Utknięta na scenie przed tysiącami uwielbiających ją publiczności Skye jest uwięziona i skazana na zagładę — nawet jej własna matka nieszkodliwie uśmiecha się do niej, nalegając, by zakryła cały ten ból, poczucie winy i udrękę, których doświadcza przez ostatni tydzień . Tam, gdzie Rose widziała, jak Potworność (fizyczna manifestacja istoty, cała krwawa, muskularna chrząstka otaczająca szereg ust) wyłania się ze źródła jej traumy, jej zmarła matka, Skye, ponownie widzi swoją wersję, tyle że jest to lustrzane odbicie o sobie, cała w blasku przed swoją pierwszą wielką piosenką. Ta DemonSkye uśmiecha się, odsłaniając inną część Skye, którą dosłownie próbowała ukryć: bliznę po jednej z ran, która biegnie pionowo w dół jej brzucha. DemonSkye otwiera tę bliznę, pozwalając Potworowi wyczołgać się i zmusić Skye do otwarcia ust, aby wpuścić ją do środka. W rzeczywistości zgromadzony tłum patrzy z przerażeniem, gdy Skye wydaje się mieć atak na scenie, ale zanim ktokolwiek może zaalarmować władze, Skye siada z tyłu w górę, najwyraźniej w porządku. Stoi z szerokim, paskudnym uśmiechem na twarzy.
Jednym z niedocenianych aspektów artystów jest sposób, w jaki komunikują się poprzez swoją twórczość. W większości przypadków obnażenie duszy jest w pełni zamierzone: aktor stara się przekazać swoje najgłębsze emocje, piosenkarz projektuje swoje myśli i uczucia poprzez muzykę itp. Istnieje jednak również fakt, że artyści muszą się sprzedać, aby się sprzedać. zdobyć i utrzymać publiczność, aby odnieść sukces w niestabilnej branży. W ten sposób aktorzy mogą zostać typowani, gwiazdy pozostają interesujące tylko wtedy, gdy powodują dramat za kulisami i tak dalej. Kiedy artysta jest uwięziony w swoim publicznym wizerunku, może chcieć go zaatakować: zaszokować, zdenerwować, splamić, a czasem nawet zrujnować. W ostatniej chwili „Smile 2” Skye Riley odgrywa ostateczną wersję tego wydarzenia, robiąc coś, co jest częściowo wołaniem o pomoc, a częściowo odpowiedzią do wszystkich, którzy w nią wątpili, okazywali jej brak szacunku, porzucili ją lub po prostu nigdy jej nie słuchali. Wielokrotnie uderza mikrofonem w twarz, aż w końcu umieszcza go głęboko w głowie, w oczodole. Świadczą o tym tysiące uczestników koncertów, co oznacza, że wszystkie te osoby właśnie przeżyły zbiorową traumę, a także prawdopodobnie oznacza, że każda z nich jest teraz zarażona tą istotą. (Jeśli istnieje Morris, biedak ma już za sobą robotę!) Jeśli chodzi o Skye, już jej nie ma, ale w jej losie jest gorzka ironia losu, coś w rodzaju pyrrusowego zwycięstwa. Parafrazując KISS: chcieli bałaganu, więc teraz mają resztę.
„Smile 2” w kinach na całym świecie.
