Schwartz bardziej niż cokolwiek innego pamiętał arogancję Aubreya. Mimo że Aubrey był w pokoju ze swoimi przełożonymi, nadal uważał, że ma prawo rzucać papierowymi samolotami bez powodu. Schwartz uznał, że Aubrey ma prawo do pewnej dozy arogancji, ponieważ ten człowiek, dzięki swojemu sezonowi 1962-63, wywindował CBS na szczyt rankingu oglądalności; 14 z 15 najlepszych programów tamtej ery było nadzorowanych przez Aubreya. Jedynym programem spoza CBS w pierwszej piętnastce był „Bonanza”, program NBC.
Aubrey rzucał papierowymi samolotami, aby pokazać swoje niezadowolenie z propozycji Schwartza dla „Wyspy Gilligana”. Wygląda na to, że miał lepszy pomysł na show: show bez rozbitków. Aubrey chciał show podróżniczego, a nie show o bezludnej wyspie. Schwartz napisał:
„Wystartował kolejny papierowy samolot. Czy było to zwykłe dziwactwo, czy może pan Aubrey chciał mi coś powiedzieć? Chociaż było to pierwsze zetknięcie się pana Paleya i doktora Stantona z koncepcją „Wyspy Gilligana”, pan Aubrey i ja omawialiśmy ten program wiele razy. I mieliśmy dużą różnicę zdań. Panu Aubreyowi spodobał się pomysł Gilligana Kapitana i jego małej czarterowej łodzi, ale chciał, abym nazwał serial „Podróże Gilligana”.
O czym miałyby być „Podróże Gilligana”? Ze wspomnień Schwartza:
„W opinii pana Aubreya, katastrofa statku, rozbitkowie i bezludna wyspa były po prostu pierwszym odcinkiem. W kolejnych odcinkach serialu Gilligan, kapitan i odbudowany SS Minnow zabierali innych pasażerów w inne podróże do innych miejsc”.
Wycieczka po kilku egzotycznych lokalizacjach, a w każdym z nich nowy zestaw postaci? Z pewnością wydaje się to bardziej „prime time” niż grupa samotnych postaci utkniętych w jednym miejscu. Mógłby to być dobry pomysł na serial, ale Schwartz tak nie zaproponował.
