Świątek jest jedną z najlepiej notowanych zawodniczek na świecie, ale Sabalenka jest prawdopodobnie najlepszą tenisistką na nawierzchni twardej na świecie.
Sabalenka, która zawsze była dobrą zawodniczką, przez lata zmagała się ze swoim serwisem i ostatecznie zdecydowała się na pracę z biomechaniką, aby zmniejszyć liczbę podwójnych błędów serwisowych.
Pomogło mu to wygrać dwa tytuły Australian Open, ale w tym roku poprawił także swoje podejście mentalne, potrafi ignorować hałas tłumu i lepiej niż zwykle ignorować błędy i wahania dynamiki.
Jego siła była wyraźnie widoczna w walce z Navarro – trafił 34 piłki zwycięskie, a Amerykanin 13 – jednak popełnił także tyle samo niewymuszonych błędów.
Navarro, który pokonał Gauffa w czwartej rundzie, to przebiegły i inteligentny zawodnik, który stopniowo przyzwyczajał się do przyjmowania potężnych uderzeń Sabalenki.
Na początku meczu zawodniczki wymieniały się serwisami, a forhend Sabalenki dał jej prowadzenie 4-2, a po obronieniu break-pointa, oddała serwis, zamykając pierwszego seta.
Była nieugięta, gdy Navarro serwował jako drugi, ponownie szybko przełamując przewagę, jednak gdy linia mety była już w zasięgu wzroku, nerwy Sabalenki dały o sobie znać i złamała się, co pozwoliło jej zapewnić sobie miejsce w finale.
Jednak jego jakość była widoczna w tie-breaku, w którym drugi w rankingu zawodnik zdobył siedem punktów z rzędu i pokonał Navarro.
Sabalenka powiedziała później, że przypomniał jej się ubiegłoroczny finał, w którym najwyraźniej była rozproszona głośnym dopingiem dla Gauff.
„Miałam tu już naprawdę trudne lekcje. Nie byłam przygotowana, potem się wzruszyłam, potem nie potrafiłam stawić czoła tłumowi” – powiedziała Sabalenka.
„Wciąż mam nadzieję, że zdobędę to piękne trofeum”.
