Aportowanie nie jest tylko dla śliniących się psów, ujawniają nowe badania. Badając tysiące właścicieli zwierząt domowych, naukowcy odkryli, że duża mniejszość kotów lubi aportować, przynajmniej czasami. Mimo to psy nadal znacznie chętniej gonią zabawkę lub patyk.
Naukowcy z Purdue University przeprowadzili badania w nadziei na ilościowe określenie zdolności naszych zwierząt domowych do polowań. Chociaż psy są uważane za płodnych myśliwych, nie przeprowadzono zbyt wielu badań na temat tego, jak powszechne jest to zachowanie w świecie psów, według naukowców. Podobnie, podczas gdy ostatnie badania wykazały, że znaleziony Chociaż niektóre koty aportują tyle, ile chcą, nie jest jasne, jak często się to zdarza.
Aby lepiej zrozumieć to zjawisko, badacze przeanalizowali dane z dwóch długoterminowych projektów badawczych, w których uczestniczyli właściciele psów i kotów: Fe-BARQ i C-BARQ. W ramach tych projektów właściciele otrzymują obszerne ankiety, które badają zachowanie ich zwierząt, w tym to, jak lubią się bawić.
Na podstawie danych od ponad 8000 właścicieli kotów, badacze odkryli, że około 41 procent kotów wykazywało klasyczne zachowanie aportowania. Niektórzy właściciele używali słowa „aportować” bezpośrednio, aby opisać styl zabawy swoich kotów w swoich odpowiedziach, podczas gdy inni zauważyli, że ich koty lubią „aportować rzucane przedmioty lub zabawki”. Psy nadal były panującymi mistrzami w aportowaniu. Na podstawie odpowiedzi od 78 000 właścicieli psów, badacze odkryli, że 78 procent psów bawiło się regularnie.
„Dane z tych dwóch badań ujawniają, że zachowania poszukiwawcze mogą być częstsze u kotów, niż wcześniej szacowano, i dostarczają, według naszej wiedzy, pierwszych szacunków rozpowszechnienia zachowań poszukiwawczych wśród psów” – napisali badacze w swoim artykule. opublikowany Środa w gazecie PLOS-Jeden.
Naukowcy odkryli również wiele podobieństw i różnic między psami i kotami aportującymi. Aportowanie było bardziej powszechne u psów i kotów, jeśli były młodsze, płci męskiej i/lub ogólnie w dobrym zdrowiu. Ale podczas gdy aportowanie wiązało się z lepszą ogólną podatnością psów na szkolenie (im lepiej były wyszkolone, tym bardziej prawdopodobne było, że będą aportować), koty były bardziej skłonne do aportowania, jeśli były ogólnie bardziej zabawne i aktywne, a także jeśli mieszkały w domu.
Aportowanie zaobserwowano u wszystkich ras psów i kotów, ale kilka się wyróżniało. Na przykład koty birmańskie, syjamskie i tonkijskie były najczęstszymi myśliwymi, a badacze zauważają, że koty te pochodzą z odizolowanych populacji we wschodniej Azji na początku udomowienia kotów, co sugeruje, że ich zamiłowanie do aportowania może być uwarunkowane genetycznie. Spośród psów, retrievery, labradory i inne rasy hodowane do polowań lub przewożenia zwierząt gospodarskich były najbardziej skłonne do aportowania.
Autorzy stawiają hipotezę, że chociaż aportowanie może przypominać naturalne zachowania łowieckie u obu zwierząt, jest bardziej prawdopodobne, że jest powiązane z ich miłością do zabawy. Aportowanie może być również sposobem, w jaki koty i psy tworzą i wzmacniają więzi, które tworzą ze swoimi ludźmi. Tak czy inaczej, jest jeszcze wiele do nauczenia się o naszych futrzastych kocich i psich przyjaciołach.
„Mamy nadzieję, że badanie zwróci większą uwagę na zachowania żerowania u kotów – które często są przedstawiane jako niezależne lub zdystansowane! W rzeczywistości mogą być bardzo towarzyskie i jest to dobry przykład tego, jak wchodzą w interakcje z ludźmi” – powiedział główny badacz Mikel Delgado w oświadczeniu. wywiad z PLOS, redaktorami badania.
