Źródło: HUM Images / Getty
MyBiała supremacja to ideologia, która głosi wrodzoną wyższość białych nad osobami innej rasy. Ten głęboko wadliwy system wierzeń ma swoje korzenie w pseudonaukowym rasizmie, który historycznie usprawiedliwiał okrucieństwa takie jak niewolnictwo, imperializm, kolonializm i ludobójstwo. Ideologia białej supremacji trwa do dziś, utrwalając mit białej wyższości rasowej.
System edukacji
W Stanach Zjednoczonych historycy uważają, że wpływ białej supremacji rozpoczął się w systemie edukacji. Badania trzymany autorstwa Donalda Yacovone z Monroe C. Gutman Library zbadano ponad 3000 podręczników do historii USA z lat 1800–1980. Yacovone odkrył, że wiele z tych podręczników pomijało lub bagatelizowało okrucieństwa handlu niewolnikami i inne wydarzenia, w których uciskano marginalizowane grupy.
Na przykład w jednym podręczniku zatytułowanym „Exploring the New World” ruch antyniewolniczy jest całkowicie nieobecny. Zamiast tego autorzy uzasadniają wykorzystanie niewolników do zbierania bawełny, pytając: „Kto inny wykona tę pracę?”. Eli Whitney, znany jako wynalazca odziarniarki do bawełny, jest przedstawiany nie ze względu na swój znaczący wpływ na niewolnictwo, ale ze względu na swoją koncepcję wymiennych części, która ułatwiła industrializację, mówi Yacovone.
Za Studium dla Sprawiedliwości, Historyk Carter G. Woodson podświetlony ten przerażający fakt w 1933 r., krytykujący system edukacji za marginalizowanie czarnych uczniów. Woodson zauważył, że uczniów afroamerykańskich uczono podziwiać kulturę europejską, jednocześnie ucząc ich pogardy dla własnego afrykańskiego dziedzictwa.
Na przykład zauważa, że program nauczania klasycznego, który opiera się na nauka łaciny, języka niemieckiego i francuskiego, często koncentruje się na umieszczaniu Europy jako szczytu ludzkich osiągnięć. Pomimo zasięgu geograficznego starożytnego Rzymu sięgającego Afryki i Bliskiego Wschodu, podręczniki często przedstawiają starożytnych Rzymian jako białych. Nawet starożytne artefakty grecko-rzymskie, pierwotnie malowane w jasnych kolorach, są powszechnie pokazywane jako biały marmur w materiałach edukacyjnych.
W całym programie nauczania podkreśla się wyższość wiedzy pochodzącej ze starożytnej Grecji i Rzymu. Na przykład na lekcjach matematyki postacie takie jak Euklides i Pitagoras otrzymują dużą uwagę, podczas gdy wkład cywilizacji takich jak Babilon, Egipt i kultura arabsko-islamska jest często pomijany. To edukacyjne uprzedzenie utrwala narrację, która wzmacnia eurocentryczne perspektywy i umniejsza różnorodne osiągnięcia intelektualne i kulturalne narodów nieeuropejskich.
Ramy prawne i instytucjonalne
Na przestrzeni lat dominacja białych utrwaliła się za sprawą polityki rasistowskiej. W miarę jak kolonie amerykańskie przekształcały się w niepodległe państwa, ideologia białej supremacji zaczęła być osadzona w ich prawnych i instytucjonalnych ramach. Konstytucja USA, podczas gdy głosiła ideały wolności i równości, jednocześnie wzmacniała dehumanizację Afroamerykanów poprzez Kompromis Trzech Piątych i inne przepisy, które utrwalały niewolnictwo i odmawiały praw osobom niebiałym.
Nawet po zniesieniu niewolnictwa segregacja prawna i dyskryminacja nadal obowiązywały na mocy praw Jima Crowa i Czarnych Kodeksów. Prawa Jima Crowa to prawa stanowe i lokalne uchwalone w stanach południowych i granicznych Stanów Zjednoczonych po Rekonstrukcji, począwszy od końca XIX wieku i kontynuowane do połowy XX wieku. Prawa te wymuszony segregacja rasowa w obiektach publicznych, transporcie, szkołach i innych aspektach codziennego życia, skutecznie instytucjonalizująca dyskryminację rasową i dominację białych.
Czarny kod jest prawem wymuszony w stanach południowych bezpośrednio po wojnie secesyjnej, w okresie rekonstrukcji. Prawa te miały na celu ograniczenie wolności i praw Afroamerykanów oraz zapewnienie stabilnej i posłusznej siły roboczej. Czarne kodeksy różniły się w zależności od stanu, ale zazwyczaj ograniczały możliwość posiadania ziemi, prowadzenia działalności gospodarczej, swobodnego przemieszczania się i poszukiwania zatrudnienia przez Afroamerykanów. Ograniczały również ich prawa do składania zeznań przeciwko białym w sądzie i do głosowania.
Biała supremacja znajduje również swój wyraz w instytucjach kulturalnych i społecznych. Literatura, sztuka i kultura popularna często przedstawiają osoby niebiałe jako niski lub groźny przeciwko dominacji białych. Przedstawianie Indian jako dzikusów, Afroamerykanów jako leniwych, uległych lub niebezpiecznych, a Azjatów jako obcokrajowców nieustannie wzmacniało stereotypy i usprawiedliwiało dyskryminacyjne praktyki.
Współczesne wyzwania i opór
Dziś, choć widoczne przejawy białej supremacji mogą nie być otwarcie popierane, jej dziedzictwo nadal kształtuje amerykańskie społeczeństwo. Strukturalne nierówności w takich obszarach jak edukacja, zatrudnienie, opieka zdrowotna i wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych utrzymują się, nieproporcjonalnie dotykając osoby kolorowe. Incydenty brutalności policji, przestępstwa z nienawiści i odrodzenie się ruchów białych nacjonalistów podkreślają trwającą walkę z uprzedzeniami rasowymi i nierównościami.
Działania mające na celu zniesienie białej supremacji obejmują orędownictwo na rzecz sprawiedliwości rasowej, reformę policji i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, równy dostęp do edukacji i opieki zdrowotnej oraz promowanie różnorodności i inkluzywności we wszystkich aspektach społeczeństwa. Organizacje, aktywiści i społeczności nadal rzucają wyzwanie systemowemu rasizmowi i pracują nad stworzeniem bardziej sprawiedliwej i równej przyszłości dla wszystkich Amerykanów.
ZOBACZ TEŻ:
40 akrów i osioł: czym są reparacje i dlaczego budzą tak duże kontrowersje?
