Hiszpańska maratonka Elena Congost straciła brązowy medal, który zdobyła na Igrzyska Paraolimpijskie Paryż 2024 za to, że puściła przewodnika, aby mu pomógł, gdy ten upadł kilka metrów przed metą. Trzecie miejsce przypadło ostatecznie Japonce Misato Michishita, która dotarła do mety ponad trzy i pół minuty po Katalończyku, który reprezentował Hiszpanię w maratonie.
„Szczerze mówiąc, jestem załamany, bo zdobyłem medal” – powiedział sportowiec, który był również mistrzem paraolimpijskim w tej samej kategorii. Olimpiada z Rio de Janeiro w 2016 r.: „Jestem super dumna ze wszystkiego, co zrobiłam, a na końcu mnie zdyskwalifikowali, bo 10 metrów przed metą puściłam linę, na sekundę, bo osoba obok mnie upadła twarzą w dół. Złapałam linę jeszcze raz, żebyśmy mogli przekroczyć linię mety”, ubolewała.
„Chciałabym, żeby wszyscy wiedzieli, że nie zostałam zdyskwalifikowana za oszustwo, ale za to, że jestem człowiekiem i za instynkt, który budzi się, gdy ktoś upada, a który polega na niesieniu pomocy i wspieraniu” – żaliła się ze łzami w oczach, po wyjaśnieniu, że przewodniczka miała wyraźne trudności i upadała z powodu skurczów.
Marokańska Fatima el Idrissi zdobyła złoto, ustanawiając nowy rekord świata w kategorii T12: dwie godziny, 48 minut i 36 sekund, pokonując rodaczkę Meryem En-Nourhi, która zdobyła srebro, o dziewięć minut i 42 sekundy oraz Elenę o 12 minut i 12 sekund. Brąz odebrany Hiszpance ostatecznie przypadł Misato Michishita, która dotarła do mety 15 minut i 47 sekund po mistrzyni.
„Następny zawodnik przybył trzy minuty przede mną… to był odruch każdego człowieka, żeby trzymać się osoby, która spada obok nas. Nie otrzymałem żadnej pomocy ani korzyści, jasne jest, że zatrzymałem się z powodu tej sytuacji. Ale oni po prostu mówią mi, że puściłem linę na sekundę…”, usprawiedliwiał się bezradnie.
Po zostaniu mistrzynią paraolimpijską w Rio 2016, Elena Congost porzuciła zawody na wysokim szczeblu, aby zostać matką i w ciągu sześciu lat urodziła czwórkę dzieci: Arlet, w wieku sześciu lat; Abril, w wieku czterech lat; Ona, w wieku trzech lat; i Lluc, w wieku jednego roku. Po czwartym porodzie mąż zachęcił ją do powrotu do zawodów i próby powrotu do swojej poprzedniej kariery. Igrzyska Paraolimpijskieco osiągnął z łatwością, ponieważ nigdy nie przestawał trenować.
Elena Congost, 36 lat, jest nauczycielką w Barcelonapo otrzymaniu w 2013 r. medalu Królewskiego Orderu Zasługi Sportowej. Teraz, oprócz utraty medalu, nie przysługuje jej już stypendium paraolimpijskie, które pomogłoby jej kontynuować uprawianie tego sportu. „Nie potrafię znaleźć żadnego wytłumaczenia dla tego. To wszystko wydaje się takie niesprawiedliwe i surrealistyczne…”, podsumowała.
