Czy Granit Xhaka mógłby lepiej uczcić pierwszą rocznicę swojego transferu do Bayeru Leverkusen niż ćwierćfinał z Anglią i pojedynek z Declan Riceczłowiek wart 100 milionów funtów, który zajął swoje miejsce w Arsenałpomocnika.
Od czasu opuszczenia północnego Londynu, zdobycia niemieckiego dubletu i dotarcia do finału Xhaki, nie mogło być dla niego lepiej. Liga Europejska finał, prowadząc teraz Szwajcarię do ćwierćfinału Euro 2024.
„Nie był to idealny sezon, ponieważ przegraliśmy finał Ligi Europejskiej” – zauważył, odrzucając pochwały na początku tego turnieju. Nie przystoi Xhace, aby sprawiać wrażenie nadmiernie zadowolonego lub zadowolonego, raczej lubi wrogość rywalizacji, ale w 66 meczach dla klubu i kraju przegrał tylko dwa razy. I to jeszcze na niemieckiej ziemi od czasu jego transferu z Arsenalu.
Został okrzyknięty Bundesligatransfer sezonu, okazja za 21,4 mln funtów w ramach pięcioletniej umowy, najrozsądniejszy interes klubu od czasu, gdy klub najechał na sąsiadów z Kolonii, aby pozyskać 17-letniego Floriana Wirtza, według reporterów z Leverkusen, kamień węgielny dla niemal bezapelacyjnie zwycięskiej drużyny i Xabi AlonsoStrateg na boisku i lider szatni.
Xhaka przyjął podobną rolę w reprezentacji Szwajcarii, przekonując Murata Yakina do przyjęcia niektórych wzorców taktycznych, które stosują w Leverkusen. Zespół rozkwitł po nieudanych kwalifikacjach, aż do sobotniego starcia z Anglią w Düsseldorfie, mieście, które teraz nazywa domem.
Granit Xhaka był gwiazdą reprezentacji Szwajcarii w drodze do ćwierćfinału Euro 2024
Mija rok odkąd szwajcarska gwiazda opuściła Arsenal, szukając nowego wyzwania
Xhaka (w środku) odegrał kluczową rolę w zdobyciu przez Bayer Leverkusen historycznego krajowego dubletu
Wszystko to sprawiło, że w wieku 31 lat włączył się do publicznej debaty na temat kandydatów na następną kadencję. Złota Piłka co byłoby niezwykłym widokiem dla każdego, kto był na Emirates Stadium, gdyby zerwał opaskę kapitańską i wbiegł do tunelu, przeklinając kibiców gospodarzy, którzy wygwizdali go, znikając z pola widzenia, a na jego obelgi odpowiadali z nawiązką.
Załatali te różnice, gdy odszedł, a Mikel Arteta nie spieszył się, by go stracić. Mógł z łatwością wykorzystać go obok Rice’a w pomocy Arsenalu, ale Xhaka był gotowy na nowe wyzwanie i nowy rozdział w swoim życiu.
Alonso był kluczowym katalizatorem transformacji. Szef Leverkusen uwielbia Xhakę i ciężko pracował, aby zdobyć umowę. Być może wyczuł w szwajcarskim intrygancie odrobinę siebie, mnóstwo technicznej doskonałości połączonej z taktycznym umysłem, siłą fizyczną i apetytem na zwycięstwo.
Pod okiem Alonso Xhaka udoskonalił swoją grę. Jest trochę mniej box-to-box w długich pionowych liniach angielskiej piłki nożnej. Te hollywoodzkie podania i dalekie strzały na bramkę wciąż są w szafce, ale rzadziej widywane.
W jego grze widać większą kontrolę, prowadzi akcje krótkimi podaniami, przesuwa piłkę, tworzy kąty, narzuca tempo, ufa kolegom z drużyny, że utrzymają piłkę pod presją, zakłócają ruchy przeciwników i rozpoznają moment, by uderzyć.
Jednocześnie osłaniając środkowych obrońców i blokując kontrataki.
Xhaka twierdzi, że już rozwijał się w tym kierunku, co przypisuje studiom trenerskim. Rozpoczął kurs Licencji UEFA A w Arsenalu i ukończył go w Niemczech.
Przez sześć miesięcy w zeszłym sezonie spędzał jeden dzień w tygodniu trenując w SC Union Nettetal, amatorskiej drużynie piątej ligi, w której gra jego szwagier Leonard Lekaj.
