Potajemne spiskowanie przeciwko słabemu przywódcy nie jest odważne
Treść artykułu
Marc Miller twierdzi, że próba obalenia Justina Trudeau ze stanowiska przywódcy liberałów i premiera to „najbardziej pasywno-agresywny i słaby rodzaj przejawu kwestionowania przywództwa, jaki kiedykolwiek widziałem”.
Reklama 2
Treść artykułu
Miller słusznie opisuje tę próbę zamachu stanu w pogardliwy sposób, nie dlatego, że Trudeau nie powinien ustąpić, ale dlatego, że jest tak żałosny.
Miller – wieloletni przyjaciel Trudeau, jeden z drużbów na jego weselu i oczywiście obecny minister imigracji – najwyraźniej ma inne zdanie na temat premiera niż ja. Ale co do marnej próby usunięcia lidera, zgadzamy się.
„Jesteśmy mu to winni, aby pójść i powiedzieć mu to w twarz” – powiedział Miller w wywiadzie dla CBC Manitoba.
To, że grupa rebeliantów w klubie nie ujawniła się publicznie pomimo miesięcy szeptów, a teraz ponad tygodnia spekulacji na temat listu żądającego rezygnacji Trudeau, mówi wiele o tych parlamentarzystach. Oczywiście mówi głośno, bardzo ściszonym, cichym, pełnym strachu i tajemniczym tonem na poziomie ledwo słyszalnym dla ludzkiego ucha, ale o taką głośność chodzi.
Twoje południowe słońce
Treść artykułu
Reklama 3
Treść artykułu
Polecane przez redakcję
Porównaj to z wcześniejszym pokoleniem, które spiskowało w celu obalenia swojego przywódcy.
Kiedy grupa liberalnych parlamentarzystów lojalnych wobec Paula Martina chciała w końcu obalić Jeana Chretiena, udało jej się to poprzez zapisanie swoich nazwisk na papierze i wystąpienie przed kamerami telewizyjnymi i mikrofonami radiowymi. Innymi słowy, nie ukrywali się z tym, co chcieli osiągnąć, mówili głośno i wyraźnie i ostatecznie im się to udało.
Na dłuższą metę takie naciski zaszkodziły Partii Liberalnej. Ale przynajmniej ci parlamentarzyści mieli odwagę głosić swoje przekonania, czego nie można powiedzieć o obecnej fali rebeliantów.
Reklama 4
Treść artykułu
Miller stwierdził w swoim wywiadzie, że ci parlamentarzyści zawdzięczają Trudeau swoje kariery polityczne i fortunę, sugerując, że są niewdzięczni człowiekowi, który sprawił, że są tu, gdzie się obecnie znajdują. Być może tak było w 2015 r., podczas wyborów, których nawet liberałowie na początku kampanii nie sądzili, że wygrają.
Kampania i charyzma Trudeau przekonały wystarczającą liczbę Kanadyjczyków do głosowania na niego i jego partię, dzięki czemu liberałowie przenieśli się z trzeciego miejsca na pierwsze.
Przepraszamy, ale nie udało się załadować tego filmu.
Przewińmy dziewięć lat do przodu i wszystko zmieniło się radykalnie. Słoneczne ścieżki Trudeau ustąpiły miejsca Mrocznym dniom, a wyborcy wyraźnie go zniesmaczyli.
Jeśli Trudeau był powodem zwycięstwa liberałów w 2015 roku, to w tej chwili jest śmierdzącym albatrosem wiszącym im na szyi.
Reklama 5
Treść artykułu
W wyborach w 2015 r. do władzy doszli liberałowie Trudeau, zdobywając 39,5% głosów powszechnych i 184 z 338 mandatów. W 2019 r. zostali zredukowani do 33% głosów i 157 mandatów, a w 2021 r. zdobyli 32% głosów i 160 mandatów.
Pod rządami Justina Trudeau liberałowie zdobywają obecnie w sondażach około 23% głosów powszechnych. Nie przodują w jednym regionie kraju. Zajmują trzecie miejsce za NPR w Kolumbii Brytyjskiej, mają 22-punktowy deficyt do konserwatystów w Ontario i remisują z konserwatystami w Quebecu, daleko za wiodącym w sondażach Blokiem Quebecois.
POLECANE WIDEO
Przepraszamy, ale nie udało się załadować tego filmu.
Jeśli nie możesz publicznie wezwać swojego lidera do ustąpienia, gdy jest on tak słaby w sondażach, wątpliwe, czy kiedykolwiek to zrobisz.
Weź pod uwagę, że gdy Chretien stanął w obliczu buntu, nadal prowadził w sondażach i zdobyłby czwartą większość, gdyby poprowadził swoją partię do następnych wyborów.
To prawda, że liberał z Nowego Brunszwiku Wayne Long powiedział latem, że Trudeau powinien odejść, ale Long nie będzie ponownie kandydował. Alexandra Mendes powiedziała we wrześniu, że jej wyborcy chcą odejścia Trudeau, ale ona chce, żeby został.
Liberał z PEI, Sean Casey, jako jedyny był na tyle odważny, aby w ciągu ostatniego tygodnia wystąpić i otwarcie zadeklarować, że jego zdaniem Trudeau powinien odejść.
Jeśli ci zbuntowani parlamentarzyści chcą być traktowani poważnie, muszą urosnąć i wystąpić naprzód. W przeciwnym razie jest to nic innego jak gorące powietrze.
Treść artykułu
