Złota medalistka w pływaniu Rebecca Adlington opowiedziała o bólu, jakiego doświadczyła wraz ze swoją rodziną po śmierci swojej martwo urodzonej córki w zeszłym roku.
Była olimpijka powiedziała w wywiadzie dla Sunday Times, że „nienawidzi swojego ciała” po tym, jak jej trzecie dziecko, Harper, urodziło się martwe w 20. tygodniu ciąży w październiku.
Nie mogła też powstrzymać się od obwiniania siebie, gdy podczas badania USG w 20. tygodniu ciąży dowiedziała się, że jej dziecko zmarło w łonie matki, a następnie musiała urodzić przez indukcję porodu.
Adlington, 35 lat, pojawił się na ekranach telewizyjnych tego lata jako BBC komentator pływacki igrzysk w Paryżu Olimpiada i zdobył złoto na dystansie 400 i 800 metrów stylem dowolnym w Pekin w 2008 roku i brązy w tych samych konkurencjach Londyn (2012)
Mówiąc o traumatycznym incydencie, powiedziała: „Nie mogłam powstrzymać się od obwiniania siebie. Analizujesz wszystko, ale robiłam wszystko zgodnie z zasadami — spałam na lewym boku, nie leżałam na plecach, nie jadłam tego i tamtego, nie alkohol — a potem to się wydarzyło.
Była olimpijka (na zdjęciu w mediach społecznościowych w 2023 r.) powiedziała, że „nienawidzi swojego ciała” po tym, jak jej trzecie dziecko, Harper, urodziło się martwe w 20. tygodniu ciąży w październiku
Była pływaczka wyczynowa ogłosiła, że straciła córkę Harper w wyniku druzgocącego późnego poronienia w październiku 2023 r. – po tym, jak straciła kolejne dziecko w 12. tygodniu ciąży w 2022 r.
35-latek zdobył złoto na dystansie 400 i 800 metrów stylem dowolnym w Pekinie w 2008 roku oraz brązy na tych samych wydarzeniach w Londynie w 2012 roku
„Bardzo trudno mi było to zaakceptować. Jestem bardzo logiczna, więc chciałam dowiedzieć się, dlaczego tak się stało, ale sekcja zwłok (w maju) wykazała, że nie było żadnego powodu; czasami po prostu tak się dzieje. Muszę się z tym jakoś pogodzić i przestać o tym obsesyjnie myśleć”.
Rodzina Adlington — mąż Andy Parsons, ich trzyletni syn Albie i dziewięcioletnia Summer, jej córka z poprzedniego małżeństwa — zasadzili przed domem drzewo wiśniowe, aby uczcić pamięć Harper, i oprawili odcisk jej dłoni na ścianie.
Pływaczka powiedziała, że oboje jej dzieci były „bardzo zaangażowane” w ciążę i nadal mówią o swojej siostrze „w sposób niezbyt smutny i emocjonalny, ale raczej rzeczowy”.
Adlington, która również poroniła w 12. tygodniu ciąży w 2022 r., po czym trafiła do szpitala z powodu sepsy, ujawniła, że ona i Parsons wspólnie uczęszczały na terapię i „nie są teraz w stanie zajść w ciążę”.
Dodała: „Później znienawidziłam swoje ciało, ponieważ nie mogło utrzymać Harper przy życiu. Czułam, że mnie zawiodło i nie dbałam o siebie: nie ćwiczyłam i źle się odżywiałam”.
„Dopiero jakieś cztery miesiące temu udało mi się trochę wydostać z ciemności. Pomyślałem: „No dobrze, mam dwójkę dzieci, muszę być przy nich tak długo, jak to możliwe”. Ale to coś, co zawsze będzie tutaj”.
Adlington i Parsons pochodzą z Mansfield w hrabstwie Nottinghamshire. Poznali się w 2018 roku na aplikacji randkowej Bumble, dwa lata po tym, jak pływaczka rozstała się ze swoim byłym mężem Harrym Needsem.
