Największe zmiany w stosunku do nieemitowanego odcinka pilotażowego

„Teoria wielkiego podrywu” cieszyła się 12 sezonami jako jeden z najpopularniejszych sitcomów w telewizji, ale możesz nie wiedzieć, że pilot, który ostatecznie został wyemitowany na CBS, nie był pierwszą próbą twórcy Chucka Lorre’a w tym projekcie. Ten nieemitowany oryginalny pilot? Jest dość dziwny, obiektywnie zły i bardzo różni się od serialu, który rozpoznaje większość fanów.

W pilocie “Teorii wielkiego podrywu”, który trafił do emisji, Sheldon Cooper (Jim Parsons) i Leonard Hofstadter (Johnny Galecki) wracają do domu z “sprawą” – próbują oddać spermę do banku “wysokiego IQ”, ale wpadają w panikę i uciekają – i znajdują swoją nową sąsiadkę Penny (Kaley Cuoco), która wprowadza się po drugiej stronie korytarza. Leonard jest natychmiast zauroczony Penny, ku wielkiemu przerażeniu Sheldona, i chętnie zaprasza ją do swojego mieszkania, aby poznała ich przyjaciół Howarda Wolowitza (Simon Helberg) i Raja Koothrappaliego (Kunal Nayyar, który prawie w ogóle nie zagrał Raja) i zjedz lunch. Od tego momentu Leonard zaczyna zabiegać o Penny, próbując odzyskać jej telewizor od byłego chłopaka, w którym to momencie Sheldon (w pewnym sensie) akceptuje, że teraz jest częścią grupy.

Okej, więc cofnijmy się: co dzieje się w dziwnym oryginalnym pilocie i czym różni się od tego, co wszyscy ostatecznie zobaczyliśmy? Z radykalnie inne spojrzenie na Penny, muzykę do planu zdjęciowego – oto wszystkie rzeczy, które zmieniły się po tym, jak pierwszy pilot „Teorii wielkiego podrywu” rozbił się i spłonął.

Nie dość, że Penny nie ma w oryginalnym pilocie „Teorii wielkiego podrywu”, ale Sheldon i Leonard mają zupełnie inną kobiecą postać… i tak naprawdę jest do bani. Po udanym oddaniu nasienia do banku spermy, dwójka bohaterów natyka się na Katie — graną przez Amandę Walsh — która kłóci się z mamą przez telefon, siedząc na krawężniku (w tym momencie dowiadujemy się, że Katie przespała się ze swoim ojczymem, zanim poślubił jej mamę). Leonard zaprasza ją na kolację, w którym momencie zaczyna głośno drwić z obu facetów, mówiąc, jak kiepsko im idzie rozmawianie z kobietami. Choć ma rację, faktem jest, że Katie niewiele przypomina Penny, którą poznajemy w pilocie (która wyśmiewa facetów, ale nie jest aż tak okrutna) — a widzowie znienawidzony Ona, najwyraźniej.

Jak powiedzieli Chuck Lorre i współtwórca Bill Prady Rozrywka tygodnik w 2022 roku publiczność testowa naprawdę nie lubiła Katie i w rezultacie naprawdę stanęła w obronie Leonarda i Sheldona. „Byli bardzo wrażliwi, a publiczność nie chciała toksycznej obecności wokół nich” — wyjaśnił Lorre. „Dlatego przepisaliśmy Katie, aby stała się Penny (Kaley Cuoco) i sprawiliśmy, że była o wiele bardziej oczarowana przez facetów i miła dla nich, w przeciwieństwie do kobiety, która by ich wykorzystywała”. (Stanął również w obronie biednej Walsh, mówiąc: „Była świetna w tej roli, ale rola była źle pomyślana. To była nasza odpowiedzialność”). Niestety dla Walsh i na szczęście dla Kaley Cuoco, przeprojektowali postać i dostaliśmy Penny.

