Tpo raz pierwszy spotykamy Boków w Netflixa Nietypowa rodzinawznoszą się nad dosłowną przepaścią. Bok Dong-hee (Soo-hyun) stoi na krawędzi klifu, chcąc polecieć. Jej brat Gwi-ju (Jang Ki-young) popija mocnego drinka, podczas gdy jego matka, Man-heum (Ko Do-shim), jednocześnie krytykuje go za to, że nie może już cofnąć się w czasie i ubolewa nad bezsennością, która ją powstrzymuje marzyć o przyszłości. To niesubtelne wprowadzenie do tytułowej nietypowej rodziny serialu, która teraz stała się zwyczajna z powodu utraty supermocy i desperacko pragnie je odzyskać. I ten brak subtelności, który nie daje spokoju Nietypowa rodzina aż do zaskakująco dającego się oglądać końca.
Zakończenie nadeszło w ten weekend, kiedy w serwisie Netflix wyemitowano 12. i ostatni odcinek serialu. Finał zakończył się ciasnym, niemal tragicznym punktem kulminacyjnym, który miał potencjał ocalenia sterylnej serii, która zbyt często opierała się na złośliwych żartach i próbowała wcisnąć zbyt wiele w czas trwania. Jednak jako Nietypowa rodzina podważył swój ponury akt końcowy typowym K-dramat szczęśliwe zakończenie, nie udało się odkupić wielu niedociągnięcia.
Czytaj więcej: Królowa Łez To kolejny K-dramat, który nie trzyma lądowania
Jeśli historia matriarchy zamartwiającej się utratą supermocy przez rodzinę można bezpośrednio porównać do historii Disneya, Czar, podobieństwa utrzymują się, gdy zadaniem młodej kobiety pozbawionej supermocy, Do Da-hae (Chun Woo-hee), jest pomoc Bokom w ponownym odkryciu ich człowieczeństwa. Da-hae pojawia się na zdjęciu po tym, jak Gwi-ju spada z klifu, wyciąga go z wody, by ponownie szybko zniknąć.
W chwili pozornego zbiegu okoliczności Man-heum pozornie kilka godzin później znajduje ją pracującą w spa, gdzie odkrywa, że Da-hae jest jedyną osobą, która może zapewnić jej sen, którego tak bardzo potrzebuje. Da-hae zostaje natychmiast wprowadzony do domu rodzinnego Bok i równie szybko narzucony Gwi-ju, który wciąż opłakuje stratę swojej pierwszej żony przez picie i zaniedbywanie córki, I-na (Park So-yi). Jednak gdy Da-hae udaje, że jest otwarta na coś, co okaże się nie przypadkowym, ale skomplikowanym oszustwem, tak samo zaczyna odkrywać superpotęgę Boków.
Jeśli chodzi o thrillery o zjawiskach nadprzyrodzonych, jest to interesująca konfiguracja. Nietypowa rodzina założycieli jednak pod ciężarem ruchomych części. Serie wiecznie się spieszy, ponieważ wykorzystuje platformę superbohatera do badania konfliktów rodzinnych, znęcania się w szkole, wielu oszustw opiekuna Da-hae Baeka Il-honga (Kim Keum – wkrótce), skandali związanych ze zdradami i żałoby – żeby wymienić tylko kilka z nich jego motywy i historie. Nawet w południowokoreańskiej telewizji znanej z mieszania gatunków jest to zbyt wiele do zrównoważenia. Niemiłą lekturą może być to, że serial po prostu próbuje naśladować sukces serii Hulu z 2023 roku Poruszający. Ale podczas tego supermocnego programu dał pełne współczucia spojrzenie na margines społeczeństwa Korei Południowej, Nietypowa rodzina najczęściej gubi się w scenariuszu pisarza Joo Hwa-mi, który brutalnie uderza w każdą postać, która wykracza poza wąsko nakreślone ideały prototypowego K-dramatu.
To okrucieństwo, które ostatecznie prowadzi do niewrażliwości na biedę, molestowanie i znęcanie się, jest zilustrowane w charakterystyce Dong-hee. Decyzja o umieszczeniu szczupłej aktorki w grubym garniturze w 2024 roku jest jednak absurdalna Nietypowa rodzina nie jest jedyną najnowszą serią, która to robi. Joo jednak wykorzystuje każdą okazję, aby uczynić Dong-hee tak odstraszającym, jak to tylko możliwe. Niedaleko paczki chipsów krzyczy, gdy wytrąca jej się z rąk przekąska, i szarpie się za nią jak Garfield rzucający się na lasagne. Kiedy deszcz niszczy kolację na świeżym powietrzu, krzyczy na ojca (Oh Man-seok), aby oszczędzał jedzenie. Zakochuje się nawet w kimś wyłącznie na podstawie sposobu, w jaki dostarcza jej jedzenie – chociaż Joo tylko na to pozwala Po ona traci na wadze. Tę utratę wagi osiąga się poprzez połączenie głodzenia się i nadmiernego wysiłku fizycznego. Te niezdrowe metody są rzadko i tylko bezwładnie kwestionowane, a ostatecznie celebrowane. To uderzająco okrutny obraz, ale to tylko część nieuprzejmości leżącej u podstaw tego zjawiska Nietypowa rodzinascenariusz.
