O wiele większe wyzwanie czeka Hiszpanię tuż za rogiem — piątkowy mecz 1/8 finału z Niemcami, który pod każdą inną nazwą wyglądałby jak finał turnieju — więc dobrze się stało, że wystawili na próbę cudownych graczy na obu skrzydłach.
Znajdujący się w centrum uwagi 16-latek po prawej stronie, Lamine Yamal, przyćmił w znacznym stopniu talent Nico Williamsa grającego na przeciwległym skrzydle, ale w niedzielny wieczór w jednej chwili pokazał, z czym mierzą się gospodarze.
Precyzyjnie długa piłka w jego stronę i 21-latek pobiegł sprintem, zostawiając Gruzję na śmierć i strzelając piłką w dach siatki, co zakończyło pełen wyzwań wieczór. Nastąpił zwyczajowy jig. W ten sposób możesz pozbyć się wyzywającego, niestrudzonego przeciwnika atakującego.
Tego dnia pojawiło się kolejne morze flag św. Jerzego, które pokazało, że zniknęły stare hierarchie i pewności europejskiego futbolu. Tyle że ta fala czerwieni i bieli należała do ludzi, którzy naprawdę wierzyli, marzyli i głośno sapali, gdy ich strona oderwała się i stworzyła możliwość czegoś nie do pomyślenia.
Georgia, drużyna zajmująca najniższe miejsce w turnieju, prowadziła przez 21 minut, podczas których jej gracze, niektórzy nawet wtedy w skarpetkach wokół kostek, raz po raz grozili La Roja wzorowym kontratakiem. trzy przejścia, od końca do końca, z najwyższą precyzją.
Nico Williams świętuje po zdobyciu trzeciego gola dla Hiszpanii w zwycięstwie nad Gruzją
Williams wykazał się doskonałym opanowaniem, gdy w 75. minucie trafił do siatki
Fabian Ruiz jest zachwycony po zdobyciu gola 2:1 dla Hiszpanii w meczu z Gruzją w ramach Euro 2024
Nigdy nie dowiemy się na pewno, jak fatalny był moment ułamkowej gruzińskiej niedokładności — piłka Chwiczy Kwaratskhelii w kierunku Luki Lochoszwilego nie była tak wymierzona, jak mogłaby być — naprawdę. Ale dwubramkowa przewaga była naprawdę możliwa w tych szalonych, wczesnych etapach. Och, co mogło być.
Nie do wiary, że Hiszpania przegrywała — Otar Kakabadze dośrodkował z prawej strony, a Robin Le Normand skierował piłkę do własnej siatki, gdy Kwaratskhelia deptał mu po piętach — biorąc pod uwagę nierówność, jaka panowała w tym spotkaniu w kwalifikacjach.
To był mecz, który zatoczył koło dla Hiszpanii, począwszy od burzliwej nocy w stolicy Gruzji, Tbilisi, dokąd przybyli 10 miesięcy temu w ferworze kwalifikacji, które przyniosły im porażkę w Szkocji.
Jamal, mający 16 lat i 57 dni, strzelił gola z ławki rezerwowych w swoim debiucie w wygranym 7-1 meczu, a Hiszpania od tamtej pory nie przegrała żadnego meczu o stawkę. Ale Gruzja została wzmocniona ponad wszelkie wyobrażenia zwycięstwem nad Portugalią, które przywiodło ją tutaj.
Oni również mieli powód, odczuwany nie mniej silnie niż dzielna i dostojna drużyna Ukrainy, która już opuściła tę scenę. Turniej zbiega się z walką, w kraju, przeciwko reorientacji ich rządu z Rosją. Gracze dali wyraz swoim uczuciom w swoim pragnieniu demokracji i wolności.
Krótko mówiąc, wszystko to wydawało się nie mieć większego znaczenia, gdy lewicowa para Williams i Marc Cucurella, którzy spisali się imponująco w meczu przeciwko Włochom, wznowiła mecz w miejscu, w którym przerwała.
Od początku Williams dominował, a kapryśny Pedri grał między liniami, wyciągając się, by oddać strzał, na który zwrócił uwagę bramkarz Valencii Giorgi Mamardashvili.
Kiedy Gruzini pakowali swoje pudełka, była to geometryczna zagadka dla Hiszpanii, borykającej się z odwiecznym problemem – brakiem potężnego napastnika – a w miarę jak trwała walka o rozwiązanie, powrócili do celowania z dystansu.
Bramka Daniego Olmo dała Hiszpanii prowadzenie 4:1 i jeszcze bardziej uatrakcyjniła wynik
Rodri strzelił gola w 39. minucie swoim uderzeniem, dzięki czemu Hiszpania zrównała się z Gruzją
Bramka Rodriego wywołała radosne sceny wśród hiszpańskich zawodników, w tym także na ławce rezerwowych
Piłkarze Gruzji świętują po objęciu prowadzenia po samobójczej bramce Robina Le Normanda
Hiszpański obrońca Le Normand niechcący umieścił piłkę do własnej siatki w 17. minucie
W końcu się udało – Rodri odebrał piłkę Williamsowi i uderzył nisko obok Mamardashvili – ale dopiero wtedy, gdy Hiszpanię wystawiono na surową próbę fizyczną, która wywołała frustrację. Przez pewien czas Williams nie był w stanie powtórzyć pierwszego zagrożenia, jakie stanowił dla pracującego Kakabadze. Rodri wyraźnie namawiał kolegów, aby zachowywali się spokojniej i spędzali więcej czasu przy piłce.
Świadoma niebezpieczeństwa, jakie stwarzała Gruzja w okresie przejściowym, Hiszpania wydawała się niechętna do wywierania nacisku na tym turnieju tak wysoko, jak się wydaje. Wydawało się, że przedsiębiorczy Gruzini wykorzystują każdą okazję. Dostrzegając Unaia Simona poza linią pola karnego, Kvaratskhelia uderzył z własnej połowy i zobaczył, że piłka przeleciała minimalnie obok słupka. Westchnienie w tym momencie. Wydawało się, że kontyngent gruziński wygaśnie.
Ostatecznie klasa techniczna przemówiła i Hiszpania wyszła na prowadzenie, gdy zręcznie dośrodkowanie Yamala spotkało się z dobrze wymierzonym biegiem Fabiana Ruiza. Yamal był bliski zdobycia gola, odzyskując posiadanie piłki na skraju pola karnego, wchodząc między dwóch obrońców i strzelając obok.
Więc Williamsowi pozostało zakończyć mecz – sprintem za długim podaniem Ruiza, minięciem Giorgiego Gvelesianiego, jakby go tam nie było, i wbiciem piłki do bramki, zanim zdesperowani defensywni obrońcy zdołali zakończyć odwrót. Rezerwowy Dani Olmo zdobył czwartego gola niskim uderzeniem w lewy dolny róg bramki. Wczesne zmagania tej nocy wydawały się odległym wspomnieniem. To będzie nerwowy tydzień dla Niemców, którzy czyhają.
