Home Aktualności Inspiracja „The Blind Side” Michael Oher ujawnia poważne nieścisłości w nagrodzonej Oscarem...

Inspiracja „The Blind Side” Michael Oher ujawnia poważne nieścisłości w nagrodzonej Oscarem opowieści, która przyniosła mu sławę

27
0


Zawodowy piłkarz Michael Oher, którego historia stała się inspiracją dla nagrodzonego Oscarem w 2009 r. filmu The Blind Side, ujawnił poważne nieścisłości w filmie.

38-latek twierdził w wywiadzie dla „New York Times” film przedstawił go jako karykaturę, której nie rozpoznaje, gdy pozwał rodzinę Tuohy za rzekome wykorzystywanie jego nazwiska, wizerunku i podobizny do promowania wystąpień publicznych, które przyniosły im około 8 milionów dolarów w ciągu ostatnich 20 lat.

Mówi, że film im pomógł, za co Sandra Bullock zdobył Oscara, ale jego zdaniem Oher jest przedstawiony jako potulny i bezradny, dopóki nie wmieszają się w to Tuohysowie.

Film zarobił 300 milionów dolarów i przyniósł rodzinie Tuohy wielką sławę.

Ale Tuohyowie twierdzą, że Oher ich wymusza domagając się 15 milionów dolarów tantiem za film.

Michael Oher wypowiedział się na temat nieścisłości w filmie The Blind Side z 2009 r.

W filmie postać grająca Ohera zostaje przygarnięta przez rodzinę Tuohy, graną przez Sandrę Bullock i piosenkarza country Tima McGrawa

W filmie postać grająca Ohera zostaje przygarnięta przez rodzinę Tuohy, graną przez Sandrę Bullock i piosenkarza country Tima McGrawa

Wśród skarg Ohera na film – i książkę non-fiction Michaela Lewisa z 2006 r. o tym samym tytule – znalazło się to, że przedstawił go jako głupiego i bezradnego, zanim jeszcze zamieszkał z rodziną Tuohy.

Stwierdził, że książka ta kosztowała go wyższą pozycję w wojsku i związaną z tym wyższą pensję, ponieważ przedstawiła go jako osobę mało inteligentną.

„Ludzie z NFL zastanawiali się, czy potrafię czytać podręczniki” – powiedział Oher dziennikowi „New York Times”.

Po premierze filmu Oher powiedział, że zaczął też widzieć posty w stylu: „Jestem głupi, jestem idiotą”, zauważając, że „w każdym artykule o mnie pojawiało się słowo The Blind Side, jakby było częścią mojego imienia”.

Teraz obawia się, że film będzie miał negatywny wpływ na jego dzieci.

„Jeśli moje dzieci nie będą potrafiły czegoś zrobić na lekcji, to czy ich nauczyciel pomyśli: »Ich tata jest głupi – dlatego nic nie rozumieją?«” – wyznał.

Film przedstawia Ohera jako głupiego i bezradnego, zanim zamieszkał z rodziną

Film przedstawia Ohera jako głupiego i bezradnego, zanim zamieszkał z rodziną

Oher, który przez osiem sezonów grał jako ofensywny rozgrywający w NFL i zdobył Super Bowl z drużyną Baltimore Ravens, skrytykował także opis Tuohysa dotyczący tego, kiedy i jak go przyjęli.

Książka Lewisa twierdzi, że Leigh Anne Tuohy zauważyła, że ​​Oher mieszka w przyczepie kempingowej z innym czarnoskórym kolegą z klasy, Quinterio Franklinem, i zażądała, aby to on wprowadził się do niej.

Jednak dom Franklina był w rzeczywistości domem prefabrykowanym.

„Kiedy jesteś bogaty i masz pewne rzeczy, wyobrażam sobie, że inaczej patrzysz na świat” – powiedział Oher.

„Może to rzeczywiście wyglądało jak przyczepa dla pani Tuohy.”

Jednak w swojej książce In a Heartbeat: Sharing the Power of Cheerful Giving, Tuohysowie napisali, że Oher wprowadził się wiosną i „nagle, jak się wydawało, najbardziej pożądany piłkarz w kraju mieszkał w sypialni na piętrze”.

Oher twierdzi jednak, że przeprowadził się do rodziny dopiero latem, gdy był już jednym z najbardziej pożądanych rekrutów do drużyny futbolu akademickiego w kraju.

Najbardziej rażącym błędem jest jednak to, że zarówno film, jak i książka twierdzą, że Oher nie miał pojęcia, jak grać w futbol, ​​gdy po raz pierwszy pojawił się na boisku w prywatnej szkole w Memphis w stanie Tennessee, do której uczęszczały dzieci Tuohy.

W rzeczywistości, był to ten sam sezon, w którym Oher został powołany do drużyny All-Metro przez The Commercial Appeal – najważniejszy dziennik w Memphis, jak podaje New York Times.

Po tym sezonie Oher został uznany za jednego z najlepszych rekrutów do futbolu akademickiego w kraju.

