Schwartz bardziej niż cokolwiek innego przypominał sobie arogancję Aubreya. Chociaż Aubrey był w pokoju ze swoimi przełożonymi, nadal czuł się upoważniony do bezczynnego rzucania papierowymi samolotami. Schwartz uznał jednak, że Aubrey ma prawo do pewnej dawki arogancji, ponieważ dzięki sezonowi 1962-63 wyniósł CBS na szczyt listy oglądalności; 14 z 15 najlepszych programów w tamtym czasie było nadzorowanych przez Aubreya. Jedynym programem spoza CBS w pierwszej piętnastce był „Bonanza” – program NBC.
Aubrey rzucał papierowymi samolotami, aby pokazać swoje niezadowolenie z propozycji Schwartza na „Wyspę Gilligana”. Wygląda na to, że miał lepszy pomysł na program: program bez rozbitków. Aubrey chciał programu podróżniczego, a nie programu o bezludnej wyspie. Schwartz napisał:
„Wystartował kolejny papierowy samolot. Czy było to zwykłe dziwactwo, czy też pan Aubrey chciał mi coś powiedzieć? Chociaż było to pierwsze zetknięcie się pana Paleya i doktora Stantona z koncepcją „wyspy Gilligana”, pan Aubrey i ja mieliśmy omawialiśmy ten program wiele razy. I między nami była poważna różnica zdań. Panu Aubreyowi podobał się pomysł Gilligana, kapitana i ich małej czarterowej łodzi, ale chciał, żebym nazwał serial „Podróżami Gilligana”.
O czym miałyby być „Podróże Gilligana”? Według wspomnień Schwartza:
„W opinii pana Aubreya na serial wrak statku, Rozbitkowie i bezludna wyspa to po prostu pierwszy odcinek. W kolejnych odcinkach serialu Gilligan, kapitan i przebudowany SS Minnow zabierali innych pasażerów na inne wycieczki w inne miejsca.”
Wycieczka po różnych egzotycznych miejscach, a każde z nich ma nowego zestawu bohaterów? Z pewnością brzmi to bardziej „primetime” niż kilka samotnych postaci uwięzionych w jednym miejscu. Być może to dobry pomysł na serial, ale nie taki był pomysł Schwartza.