Fani Sheldona Coopera wiedzą z całego odcinka „Teoria wielkiego podrywu”, że jest zasadniczo aseksualny, ale w niewyemitowanym pilocie zdecydowanie tak nie jest. Podczas gdy są w banku spermy, Sheldon rozwodzi się nad tym, jak bardzo podobał mu się magazyn, w którym pokazywano kobiety z dużymi tyłkami (zanim zaczął wygłaszać bardziej typową dla Sheldona tyradę na temat tego, że kobiety z dużymi pośladkami są najlepszym biologicznym wyborem na partnera). W pewnym momencie mówi Leonardowi dokładnie, ile nagich kobiet widział wcześniej w swoim życiu (jest ich sześć), a pod koniec odcinka pilotażowego, gdy przyjaciółka Leonarda i Sheldona, Gilda (Iris Bahr, do której wrócimy za chwilę), pojawia się w ich mieszkaniu, okazuje się, że ona i Sheldon uprawiali seks wiele razy.

Oczywiście, to ma mało lub wcale nie przypomina Sheldona Coopera w prawdziwym pilocie, a zobaczenie rogatej wersji Sheldona jest niemal zdumiewające. W pełnej serii Sheldon nie jest blisko z ktokolwiek dopóki nie poznaje Amy Farrah Fowler (Mayim Bialik), a nawet wtedy zajmuje mu naprawdę dużo czasu, zanim otworzy się przed nią fizycznie. Ten dziwnie seksualizowany Sheldon, który jest również całkowicie niezdolny do interakcji z kobietami, nie działa — ewidentnie.

Podobnie jak większość bohaterów sitcomów, wszyscy bohaterowie „Teorii wielkiego podrywu” mieszkają w dużych i dobrze oświetlonych mieszkaniach, prawdopodobnie nie byłoby mnie na to stać w prawdziwym życiu, a ekipa z „Teorii wielkiego podrywu” spędza sporo czasu w salonie Leonarda i Sheldona. W niewyemitowanym pilocie wygląda to jednak jak piekło.

Należy powiedzieć, że oświetlenie w oryginalnym pilocie jest dziwnie ciemno, do tego stopnia, że ​​aż oczy się męczą, gdy się na to patrzy, a kiedy Katie, Leonard, Sheldon i Gilda są w mieszkaniu chłopców, jest słabo oświetlone i wygląda zupełnie inaczej. (Warto też zauważyć, że kanapa, na której Sheldon zajął jedno konkretne miejsce, nie jest tą samą skórzaną, co w pozostałych odcinkach serialu). Można założyć, że niewyemitowany odcinek pilotowy nie miał ogromnego budżetu, co mogłoby tłumaczyć oświetlenie i inne mieszkanie, ale i tak jest to naprawdę niepokojące.

Pewnie zauważyłeś, że Howard i Raj, dwaj z Główni bohaterowie serialunie pojawiały się od jakiegoś czasu. To dlatego, że nie są w ogóle obecne w oryginalnym pilocie „Teorii wielkiego podrywu”. Gilda jest jedyną przyjaciółką Leonarda i Sheldona, którą faktycznie poznajemy, a pilot absolutnie sprawia wrażenie, jakby czegoś mu brakowało bez Raja i Howarda, głównie dlatego, że Katie jest dość okrutna, a Gilda jest dość mocna (znowu wrócimy do dobrej starej Gildy).

Dobrze, że Chuck Lorre i jego zespół kreatywny włączyli Howarda i Raja do tej mieszanki, ponieważ są idealnym uzupełnieniem (przyznaję, że ograniczonego) kręgu towarzyskiego Leonarda i Sheldona. Jasne, Howard zaczyna serial jako totalny zboczeniec (daje Penny misia z kamerą w środku, jako jeden z przykładów), ale bardzo dorasta — i bez niego moglibyśmy nigdy nie poznać Bernadette Rostenkowski, granej przez Melissę Rauch. Raj jest obciążony kilkoma dość dziwnymi problemami na początku serialu, w tym wybiórczym niemotystwem w stosunku do kobiet, ale jest jedną z najsłodszych postaci serialu. Serial z pewnością wydawałby się niekompletny bez Howarda i Raja, ponieważ niewyemitowany odcinek pilotażowy nie wydaje się odpowiedni bez nich.

