ukradliśmy z filmu Spike’a Lee „25 godzina” — szczerze mówiąc, jest to jedna z najpiękniej oświetlonych scenografii, jakie kiedykolwiek widziałem w filmie. (…) Pokazujemy Zaka , seksowny ogier, idź w stronę grzbietu osła, a potem ze smakiem obciągamy osła. I gdy już wychodzimy z krocza Zaka, widzisz, jak wkłada rękę w spodnie i s*** podejdź do jego twarzy, robi to w ten sposób i pluje. Wciska sobie w dłoń tego masywnego loogie, a połowa z niego przechodzi między jego dwoma palcami w fioletowe światło i tak dalej.

To wszystko jest tak odrażająco piękne.

Należy zauważyć, że Smith zazwyczaj bardziej koncentruje się na pisaniu i postaciach niż na efektach wizualnych. Jego filmy wydają się być nijakie i płaskie, pozbawione polotu i stylu. Co jest w porządku, zwłaszcza gdy film koncentruje się na rozmowie dwóch postaci. Jednak w przypadku pokazu osłów Smith stał się ambitny. Po raz pierwszy poczuł, że uchwycił pewien rodzaj wizualnego piękna. Tak się złożyło, że była to scena dotycząca seksualnego wykorzystywania zwierzęcia.

Smith, zawsze prowokator, był szczęśliwy, mogąc być bezczelny w stosunku do „Clerks II”, wiedząc, że scena jest obraźliwa, ale jednocześnie wiedząc, że symbolizuje wszystko, co może zrobić jako reżyser. Brudna tematyka, wyraziste, nonszalanckie dialogi i prawdziwy rozmach wizualny sprawiają, że scena pokazu osłów z „Clerks II”, przynajmniej dla Smitha, jest szczytem jego kariery. Reżyser błagał Akademię:

„Akademio, proszę, użyj tego klipu, kiedy umrę. (…) To wiele mówi o mojej pracy. To ujęcie nie pojawiłoby się w głównym kinie – tak, prawdopodobnie w jakimś zwierzęcym porno albo jakimś filmie o tabace – ale byłoby nigdy nie istniałby w filmie odtwarzanym w AMC ani w multipleksie, gdyby nie Kevin Smith”.

I dobrze zrobione. Jest co opowiadać za żartobliwym przesuwaniem granic i wkurzaniem kwadratów.

Od czasu „Clerks II” Smith skupiał się głównie na różnych gatunkach, a jedynie jego film „Red State” z 2011 roku sprawiał wrażenie osobistej wypowiedzi. W większości Smith zaczął kręcić filmy, ponieważ lubi spędzać czas ze swoimi kumplami i kręcenie drobiazgów o zerowym budżecie, takich jak, powiedzmy, „Yoga Hosers”. Może nie ma już nic na głowie, ale Smith z pewnością dobrze się bawi.