Opowiedziałam mojemu towarzyszowi o przeszłych traumach, a jego reakcja była niepokojąca

Pierwszy raz spotkałem Roba* na popularnym randkowanie po tym, jak napisał do mnie wiadomość i zażartował na temat jednego ze zdjęć, na którym mam jogurt we włosach.

Od razu nawiązaliśmy kontakt. Rob wydawał się zabawny i mądry, a jego praca polegała na opiece nad ludźmi to sprawiło, że pomyślałem, że musi być dobrym człowiekiem.

Był samotnym ojcem, co mnie cieszyło, bo kocham dzieci i Miał około 40 lat, co mi się podobało, bo zazwyczaj podrywają mnie faceci w wieku, który mógłby być moim ojcem.

Szybko przeszliśmy na wiadomości na WhatsAppie, wymieniając się notatkami głosowymi – miał piękny głos – a potem poprosił o rozmowę telefoniczną. Rozmawialiśmy przez prawie godzinę i zaczęłam się ekscytować.

Rob i ja umówiliśmy się na randkę za tydzień i rozmawialiśmy dużo przygotowań, poznawanie się bliżej.

Dopóki się nie poznaliśmy, jedyną rzeczą, która mnie wkurzała, było to, że język Roba był dziwnie staromodny. I nie mam na myśli czegoś w stylu „z lat 60.” Mam na myśli średniowieczny.

Kiedy był sfrustrowany, krzyczał: „O rany!”

Lubił też nazywać mnie „damą”. Gdy pewnej nocy powiedziałam, że idę wcześniej spać, odpisał: „W takim razie życzę ci dobrej nocy, damo”.

Wszystko mi przypomniało Rycerze Okrągłego Stołu.

Ale to była taka mała, niegroźna dziwaczność że postanowiłem to zignorować.

W dniu randki byłam jednocześnie podekscytowana i zdenerwowana, gdy odbywałam godzinną podróż do dzielnicy Roba w Londynie, gdzie spotkaliśmy się w eleganckiej kawiarni.

Kiedy się zauważyliśmy, poczułam, że między nami przechodzi pociąg. Był ode mnie dużo wyższy, co mi się podobało. Jak dotąd, wszystko w porządku.

I przez kilka godzin uważałam, że Rob jest niesamowity. W miarę jak nasza randka postępowała, nie było żadnych oznak, że staromodny język wkrada się do naszej rozmowy, co mnie ucieszyło, a on wydawał się współczujący i słuchał tak dobrze, że byłam niesamowicie otwarta, opowiadając mu o całym moim życiu.

Byłam tak podekscytowana, że ​​nie skupiałam się na piciu herbaty w sposób, w jaki powinnam to robić dama, a nawet trochę rozlałem na stole.

Chciałam jak najszybciej zakończyć randkę, żeby móc się od niego oddalić

Rob ujawnił że miał problemy ze zdrowiem psychicznym.

Okazałam empatię i poczułam się na tyle komfortowo, że podzieliłam się z nią szczegółami dotyczącymi traumatycznych przeżyć z mojej młodości: że mój zmarły tata stosował przemoc fizyczną i psychiczną.

Otwierając się, powiedziałem Robowi, że mój tata do mnie zadzwonił obrzydliwe, odrażające i powiedział Doprowadzałam go do wściekłości. Bił mnie za najmniejsze błędy: jak niechlujne ubranie czy rozlanie soku.

Ku mojemu całkowitemu szokowi i przerażeniu, odpowiedź Roba brzmiała: śmiech.

Powiedział: „No cóż, twój tata nie byłby zadowolony z ilości herbaty, którą dzisiaj rozlałeś, prawda?!’

Prawie się zatoczyłem. To było niesamowicie przygnębiające – nie mogłem uwierzyć, że zrobił sobie żart z mojego cierpienia.

Chciałam jak najszybciej zakończyć randkę, żeby móc się od niego oddalić. Więc wypiłam herbatę bardzo szybko i ironicznie udało mi się ją znowu rozlać, co Rob uznał za zabawne.

Przez wiele godzin myślałam, że wejdziemy w związek, więc próbowałam go przyciągnąć. Nagle musiałam zrobić coś przeciwnego. Powiedziałam mu, że mój zaburzenie osobowości z pogranicza : zaburzenie typu borderline (BPD) oznaczało, że nawiązanie poważnego związku było dla mnie praktycznie niemożliwe.

Choć to prawda, powiedziałem to Robowi tylko po to, żeby go zniechęcić.

Zasugerowałam, że moglibyśmy zostać przyjaciółmi, ponieważ desperacko chciałam uniknąć romantycznego zaangażowania, ale powiedziałam, że nie sądzę, aby związek mógł się udać – mogłoby to wpłynąć na jego zdrowie psychiczne. Chciałam pokazać, że współczuję mu w jego zmaganiach, w przeciwieństwie do jego reakcji na moje.

Rob tylko wzruszył ramionami i kiwnął głową.

Po wyjściu poczułam się źle i wiedziałam, że nie chcę go już nigdy widzieć, więc napisałam do niego: „Hej, miło było cię poznać, ale po długim namyśle myślę, że lepiej będzie, jeśli skupię się na pracy. Jestem pewna, że ​​wkrótce poznasz właściwą dziewczynę! Dbaj o siebie”.

Jego odpowiedź była jeszcze gorsza – odpisał, zakładając, że przyczyną odrzucenia było moje BPD.

Chciałam mu powiedzieć, że to nie moja przypadłość, ale jego bezduszność.

Dodał: „Nie będę cię blokował, to pewne”. Ale naprawdę tego chciałam. Nigdy nie próbował się ze mną skontaktować – a ja go zablokowałam.

Niedługo po randce, Anulowałam subskrypcję aplikacji randkowej. Ten incydent sprawił, że poczułam się naprawdę smutna i zniechęcił mnie do poznawania facetów w przyszłości.

Myślę, że przynajmniej Rob pokazał swoje prawdziwe oblicze już na początku.

Mógł mówić jak król Artur – ale nie był żadnym rycerzem na białym koniu.

*Imię zostało zmienione

Masz historię, którą chciałbyś się podzielić? Skontaktuj się z nami, wysyłając e-mail jess.austin@metro.co.uk.

Podziel się swoimi opiniami w komentarzach poniżej.

WIĘCEJ : Cztery noce na Malediwach nauczyły mnie czegoś, co chciałbym wiedzieć 10 lat temu

WIĘCEJ : Nie mogę otrząsnąć się po tym, co zobaczyłem przy bramie szkoły

WIĘCEJ : Poszedłem na pięciominutową randkę z nieznajomym, a potem uprawialiśmy gorący seks przy ścianie

Ta strona jest chroniona przez reCAPTCHA i Google Polityka prywatności I Warunki korzystania z usługi stosować.