Pełen fałszywych tropów i krętych zmian punktu widzenia, singapurski reżyser Yeo Siew HuaHistoria zaginionego dziecka początkowo wydaje się być po prostu thrillerem. Oto młoda para z ich dzieckiem Little Bo, filmowana w parku przez nadopiekuńczą babcię Bo. Oto oni w domu, nędzne skorupy ich dawnych jaźni, oglądający wszystkie domowe filmy, jakie mogą znaleźć, w nadziei na znalezienie wskazówki, co mogło się stać z Little Bo, która zaginęła już trzy miesiące temu.
Jej ojciec Junyang (Wu Chien-ho) przychodzi z kanapkami; może lunatykować. Peiying (Annica Panna), jej matka, nie zadała sobie trudu, by się odpowiednio ubrać; wydaje się, że jest cała wpatrzona w ekran. Nie ma śladu po tej czarującej klubowiczce, którą zobaczymy później, ponieważ wciąż pojawiają się filmy z życia rodziny przed ich śmiercią. Detektyw prowadzący śledztwo wciąż mówi im, żeby poszli do domu, obejrzeli filmy i czekali na jego telefon, ale Junyang nie jest już w stanie udźwignąć ciężaru cierpliwości. W mrożącej krew w żyłach scenie podąża za kobietą z dzieckiem w wózku. Kiedy odwraca się, podnosi dziecko. Jednak nic z tego nie wynika; nic nie wynika z większości ich wysiłków, nawet zażenowanie. Ona chyba go nie widziała.
POWIĄZANY: Laureaci Złotego Lwa w Wenecji: Zdjęcia najlepszych filmów festiwalu na przestrzeni lat
Widzenie jest tematem Obce oczy: widzieć i nie zauważać, jak cenimy to, co znajome, jak interpretujemy rzeczy, które znamy tylko w połowie. Po wizycie Junyanga w sklepie z zabawkami zaczynają pojawiać się inne płyty DVD, podawane pod drzwiami w zwykłych kopertach, na których widać ich wszystkich zajmujących się swoimi sprawami na placu zabaw i w supermarkecie. Późniejsze płyty DVD pokazują ich w łóżku; są ewidentnie filmowane z przeciwległego bloku mieszkalnego. Zarówno policja, jak i sama para zaczynają zbliżać się do podglądacza, który jest podejrzewany o porywacza. Nad ich drzwiami wejściowymi zainstalowano kamerę; oficer Zheng (Pete Teo) sam wciela się w podglądacza, chichocząc nad tym, co widzi z ich życia. Przybywają kolejne dostawy. Prześladowca zostaje należycie zidentyfikowany jako Lao Wu (Lee Kang-sheng), zastępca kierownika w lokalnym supermarkecie.
Dokładnie w momencie, gdy w każdym konwencjonalnym thrillerze sieć by się zamknęła, uwaga obraca się o 180 stopni, by śledzić życie Lao Wu. Podobnie jak Junyang i jego żona, mieszka z dominującą, wymagającą matką. Ona strofuje go za to, że nie naprawił swojej rozbitej rodziny z całą samouwielbieniem nałogowego pijaka; później dowiadujemy się więcej o tej rodzinie, jego własnej ponurej historii i dlaczego zaczął kręcić film wiele lat wcześniej.
To jego niepokój o linie podziału, które dostrzegł w życiu rodzinnym sąsiadów, skłonił go do rozpoczęcia śledzenia ich i nagrywania, przerażony tym, co widzi; stopniowo pierwotny obraz rodziców doprowadzonych do szaleństwa przez niepokój przechyla się, aby ujawnić inne napięcia leżące u podstaw ich życia, ich palące sekrety i kłamstwa, które sobie nawzajem mówią. Lao Wu odkrywa te sekrety niemal przypadkowo, ale tak samo robią kamery skupione wokół ich bloku mieszkalnego i w centrach handlowych, które są centrami nerwowymi życia Singapurczyków.
Peiying zbudowała swoje życie wokół spojrzenia kamery; jest DJ-ką na swojej stronie internetowej, gorącą rockową laską tańczącą z publicznością wirtualnych fanów. Zaskakujące jest, że to nie jest retrospekcja; już słyszeliśmy muzykę świąteczną w galerii handlowej, a oto Peiying w stroju Świętego Mikołaja, dająca fanom świąteczny miks. Przynajmniej na kilka minut polowanie na Little Bo zostało odsunięte na bok.
Kiedy dziecko zostaje znalezione — i nie będzie to żadnym spoilerem, biorąc pod uwagę, że film wyszedł poza tę stratę, przechodząc do bardziej nieokreślonego poczucia pustki i straty przenikającego resztę ich życia — jej powrót do zdrowia zostaje pominięty w chwili. Nie ma wyjaśnienia, w jaki sposób ją wytropili. Cierpliwości, mówi oficer Zheng, dość niecierpliwie. Yeo Siew Hua z pewnością nie będzie zawracać sobie głowy szczegółami sprawy zaginięcia osoby. To już dawno przestało być sednem sprawy. Sednem sprawy jest to, jak ci ludzie postrzegają siebie i swoje życie, przez zasłony złudzeń i oszustw. To meandrujący, dziwny film, w którym pozorna rama thrillera ostatecznie wydaje się przeszkodą, a postacie pozostają niewyraźne. Ale ta niezgodna dziwność jest również jego urokiem.
Tytuł: Obce oczy
Festiwal: Wenecja (Konkurs)
Reżyser-scenarzysta: Yeo Siew Hua
Rzucać: Wu Chien-Ho, Lee Kang-Sheng, Anicca Panna, Vera Chen, Pete Teo, Xenia Tan, Maryanne Ng-Yew
Agent sprzedaży: Pauza w szkole
Czas trwania: 2 godz. 5 min
