Jedynymi żyjącymi jeszcze ważnymi aktorami z „Maude”

Obecnie może nie być łatwo go oglądać (w momencie publikacji na PlutoTV dostępne były tylko dwa sezony), ale niezależnie od tego, czy go widziałeś, czy nie, „Maude” pozostaje ważnym kamieniem węgielnym sitcomu, który zbudował Norman Lear. Premiera „Maude” miała miejsce w 1972 roku i pierwotnie pomyślano ją jako spin-off sitcomu „All in the Family”, który był zawsze na czasie, ale szybko zyskał własne życie. W serialu wystąpiła Bea Arthur, która przed „Golden Girls” grała Maude Findlay, otwartą i kwitnącą liberalną feministkę z talentem do mówienia wszystkim wokół, co jest grane.

Maude była również kobietą w średnim wieku, co nigdy nie było bardziej widoczne niż w najsłynniejszym i najbardziej kontrowersyjnym odcinku serialu. W odcinku „Maude’s Dilemma” z 1972 r. Maude rozważała — i ostatecznie wybrała — aborcję po odkryciu, że jest w ciąży pod koniec lat 40. Wydany przed ustanowieniem orzeczenia Roe v. Wade, „Maude’s Dilemma” był piorunochronem dla gorących rozmów o prawach reprodukcyjnych i do dziś pozostaje trwałą częścią spuścizny serialu.

Pomimo tytułu serialu, Maude nie była jedyną postacią, która pomogła uczynić sitcom klasykiem. Bill Macy zagrał czwartego męża Maude, a Rue McClanahan i Conrad Bain zagrali jej sąsiadów. Wszyscy trzej aktorzy odeszli, ale kilku kluczowych członków obsady serialu jest z nami i pracuje do dziś.

Chociaż „Maude” może być zapamiętany przede wszystkim jako film Bea Arthur, sitcom pomógł również ugruntować karierę Adrienne Barbeau, która grała córkę Maude, Carol. Samotna matka i liberalna zapalczywość, Carol była popularną postacią w serialu, chociaż Barbeau napisała w swojej książce „There Are Worse Things I Could Do”, że ostatecznie zdała sobie sprawę, że postać ta została zobiektywizowana przez widzów. Po zakończeniu serialu Barbeau stała się certyfikowanym symbolem seksu, ale odmówiła zaszufladkowania. Zaledwie dwa lata po zakończeniu „Maude” pojawiła się jako najnowsza twarda laska w „The Fog” Johna Carpentera.

Barbeau odcisnęła swoje piętno na wiele sposobów od czasu, gdy po raz pierwszy zdobyła sławę, występując w horrorach i programach telewizyjnych, wykonując rozległe prace lektorskie, pisząc książki, grając na scenie, a nawet próbując muzyki (w 1997 roku wydała album zatytułowany jej imieniem). Na dużym ekranie pojawiła się w nagrodzonym w 2012 roku najlepszym filmie „Argo”, pojawiła się w klasykach Carpentera „The Thing” i „Escape From New York” i zyskała status kultowej dzięki rolom w „Judge Dredd”, „Creepshow” i „The Cannonball Run”, a także w innych filmach. Na froncie telewizyjnym Barbeau użyczyła głosu Selenie Kyle w „Batman: The Animated Series” i „Gotham Girls”, miała epizody w „General Hospital”, „Revenge” i „The Drew Carey Show” i zagrała w nadprzyrodzonym filmie kostiumowym HBO „Carnival”.

W wywiadzie z 2022 r. Uważnie obserwowane obrazyBarbeau wymieniła „Carnivàle” jako rolę, z której jest najbardziej dumna, a także występ w trasie koncertowej „Pippin” z akrobacją na trapezie powietrznym, którą wykonała mając prawie 70 lat. Barbeau robiła po trochu wszystkiego, od napisania kilku książek po udzielanie głosu w popularnej serii gier wideo „God of War”. W zeszłym roku rozmawiała nawet z /Film o jednej ze swoich najbardziej niedocenianych ról głosowych: Południowcowej Simone Lenoir w „Scooby Doo on Zombie Island”.

Przez pierwsze pięć sezonów „Maude” dziecięcy aktor Brian Morrison grał syna Carol, Phillipa. W przeciwieństwie do większości dziecięcych aktorów, Morrison nigdy nie otworzył się przed prasą na temat powodów, dla których opuścił serial, i nie jest jasne, czy został zwolniony (jak to często bywa w przypadku dzieci, które tracą rolę), czy odszedł z własnej woli.