Parsons pracuje jako zarządca obiektów, wcześniej pracował jako asystent sprzedaży w Disneyland Paris i kierownik projektu w firmie zarządzającej nieruchomościami.
Para szybko się zakochała, a w 2019 roku mężczyzna przeprowadził się z Liverpoolu do Manchesteru, by zamieszkać z Adlington.
Jej powrót do pracy jako eksperta tego lata w stolicy Francji ucieszył jej rodzinę. A widzowie byli oczarowani jej entuzjastycznymi i głębokimi spostrzeżeniami u boku Clare Balding i byłego pływaka olimpijskiego Marka Fostera.
Rebecca Adlington powiedziała, że „nigdy nie pogodzi się ze swoim poronieniem”, omawiając „trudny” rok, jaki przeszła jej rodzina
Rodzina Adlingtonów – mąż Andy Parsons (po lewej), ich trzyletni syn Albie (w środku) i dziewięcioletnia Summer (po prawej) – posadzili przed swoim domem drzewo wiśniowe ku pamięci Harper
Adlington powiedziała, że ona i Parsons (na zdjęciu prezentują swoje obrączki ślubne) obecnie wspólnie uczęszczają na terapię i „nie są teraz w stanie zajść w ciążę”
Adlington zdobył dwa złote medale na igrzyskach olimpijskich w 2008 roku i dwa brązowe medale na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 2012 roku
Widzowie byli oczarowani jej entuzjastycznymi i głębokimi spostrzeżeniami, które podzieliła się z Clare Balding i byłym pływakiem olimpijskim Markiem Fosterem podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu
Adlington była jedną z pierwszych postaci publicznych, które spotkały się z brutalną krytyką za swój wygląd. Stanęła w centrum uwagi po podwójnym triumfie olimpijskim w Pekinie. Jej reakcję określiła jako „zaskakującą”.
Mówiąc o tym okresie, najbardziej utytułowana pływaczka w Wielkiej Brytanii powiedziała: „Pomyślałam sobie: „Chłopaki, nie próbuję być modelką”. Nikt nie powiedział, że muszę być ładna, żeby pływać, po prostu te dwie rzeczy nie idą ze sobą w parze. Nie muszę być chuda jak patyk. Muszę być silna. Muszę być potężna. Muszę przepłynąć przez wodę w najbardziej efektywny sposób. Nie chodzi o to, kto dobrze wygląda w bikini”.
Po zakończeniu kariery sportowej w 2012 r. Adlington pływa wyłącznie dla przyjemności, skupiając się głównie na programie Swim Stars, w ramach którego do tej pory udało się nauczyć pływania 8000 dzieci w całym kraju.
Ostatnio zamknięto ponad 1000 basenów miejskich, a kolejnych 1500 jest zagrożonych zamknięciem. W rezultacie co czwarte dziecko w szkole podstawowej nie potrafi pływać.
Program Adlingtona ma na celu „zniwelowanie tej luki” oraz „inwestowanie w obiekty i budowę własnych, ponieważ nie możemy utrzymywać wymagających rad, które nie mają funduszy”.
Mimo że pływanie i bezpieczeństwo nad wodą znajdują się w programie nauczania, Ofsted nie krytykuje szkół, które nie realizują tego typu zajęć.
„A jak mogą, skoro dla niektórych najbliższy basen jest 20 mil dalej? Nie można oczekiwać, że szkoła będzie przewozić dzieci tak daleko autobusem i z powrotem, żeby mogły popływać godzinę” – dodała.
Według Royal Life Saving Society, w latach 2019–2022 w Wielkiej Brytanii liczba utonięć dzieci wzrosła o 85 procent, co niepokoi Adlingtona.
„W tej chwili zawodzimy nasze dzieci. Tak wiele osób kojarzy pływanie ze sportem i myśli: „Och, cóż, nie muszę tego robić”, ale umiejętności są absolutnie potrzebne dla bezpieczeństwa” – powiedziała.
Jednak widzowie nie mieli pojęcia, jak druzgocącą traumę przeżyła najlepsza brytyjska pływaczka.
