Pomimo wszystkich swoich wad, Daemon ma ogromną wiarę w siebie. Przyszły władca i partner królowej Rhaenyry (D’Arcy) chce rządzić światem i uważa, że powinien to robić, a ta pewność siebie — wykluczając rady wszystkich innych — natychmiast wpędza go w kłopoty w Harrenhal. Ten długo przeklęta lokalizacja pojawił się już w serii prequeli, najpierw jako miejsce morderstw Lyonela i Harwina Strongów, a następnie jako kluczowa lokalizacja strategiczna dla Zielonych i Czarnych w sezonie 2. Niedawno Alys Rivers (Gayle Rankin) powiedziała Daemonowi, że zamek jest nawiedzony, co było ostrzeżeniem, na które najwyraźniej nie zwrócił uwagi.
Cieszę się, że tego nie zrobił: Daemon, który ma naprawdę zły czas w Harrenhal, jest lepszym serialem niż większość drugiego sezonu „Domu smoka”. Jego silna wiara w siebie (innymi słowy kompleks Boga) zostaje szybko podważona, gdy zaczyna mieć niepokojące sny i halucynacje, w tym jedną, w której odcina głowę młodej Rhaenyrze, i inną, w której uprawia seks ze swoją własną matką zbryzganą krwią. Daemon jest wyraźnie zdestabilizowany tymi wizjami, które nie wydają się ograniczać do czasu, gdy jest nieprzytomny, i szczerze mówiąc, świetnie jest widzieć, że złe rzeczy przytrafiają się złym ludziom po raz pierwszy w tym serialu. Odcinek po odcinku przynosił nam martwe dzieci i pogrążone w żałobie matki, ale po raz pierwszy pokazano nam postać, która naprawdę jest do bani, otrzymując zabawnie dziwną karę w postaci upiornych psychologicznych tortur.
