„Talk to Me” był debiutem reżyserów Danny’ego i Michaela Philippou. Opowiadał o młodej dziewczynie o imieniu Mia (Sophia Wilde), której matka popełniła samobójstwo dwa lata wcześniej. Mia mieszka z ojcem, ale wiele nocy spędza ze swoją najlepszą przyjaciółką Jade (Alexandra Jensen), dryfującą i wciąż pogrążoną w żałobie.
Pewnej nocy na przyjęciu zostaje wciągnięta w naprawdę surrealistyczną grę towarzyską. Jeden z gości przynosi ceramiczną dłoń złożoną w pozycji do uścisku dłoni. Prawdziwe pochodzenie dłoni nie jest jasne, ale mówi się, że jest przeklęta lub nawiedzona. Kiedy ktoś zapala świeczkę, bierze dłoń i szepcze „Porozmawiaj ze mną”, duch przypadkowej zmarłej osoby pojawia się przed nimi. Jeśli dodadzą również „Wpuściłem cię”, duch ich opęta, pozwalając im na chwilę oszaleć. Jeśli świeca zostanie zdmuchnięta przed upływem 90 sekund, duch opuszcza ciało, a oni wpadają w stan radosnej euforii. Mia i jej przyjaciele na zmianę są opętani tak swobodnie, jak ktoś odpalający bonga.
Mia oczywiście chce porozmawiać ze swoją zmarłą matką, ale w „Talk to Me” dowiadujemy się, że duchy, które się pojawiają, nie zawsze są szczere, często wywołując halucynacje i urojenia. Naturalnie, jeden z gości przyjęcia zbyt długo trzyma się ducha, a Mia popada w depresję i nieszczęście, z których może nigdy nie wyjść.
To przerażająca przesłanka, ale jest też realistyczna i szczera w kwestii traumy, rozpaczliwego żalu i trudności finansowych. „Talk to Me” zostało zrecenzowane przez 294 krytyków i otrzymało pozytywne recenzje od LA Times, The Observer, RogerEbert.com i The Wrap.
