AKTUALIZACJA: Szczegóły planu złożono w piątek w sądzie federalnym w Północnym Dystrykcie Kalifornii.
„Sportowcy akademiccy będą mogli w końcu podzielić się miliardami dolarów, jakie ich fascynujące historie i dynamiczne występy wygenerowały dla ich szkół, konferencji i innych NCAA„, napisano w aktach. „To nic innego jak sejsmiczna zmiana w sporcie uniwersyteckim po ponad czterech latach ciężko wywalczonych zwycięstw w tej sprawie”.
Arkusz warunków obejmuje informacje o tym, jak blisko 3 miliardy dolarów odszkodowania zostaną rozdzielone przez powodów w ciągu następnych 10 lat. Te wypłaty będą się drastycznie różnić i są ustalane na podstawie uprawianego sportu, kiedy, jak długo i w jakiej konferencji brał udział sportowiec.
WCZEŚNIEJ: To nowa era w sporcie akademickim, ponieważ Narodowe Stowarzyszenie Sportu Akademickiego i pięć największych konferencji sportowych zgodziło się na ugodę w wysokości 2,77 miliarda dolarów w ramach pozwu zbiorowego. Jak podaje Wall Street Journal.
Szczegóły są jeszcze dopracowywane, ale oznacza to, że szkoły będą mogły płacić sportowcom bezpośrednio, dzieląc się z nimi częścią lukratywnych źródeł przychodów z tytułu sprzedaży gadżetów, praw telewizyjnych, sprzedaży biletów i innych umów.
Porozumienie ugodowe rozwiązuje sprawę, która rozpoczęła się w 2020 r. Pozew dotyczył zaległych wynagrodzeń dla sportowców, a także części przyszłych przychodów z transmisji.
Dzisiejsza ugoda jest najnowszą z kolein ostatnich kilku lat, które wymazały wiele zasad obowiązujących przez stulecie lub dłużej dla sportowców akademickich. Podczas gdy płatności pod stołem od sponsorów zawsze były częścią sceny dla najlepszych sportowców, dopiero niedawno krajobraz zaczął się zmieniać wraz z instytucją umowy licencyjne dotyczące nazw, wizerunków.
Niektóre z tych uczciwych transakcji mogą przynieść milionowe zyski osobom będącym u szczytu swoich możliwości w różnych dyscyplinach sportowych.
Teraz największa bariera została usunięta i uczelnie mogą płacić graczom bezpośrednio, bez konieczności zawierania skomplikowanych umów bez pokrycia.
Jak podaje WSJ, powołując się na źródła, nowy system umożliwi szkołom z Dywizji I dystrybucję około 20 milionów dolarów rocznie wśród swoich sportowców.
„Cały Division I umożliwił dzisiejszy postęp, a my wszyscy mamy pracę do wykonania, aby wdrożyć warunki umowy, ponieważ proces prawny trwa”, powiedział prezes NCAA Charlie Baker we wspólnym oświadczeniu z komisarzami pięciu konferencji wymienionych jako współpozwani w pozwie. „Nie możemy się doczekać współpracy z naszymi różnymi grupami przywódczymi studentów-sportowców, aby napisać kolejny rozdział sportu akademickiego”.
Przy nowych zasadach obserwatorzy będą się zastanawiać nad równowagą konkurencyjną, przynajmniej w sportach przychodowych, takich jak piłka nożna i koszykówka. Instytucja umów NIL stworzyła już rodzaj wolnej agencji dla sportowców, którzy teraz mogą swobodnie iść do najwyższego oferenta za swoje usługi.
„To było dawno oczekiwane i długo oczekiwane” – powiedział Jeffrey Kessler, jeden z prawników reprezentujących powoda, w rozmowie z WSJ. „W końcu naprawdę zbliżamy się do systemu, który po raz pierwszy będzie traktował sportowców tak, jak powinni być traktowani”.
WSJ, ponownie powołując się na osoby zaznajomione ze sprawą, poinformował, że wstępne porozumienie składa się z dwóch elementów. NCAA zgodziła się zapłacić 2,77 mld dolarów odszkodowania w okresie 10 lat. Nie jest jasne, jak ta suma zostanie rozdysponowana.
Po drugie, i co najważniejsze, szkoły mogą płacić sportowcom część przychodów, które pomagają generować. Umowa ugody przewiduje, że szkoły będą płacić sportowcom 22% średnich rocznych przychodów wydziałów sportowych wśród szkół z czołowych konferencji. Według osób zaznajomionych ze sprawą kwota ta wynosi około 20 milionów dolarów na szkołę.
Dziennik „Wall Street Journal”, powołując się na źródła, przewiduje, że najwcześniej nowy system mógłby wejść w życie w roku akademickim 2025–2026.