Po kilku oszałamiających występach na Euro 2024 Xhaka planuje upadek Anglii w sobotę
Pasuje, że będzie musiał zmierzyć się z Declanem Rice’em, piłkarzem wartym 100 milionów funtów, który zajął jego miejsce w Arsenalu
„Dzięki temu kursowi nauczyłem się inaczej czytać mecze” – powiedział Xhaka, odbierając nagrodę dla Zawodnika Meczu po zwycięstwie 3:1 nad Węgrami na początku Euro 2024. „Prawdopodobnie pozwoli mi to wyprzedzić przeciwnika o krok i mieć lepszą wizję gry”.
Było to widoczne na trybunach berlińskiego Stadionu Olimpijskiego, gdzie poprowadził najlepszy występ reprezentacji Szwajcarii w turnieju przeciwko Włochom w 1/8 finału. Tego dnia zachowywał się tak, jakby oglądał mecz z góry.
Wraz z tym pojawiło się też trochę więcej dyscypliny. Czerwona mgła się rozwiała. Xhaka nawet odwiódł Alonso od planu, aby odpocząć od gry przeciwko Darmstadt w lutym, kiedy był o jedną żółtą kartkę od zawieszenia, które wykluczyłoby go z następnego meczu, przeciwko rywalom o tytuł, Bayernowi Monachium.
Zagrał bez otrzymania żółtej kartki w meczu, w którym Leverkusen wygrał w Darmstadt, a następnie pokonał Bayern w przekonujący sposób i szybko zdobył swój pierwszy tytuł mistrzowski Bundesligi, a następnie Puchar Niemiec. Xhaka strzelił jedynego gola w finale w Berlinie.
Nigdy nie brakowało mu odwagi, by brać na siebie odpowiedzialność. Swoją żelazną mentalność przypisywał dziedzictwu swojej rodziny, która opuściła Kosowo i udała się do Bazylei w 1990 r., wkrótce po tym, jak jego ojciec i wujek zostali zwolnieni po trzech i pół roku więzienia za protestowanie jako studenci przeciwko rządowi Jugosławii.
W najtrudniejszych dniach w Arsenalu, gdy stał się dla fanów symbolem wszystkiego, co złe w klubie, i celem obrzydliwych i osobistych ataków w Internecie, nie ukrywał się ani nie unikał swoich krytyków.
Rzeczywiście, Xhaka zawsze stał na czele niedużej kolejki graczy, którzy mogli zabrać głos w mediach po słabym występie.
„Prawdziwy lider – na boisku i poza nim”, mówi Alonso, po którym opaskę nosi bramkarz Lukas Hradecky. „Wywarł duży wpływ na młodych graczy i uczynił nas o wiele lepszym i dojrzalszym zespołem”.
Jako kapitan reprezentacji Szwajcarii, Xhaka przewodził delegacji doświadczonych graczy, która udała się, aby rozwiązać problemy z trenerem Yakinem po nieudanych kwalifikacjach jesienią ubiegłego roku.
W zeszłym roku w Leverkusen Xhaka był strategiem na boisku i liderem szatni Xabiego Alonso
Jako kapitan reprezentacji Szwajcarii Xhaka przewodził delegacji doświadczonych graczy, którzy udali się, aby rozwiązać problemy z trenerem Muratem Yakinem po nieudanych kwalifikacjach jesienią ubiegłego roku
Były rozczarowujące remisy z Izraelem i Białorusią, dwa z Kosowem i porażka z Rumunią, która awansowała na szczyt grupy. Wszyscy zaprzeczali idei konfrontacji z żądaniami graczy, aby powrócić do gry w trójkę, ale z pewnością był dialog, po którym nastąpiła świeża atmosfera i poprawa wyników.
„Formacja nigdy nie była czymś, o czym rozmawialiśmy, nigdy nie była problemem” – powiedział Xhaka. „Jesteśmy szczęśliwi, że mamy trenera, który nas słucha i rozmawia z nami. Nigdy nie mieliśmy problemów. Jesteśmy dorośli i mamy świetne relacje z trenerem.
„Wiele razy do mnie przychodził. Spotkaliśmy się w Düsseldorfie, zjedliśmy kolację i wypiliśmy razem dużo wina. Jesteśmy ambitni i chcemy odnieść sukces”.
Nabyli smaku sukcesu. Teraz Anglia i pojedynek z Rice. Xhaka raczej nie pozwoli, aby dokuczliwy ból żołądka go powstrzymał. Grał z nim przeciwko Włochom i trenował sam, zarządzając swoim obciążeniem, ale oczekuje się, że ogłosi, że jest w formie.
„On jest maszyną”, jak powiedział jeden ze szwajcarskich oficjeli – i od razu wiadomo, że będzie się tym delektował.