Czytaj więcej: Koreańskie dramaty Netflix, na które warto zwrócić uwagę w 2024 r
Scenariusz porusza kwestię uzależnienia w kilku wątkach bohaterów, choć marnuje wszelki potencjał, aby robić to w sposób przemyślany i wrażliwy. Gwi-ju jest alkoholikiem uzależnionym od powracania do przeszłości; Dong-hee jest uzależniony od jedzenia; Man-heum jest uzależniony od władzy aż do nadużycia. Ponieważ jednak Joo bawi się złożonymi i drażliwymi kwestiami, jej pisarstwo zdradza tak słabe zrozumienie uzależnienia – i tak niską opinię o osobach uzależnionych – że ostatecznie upaja się niemiłymi i często niebezpiecznymi przedstawieniami. Tak jak Nietypowa rodzina okazuje współczucie – na przykład poprzez chwilowe zrozumienie smutku Gwi-ju lub I-nę, gdy zwraca na siebie uwagę ojca (zanim ten ponownie zacznie ją zaniedbywać) – raz po raz te chwile są podważane płytkim lub nieszczerym opowiadaniem historii.
Scenariusz jest tak bardzo skupiony na wyolbrzymianiu dostrzeganej słabości swoich bohaterów, że pozostawia ich pozbawionych rozwoju. Nie pomaga w tym brak chemii między dwoma głównymi bohaterami – należy zauważyć, jak imponująco niecharyzmatyczny jest Jang jako Gwi-ju. Tak więc, nawet gdy serial osiąga emocjonalny punkt kulminacyjny, nadal nie rozumiemy, dlaczego Gwi-ju i Da-hae zakochali się w sobie poza scenariuszem – i tradycją K-dramatu – narzucającą taki stan.
Chun Woo-hee jako Da-hae daje zdeterminowany występ, nawet jeśli materiał, z którym pracuje, ostatecznie sprawia, że jest on nijaki. Jest odpowiedzialna za niektóre Nietypowa rodzinalżejsze momenty, choć niezamierzone. Gwi-ju jest niewidzialna, kiedy odwiedza przeszłość, co zmusza Chun do niezręcznego pochylania się, gdy rzekomo jest w jego ramionach lub sprawia wrażenie, jakby się ze sobą kłóciła. Rezultatem jest wtórne zawstydzenie Chuna, którego wcześnie się pojawia Płacz I Argon pokazać, że zasługuje na coś lepszego niż te śmieszne sceny.
Co przyczynia się do tego, co być może najbardziej irytuje Nietypowa rodzina. Mimo wielu swoich wad, Nietypowa rodzina można oglądać zaskakująco, nawet nietypowo. Pomimo swego scenariusza, Nietypowa rodzina to znakomicie zrobiony serial. Produkcja, projekt, dźwięk, montaż – jest znakomicie.
I z pewnością był potencjał w jego koncepcji. Każdy z wielu wątków fabularnych mógłby stanowić doskonały dramat K. Kobieta próbuje oszukać bogatego spadkobiercę tylko po to, by znalazł wyjście z jej własnej, okropnej sytuacji, ktoś cofa się w czasie, ale nie jest w stanie zapobiec katastrofie (wątek, który strasznie zbliża się do tegorocznej Wyjdź za mojego męża), nastolatka przezwyciężająca znęcanie się poprzez taniec. Problem w tym, że serial nie może przetrwać samymi pomysłami i produkcją – wymaga solidnego scenariusza.
Joo zdaje się być świadoma przesadnej historii serialu, kiedy Nietypowa rodzina tnie większość wątków pobocznych, aby skupić się na podróży w czasie Gwi-ju i jej konsekwencjach w ostatnich kilku godzinach serialu. Ale wtedy jest już za późno. Jakikolwiek ciężar emocjonalny Nietypowa rodzina którymi włada w tych ostatnich chwilach, jest niezasłużone, te postacie są tak niedopracowane, że nie ma to żadnego znaczenia, gdy Gwi-ju i Da-hae igrają w romantycznej rozkoszy lub gdy wkrada się tragiczna rzeczywistość. Nie ma rozwiązania wątków trwających przez cały sezon, po prostu wstrzykuje się nowe w ostatniej chwili jako wyciskające łzy zamknięcie skądinąd impotentnej serii.
Od czasu do czasu odwracając uwagę, Nietypowa rodzina to przygnębiająca przeprawa przez najgorsze elementy Telewizja południowokoreańska: leniwe stereotypykwieciste fabuły i okrucieństwo, które wyraźnie przemawia do widzów, którzy pozostali Nietypowa rodzina w pierwszej dziesiątce nieanglojęzycznych seriali Netflix w całym okresie ich trwania. Chociaż napięta produkcja czasami przesłania problematyczne pisanie, serial nie może wyprzedzić złośliwego scenariusza nawet w najbardziej wciągających – niezmiennie najcichszych momentach. Być może jest to trafne jako seria, która nie ma nic pozytywnego do powiedzenia Nietypowa rodzina najlepiej ogląda się, gdy nikt nie mówi.
