Inżynier, który przyjechał do Australii jako student zagraniczny mówi, że niesprawiedliwe jest obwinianie ludzi takich jak on za kryzys mieszkaniowy.
Joel Coelho przyjechał do Australii z Indie dekadę temu, mając 17 lat, aby studiować inżynierię na Uniwersytecie Wollongong, na południu Sydnej.
28-letni inżynier ds. utrzymania ruchu, pochodzący z Bombajpowiedział, że kryzys na rynku wynajmu mieszkań w Australii jest bardziej złożony niż obwinianie zagranicznych studentów.
„Kryzys mieszkaniowy dotyczy nie tylko studentów zagranicznych” – powiedział. powiedział Daily Mail Australia.
Z mojego osobistego doświadczenia wynika, że studenci zagraniczni są w gorszej sytuacji po prostu ze względu na okoliczności, w jakich się znajdują.
„Tak naprawdę nie mają tylu możliwości i opcji, co inni ludzie”.
Studenci zagraniczni mogą pracować maksymalnie 24 godziny tygodniowo, co oznacza, że wielu z nich podejmuje się prac dorywczych, nie mając pewności zatrudnienia, które wiąże się z wyższymi stawkami godzinowymi.
„Nie będę kłamał, jako student zagraniczny przyjazd tutaj był dla mnie bardzo trudny pod względem finansowym” – powiedział.
Inżynier, który przyjechał do Australii jako student zagraniczny, twierdzi, że niesprawiedliwe jest obwinianie ludzi takich jak on za kryzys mieszkaniowy
Pan Coelho powiedział, że jego rodzice zaoszczędzili 50 000 dolarów, aby mógł przeprowadzić się do Australii w 2014 roku, w tygodniu, w którym skończył 18 lat.
Następnie, aby przeżyć, imał się czterech prac, m.in. jako dostawca Uber Eats i pracownik restauracji.
„Kiedyś pracowałem na czterech etatach, żeby związać koniec z końcem i żyłem dość oszczędnie” – powiedział.
„Miałem kilka dorywczych prac. Kiedy przyjeżdżasz do kraju, musisz pokazać, że masz wystarczająco dużo pieniędzy, aby się utrzymać”.
Wypowiedzi pana Coelho na temat studentów zagranicznych i zakwaterowania pojawiły się po tym, jak minister edukacji Jason Clare przedstawił plan ograniczenia rocznej liczby wiz dla studentów zagranicznych do 270 000 w 2025 r.
Stopa pustostanów w kraju nadal jest bardzo niska i wynosi 1,3 procent.
Dlaczego przyjechałem do regionalnej Australii, aby tam żyć i pracować
Pan Coelho pracował w BlueScope Steel w Wollongong od czasu ukończenia studiów w 2018 r. Obecnie jest inżynierem mechanikiem odpowiedzialnym za nadzorowanie wielkich pieców, w których topi się węgiel metalurgiczny i rudę żelaza w temperaturze 2000 stopni Celsjusza w celu produkcji stali.
Australia oferowała mu lepsze życie niż Indie i ma nadzieję, że będzie miał dzieci i założy rodzinę w Wollongong.
„Zdecydowanie chodzi o styl życia i równowagę między życiem zawodowym i prywatnym” – powiedział.
Joel Coelho przyjechał z Indii do Australii dziesięć lat temu, mając 17 lat, aby studiować inżynierię na Uniwersytecie Wollongong na południe od Sydney
„Mieszkam w Australii od 10 lat i teraz widzę, do czego doprowadziła mnie podjęta przeze mnie decyzja”.
Pan Coelho przebywa w Australii na podstawie pięcioletniej wizy dla pracowników wykwalifikowanych 419, która umożliwia mu życie i pracę na obszarze regionalnym. Ma nadzieję, że ostatecznie uda mu się uzyskać stały pobyt.
Młody mężczyzna jest przykładem wykwalifikowanych imigrantów, którzy pomogli miastu Wollongong utrzymać zdolność produkcyjną huty stali po zamknięciu starej huty BHP w Newcastle w 1999 r.
„Jestem dumny, że mogę powiedzieć, że pracuję w zakładzie produkującym stal” – powiedział.
„Produkujemy go lokalnie i jest to jeden z nielicznych tego typu produktów w Australii – lokalna produkcja to coś, z czego jestem dumny”.
Lekcja bogactwa
Obecnie posiada akcje o wartości 175 000 USD, inwestując w fundusze ETF-y, które są powiązane z indeksami rynków akcji w Australii, Stanach Zjednoczonych, Japonii, Indiach i Chinach, preferując je bardziej niż akcje.
Jego podróż rozpoczęła się od inwestycji w akcje zachodnioaustralijskiej grupy zajmującej się usługami górniczymi MACA o wartości 1000 USD, która obecnie należy do Thiess Group i co kilka miesięcy jest doładowywana.
„Po prostu kupujesz cały koszyk jajek, więc jeśli z jakiegokolwiek powodu któraś ze spółek w moim koszyku miałaby ponieść straty lub zbankrutować, nie miałoby to wpływu na mój portfel jako taki, ponieważ mam inne akcje w moim ETF-ie, które pokryłyby ten koszt” – powiedział.
28-letni inżynier mechanik pochodzący z Mumbaju powiedział, że kryzys związany z wynajmem mieszkań w Australii jest bardziej złożony niż obwinianie studentów zagranicznych
Inwestor w 2020 r. wziął udział w kursie prowadzonym przez Paridhi Jain, SkilledSmart, na temat podstaw inwestowania i znaczenia gromadzenia środków emerytalnych.
„Z pewnością daje ci to ogólne pojęcie na temat inwestowania i korzyści, jakie może ono przynieść”.
Pan Coelho ma nadzieję rozbudować swoje portfolio, co pozwoli mu przejść na emeryturę inżynierską w wieku 45 lat i zostać doradcą finansowym.
„Uważam, że biorąc pod uwagę moją obecną inwestycję, moja liczba w tym momencie wynosi 45 – cały czas pracuję nad tym, aby ją odzyskać, jeśli to możliwe, ale jeśli coś się zmieni, ta liczba jest elastyczna” – powiedział.
Kiedy mówię o przejściu na wcześniejszą emeryturę, mam na myśli robienie rzeczy, które lubię robić, i pomaganie innym ludziom w zarządzaniu ich finansami. Dlatego chciałbym przejść na wcześniejszą emeryturę, a następnie założyć własną firmę jako konsultant finansowy lub pracować w doradztwie finansowym, aby pomagać innym ludziom w zarządzaniu ich finansami.
„Nie robiłbym tego koniecznie dla pieniędzy.
„Jeśli będę niezależny finansowo, nie będę musiał martwić się o wypłatę”.
Najemca ma również zamiar zaoszczędzić 180 000 dolarów w ciągu najbliższych dwóch lat, aby mieć wystarczająco dużo pieniędzy na 20-procentowy wkład własny na kredyt hipoteczny i zakup mieszkania w Wollongong.
„Nie mam jeszcze konkretnego planu, ale bardzo chciałbym kupić dom w Wollongong i w nim zamieszkać, żeby mieć dom, miejsce, które mógłbym nazywać domem” – powiedział.
