Pomimo wszystkich swoich wad, Daemon ma ogromną wiarę w siebie. Potencjalny władca i partner królowej Rhaenyry (D’Arcy) chce rządzić światem i czuje, że powinien to robić, a ta pewność siebie — z wykluczeniem rad innych — natychmiast wpędza go w kłopoty w Harrenhal. To długo przeklęte miejsce pojawiło się w serii prequeli, najpierw jako miejsce morderstw Lyonela i Harwina Strongów, a następnie jako kluczowa strategiczna lokalizacja zarówno dla zielonych, jak i czarnych w sezonie 2. Niedawno Alys Rivers (Gayle Rankin) powiedziała Daemonowi, że zamek jest nawiedzony, ostrzeżenie, które wyraźnie go nie obchodziło.
Cieszę się, że tego nie zrobił: Daemon przeżywający bardzo złe chwile w Harrenhal sprawia, że serial jest lepszy niż większość drugiego sezonu „Domu smoka”. Jego silna wiara w siebie (innymi słowy kompleks Boga) zostaje szybko podważona, gdy zaczyna mieć niepokojące sny i halucynacje, w tym jedną, w której odcina głowę młodej Rhaenyrze, i inną, w której widzi siebie uprawiającego seks ze swoją własną zakrwawioną matką. Daemon jest wyraźnie wytrącony z równowagi przez te wizje, które nie wydają się ograniczać do tego, gdy jest nieprzytomny, i szczerze mówiąc, świetnie jest widzieć, że złe rzeczy przytrafiają się złym ludziom po raz pierwszy w tym serialu. Odcinek po odcinku przynosił nam martwe dzieci i pogrążone w żałobie matki, ale po raz pierwszy widzimy postać, która naprawdę jest do bani, otrzymując dziwną, zabawną karę w postaci upiornych psychologicznych tortur.
