W oryginalnych komiksach „The Boys” Gartha Ennisa i Daricka Robertsona Black Noir jest równie cichy i jeszcze bardziej tajemniczy niż w serialu. W numerze 65 okazuje się, że jest klonem Homelandera, zaprojektowanym jako zabezpieczenie przed oryginałem. To Noir dopuścił się najohydniejszych zbrodni Homelandera (jak zgwałcenie Becci Butcher), co z kolei doprowadziło Homelandera do zła, ponieważ przekonał go, że to on zrobił te rzeczy. (Ten zwrot akcji to metatekst superbohatera, a konkretnie to, jak mroczny i szorstki Batman „zepsuł” Supermana na swój obraz.)
Czy nowy Czarny Noir zdejmie maskę i odsłoni przerażający uśmiech Antony’ego Starra wpatrującego się w Homelandera? Przykro mi, fani komiksu „The Boys”, ale nie. Kripke powiedział w przeszłości, że nie jest fanem komiksowego zwrotu akcji Black Noir, który „odsuwa na bok” Homelandera i że serial prawdopodobnie nie będzie tego adaptował. Czwarty sezon „The Boys” dotrzymuje słowa Kripkego.
W premierze sezonu „Departament brudnych sztuczek” Noir II początkowo milczy, podobnie jak jego poprzednik, co potęguje tajemnicę. Po tym, jak on i Głębia zabijają Todda (Matthew Gorman) w celu przygotowania go do walki ze Starlight, woła: „Hej, co do cholery?” Na początku drugiego odcinka „Life Among the Septics” Noir II pyta A-Train, czy Siódemka regularnie popełnia morderstwa.
Black Noir II to po prostu superaktor, który przyjął rolę życia. Zmaga się z rolą, bo Noir to cichy szyfr. Nie może znaleźć swojej motywacji, a jego koledzy z drużyny (którzy ledwo znali Noira I) są niedostępni.
W nowym Noirze w pełnym wymiarze godzin gra Nathan Mitchell (to jego głos słychać, gdy Noir mówi). Poprzedniego Noir, Earvinga, grał Fritzy-Klevans Destine, kiedy w trzecim sezonie „The Boys” wreszcie zobaczyliśmy jego twarz pod maską.