Oher grał przez osiem sezonów jako ofensywny rozgrywający w NFL i wygrał Super Bowl z drużyną Baltimore Ravens

Oher grał przez osiem sezonów jako ofensywny rozgrywający w NFL i wygrał Super Bowl z drużyną Baltimore Ravens

Teraz pozywa rodzinę Tuohy za rzekome wykorzystywanie jego nazwiska, wizerunku i podobizny do promowania wystąpień publicznych, które przyniosły im około 8 milionów dolarów w ciągu ostatnich 20 lat

Teraz pozywa rodzinę Tuohy za rzekome wykorzystywanie jego nazwiska, wizerunku i podobizny do promowania wystąpień publicznych, które przyniosły im około 8 milionów dolarów w ciągu ostatnich 20 lat

Teraz Oher mówi, że przez lata podzielał „narrację” rodziny Tuohys, ponieważ czuł, że opowiadanie innej historii, grając w zawodową piłkę nożną, przekracza jego możliwości.

Film z 2009 roku powstał na podstawie książki non-fiction Michaela Lewisa z 2006 roku o tym samym tytule

Film z 2009 roku powstał na podstawie książki non-fiction Michaela Lewisa z 2006 roku o tym samym tytule

Jednak po tym, jak kontuzja kolana, wstrząs mózgu i przewlekłe migreny zmusiły go do wycofania się z zawodowej piłki nożnej, stwierdził, że jest „zagubiony”.

Mówi, że Lewis, autor również Moneyball i The Big Short, badał znaczenie pozycji lewego rozgrywającego w futbolu amerykańskim oraz zasoby ekonomiczne, jakie drużyny NFL przeznaczają na tę pozycję, gdy odkrył, że jego stary przyjaciel, Sean Tuohy, ma w domu potencjalnego lewego rozgrywającego w NFL.

Lewis przedstawił swojego starego przyjaciela jako osobę mającą wrodzoną zdolność wpajania pewności siebie nastoletnim synom i mówiono, że starał się szczególnie dotrzeć do nielicznych czarnoskórych sportowców uczęszczających do prywatnej szkoły.

Na podstawie książki nakręcono nagrodzony film. Wyprodukowała go firma kontrolowana przez przyszłego teścia córki Tuohy, a producentem wykonawczym była jego córka.

Mimo wszystko Lewis uważa, że ​​opowiedział historię prawidłowo.

W wywiadzie dla „New York Times” powiedział, że jest przekonany, iż ludzie, którzy byli świadkami historii Ohera, przedstawili mu rzetelną relację z wydarzeń, i argumentował, że bez Tuohys Oher zmierzałby w stronę życia w nędzy lub popełnienia przestępstwa, mimo że nie miał kryminalnej przeszłości.

„Wszyscy mi to mówili” – powiedział Lewis. „Był na bardzo złej trasie”.

Zarówno książka, jak i film błędnie twierdzą, że Oher nie umiał grać w piłkę nożną, dopóki nie zamieszkał z rodziną

Zarówno książka, jak i film błędnie twierdzą, że Oher nie umiał grać w piłkę nożną, dopóki nie zamieszkał z rodziną

Oher pozywa teraz rodzinę Tuohy, argumentując w dokumentach sądowych, że rodzina niesłusznie twierdzi, że go adoptowała.

Zamiast tego para zwróciła się z petycją do ustanowić kuratelę co dało im kontrolę nad jego finansami i najważniejszymi decyzjami życiowymi.

Sędzia zatwierdził wniosek, pomimo że Tuohys przyznali, że Oher nie ma żadnej znanej niepełnosprawności fizycznej ani psychicznej, co jest wymogiem prawnym stanu Tennessee w przypadku ustanowienia kurateli.

Kuratela obowiązywała przez dwie dekady, do końca kariery piłkarskiej Ohera, choć nie jest jasne, w jaki sposób rodzina Tuohys korzystała z przyznanej jej władzy.

Adwokaci Ohera twierdzą jednak, że pozwoliło to parze czerpać z niego zyski.

W listopadzie sędzia ostatecznie uchylił kuratelę, ale Oher nadal domaga się nieokreślonego odszkodowania pieniężnego.

Twierdzi, że nie odniósł uczciwych korzyści z tej produkcji.

Małżeństwo Tuohy oświadczyło jednak, że pieniądze podzielono na pięć części, przy czym po równo otrzymają także ich dwójka biologicznych dzieci.

Twierdzą, że Oher wyraził ustną zgodę i pieniądze miały trafić bezpośrednio do pary, a następnie zostać rozdzielone pomiędzy pozostałych.

Sean i Leigh Anne twierdzą w dokumentach sądowych, że udział Ohera wyniósł nieco ponad 138 000 dolarów.

Ich prawnicy twierdzą, że mężczyzna już wcześniej otrzymywał czeki z tytułu tantiem, ale Oher twierdzi, że zaczął otrzymywać wynagrodzenie dopiero, gdy wysłał SMS-a do Tuoyhów z żądaniem zapłaty.

Małżeństwo Tuohy złożyło wniosek o częściowe podsumowanie wyroku, czyli o oddalenie części roszczeń.

Rozprawę zaplanowano na 1 października, a jeśli sprawa trafi na wokandę, prawdopodobnie nie nastąpi to przed przyszłym rokiem.



Source link