Zepsuta winda w budynku mieszkalnym to całość w „Teorii wielkiego podrywu”. Penny, Leonard i Sheldon — a później Amy — wszyscy muszą wspiąć się i zejść po kilku schodach, aby dostać się do i z mieszkania, co jest w zasadzie zabiegiem narracyjnym, który zachęca do częstych scen chodzenia i mówienia. (Najwyraźniej zespół kreatywny stojący za „Teorią wielkiego podrywu” nie zna „Chirurgów”, gdzie w windach dzieje się wiele naprawdę szalonych rzeczy — ale to zupełnie inna sprawa). Finał serialu ostatecznie zawiera moment, w którym, gdy Leonard i Sheldon rozmawiają na korytarzu, Penny przyjeżdża tajemniczo naprawioną windą i nawet przekonuje zaniepokojonego Sheldona, aby pojechał z nią.

Nie dość, że nie ma wzmianki o windzie — zepsutej lub innej — w niewyemitowanym pilocie, ale zdecydowanie nie jest to punkt centralny, jak w oryginalnym serialu. Nie wydaje się to największym pominięciem, jeśli nie jesteś superzaznajomiony z serialem, ale winda okazuje się być ogromną sprawą w „Teorii wielkiego podrywu”, więc jej brak jest nadal zauważalny.

Podobnie jak w przypadku windy, muzyka w niewyemitowanym pilocie jest zupełnie inna i chociaż wydaje się mała, to naprawdę drażni, jeśli znasz „Teorię wielkiego podrywu” i jej całkowicie wpadającą w ucho piosenkę przewodnią. Utwór — zatytułowany „History of Everything” — jest wykonywany przez Barenaked Ladies i przedstawia krótką historię wszechświata, zgodnie z reklamą; podczas napisów końcowych każdego odcinka zawsze odtwarzany jest instrumentalny utwór z tą samą melodią. (Zmiany scen są po prostu oznaczone dźwiękiem „szurania”).

Nieemitowany pilot używa jednak innej piosenki, i jest ona… dziwna. Zamiast „History of Everything” — która została napisana specjalnie dla serialu na prośbę Chucka Lorre’a — serial używał piosenki, która już istniała. Piosenka, o którą chodzi? „She Blinded Me With Science” Thomasa Dolby’ego. Jest kiczowata w zupełnie niewłaściwy sposób i sprawia, że ​​cała koncepcja wydaje się wyjątkowo dziwna. Dobrze, że Barenaked Ladies ostatecznie wkroczyły.

W końcu wracamy do Gildy, głęboko dziwnego czwartego członka obsady „Teorii wielkiego podrywu”. Podobnie jak Howard i Raj, Gilda jest po prostu… w pobliżu i okazuje się, że nie tylko przespała się z Sheldonem, ale także niesie pochodnię dla Leonarda — dlatego nienawidzi Katie, gdy ta przychodzi do ich mieszkania. Dynamika między Gildą a dwoma facetami wcale nie wydaje się naturalna, a jej rywalizacja z Katie wydaje się dodatkowo wymuszona. Gilda nie została, ale robi czuję, że miała wpływ na dwie postacie, które ostatecznie stały się ważnymi elementami serialu.

Biorąc pod uwagę, że Gilda wydaje się pracować z Leonardem i Sheldonem, łatwo założyć, że dzieli przynajmniej trochę DNA z Leslie Winkle (w tej roli była koleżanka Johnny’ego Galeckiego z obsady „Roseanne”, Sara Gilbert), która pracuje w CalTech z resztą chłopaków i pojawia się po raz pierwszy w sezonie 1. Później serial wprowadził Amy Farrah Fowler graną przez Mayim Bialik, towarzysko niezdarną naukowczynię, która ostatecznie wychodzi za mąż za Sheldona, a także ma przelotne podobieństwo do Gildy. Niestety dla Gildy nie mogła zostać, ale z pewnością miała wpływ.