Okulary przeciwsłoneczne Tony’ego stały się głównym punktem fabuły film z 2019 roku „Spider-Man: Daleko od domu”. Po śmierci Tony’ego w “Avengers: Endgame” przekazał swoje okulary przeciwsłoneczne nastoletniemu Peterowi Parkerowi, znanemu jako Spider-Man (Tom Holland). Peter nie wiedział, że okulary przeciwsłoneczne są wyposażone w zaawansowaną technologicznie sztuczną inteligencję, która umożliwia mu dostęp do serii kosmicznych pocisków zabójczych, które zbudował Tony. Wygląda na to, że Tony nie dotrzymał obietnicy rozbrojenia.
W „Iron Manie” nie było jednak takich bajerów przy okularach przeciwsłonecznych Tony’ego. Były one jedynie praktycznym zabiegiem aktorskim, mającym na celu niedostrzeżenie przez widzów oczu Downeya Jr., które przeskakiwały nad jego kwestiami. Jak wyjaśnił aktor:
„Jest scena, w której przeprowadza test broni i mówi: »Czy lepiej być obiektem strachu czy szacunku? Czy to za dużo, żeby prosić o jedno i drugie?«. A (reżyser) Jon (Favreau) i ja dosłownie pisaliśmy tę kwestię po kwestii, gdy kręciliśmy film tego dnia. I założyłem okulary przeciwsłoneczne, ponieważ wszystko było na kartach podpowiedzi. (…) Ważniejsze jest, żebyśmy czuli, że po prostu to wymyślamy, i że nam się to podoba, i nie ma sztuczki, której nie moglibyśmy zastosować, żeby ukryć fakt, że w pewnym sensie improwizujemy w trakcie”.
Biorąc pod uwagę, jak bardzo przesadnie zorkiestrowane stałoby się MCU, zadziwiające jest, że „Iron Man” zawierał element improwizacji. W istocie, Favreau powiedział nawet w wywiadach, że słynny zwiastun „Avengers” po napisach końcowych filmu było jedynie mrugnięciem oka do fanów, a nie deklaracją zamiaru stworzenia uniwersum kinowego. Dopiero gdy Disney kupił Marvela w 2009 r., takie plany zostałyby ostatecznie wdrożone.