Niezależnie od tego, 28-odcinkowy występ Morrisona w „Maude” byłby jego ostatnim występem na ekranie jako aktora, po krótkiej karierze, która obejmowała również występy w „Gunsmoke” i „The Wonderful World of Disney”. Morrison nie przestał pracować w branży magii filmowej. Rozpoczął drugą karierę jako artysta efektów specjalnych w 1984 roku, pracując jako technik SFX w „Indianie Jonesie i Świątyni Zagłady”. Od tego czasu został wymieniony w 13 innych projektach, w tym w czterech filmach o „Harrym Potterze”, „Indianie Jonesie i ostatniej krucjacie” oraz ulubionych filmach lat 80., takich jak „Powrót do Oz” i „Kto wrobił królika Rogera?”.

Stworzył także roboty do filmu „Sędzia Dredd”, w którym główną rolę grała jego była telewizyjna mama, Adrienne Barbeau.

Po odejściu Morrisona z serialu rolę syna Carol, Phillipa, przejął nastoletni aktor Kraig Metzinger. Zanim pojawił się w 11 odcinkach „Maude”, Metzinger miał kwitnącą karierę, która obejmowała gościnny występ w „The Bionic Woman”, pięcioodcinkowym wątku w obecnie zapomnianym westernie CBS „Sara” (powtórzył również swoją rolę w ostatnim filmie telewizyjnym serialu, „Territorial Men”) i dwie inne role w 1976 roku.

Podobnie jak Morrison, nie ma zbyt wielu publicznych informacji o karierze Metzingera po Maude, ale pojawił się na ekranie tylko raz po zakończeniu serialu. W 1978 roku, zaledwie sześć miesięcy po zakończeniu „Maude”, pojawił się w jednym odcinku „Domku na prerii”, 5. sezonu, w którym Laura stała się zazdrosna o swojego nowo adoptowanego brata. Występ ten oznaczał oficjalny koniec kariery aktorskiej Metzingera. Miejmy nadzieję, że Metzinger dobrze sobie radzi w życiu po dziecięcym gwiazdorstwie.

Podobnie jak większość rodzinnych sitcomów tamtych czasów, „Maude” nie skupiał się tylko na krewnych Maude Findlay, a niektóre z najlepszych momentów serialu dotyczyły gospodyń domowych, które utrzymywały porządek w wielopokoleniowym domu Findlay — ale nie obyło się bez własnego dramatu. Florida Evans, grana przez zmarłą aktorkę Esther Rolle, była najsłynniejszą z gospodyń domowych, chociaż opuściła serial po trzech sezonach, aby współprowadzić popularny spin-off „Good Times”. Po jej odejściu rolę przejęła pani Naugatuck grana przez Hermionę Baddeley, zanim Marlene Warfield zamknęła serial jako trzecia i ostatnia gospodyni domowa, Victoria Butterfield.

Już jako nagradzana aktorka teatralna i ekranowa, gdy pojawiła się w serialu, Warfield jest wymieniona w napisach końcowych tylko w ośmiu odcinkach „Maude”. Od zakończenia serialu Warfield pojawiła się gościnnie w wielu uznanych programach telewizyjnych, od „The Jeffersons” przez „Hill Street Blues” po „The West Wing”, „ER” i „The Shield”. Jej ostatnia wymieniona rola miała miejsce w krótkometrażowym filmie z 2011 roku „Aurora Borealis”.

Przyszła gwiazda „Statku Miłości” Fred Grandy pojawił się w drugim sezonie „Maude” jako Chris, były chłopak Carol, który znika między sezonami bez żadnego wyjaśnienia. Jednak Grandy był dość zajęty po swoim krótkim epizodzie w serialu. Przez dziewięć sezonów grał Gophera, intendenta MS Pacific Princess w „Statku Miłości” w latach 1977–1986, zanim dokonał poważnej zmiany kariery. Pod koniec lat 80. Grandy został wybrany jako republikanin do Izby Reprezentantów USA z Iowa, a później bezskutecznie ubiegał się o stanowisko gubernatora w tym samym stanie.

Według doniesień, w latach 90. Grandy pełnił funkcję prezesa i dyrektora generalnego sieci sklepów z artykułami używanymi Goodwill Industries, a na początku lat 2010. pełnił funkcję wiceprezesa wykonawczego konserwatywnego think tanku The Center For Security Policy. strona internetowa organizacji. Podczas gdy Grandy pojawiał się na ekranie w ostatnich latach — wystąpił w „Hollywood” Ryana Murphy’ego, sitcomie Mindy Kaling „The Mindy Project” i nostalgicznym sequelu Netflixa „Fuller House”, aby wymienić kilka zasług — prawdopodobnie jest najbardziej znany ze swoich poglądów politycznych. Grandy prowadził kiedyś własny konserwatywny program radiowy, ale w 2011 r. „zrezygnował pod rzekomą presją kierownictwa stacji DC z powodu komentarzy krytykujących radykalny islam”. według DCistMożna śmiało powiedzieć, że Grandy i Maude nie dogadywałyby się.