W wyniku wypadku samochód Rocky’ego Warnera został uderzony kilka razy i wylądował w środku stosu, a przedni zderzak Mike’a Mahaneya został zmodyfikowany wewnątrz auta.
Warnera uwolniono ze zmodyfikowanego pojazdu i przewieziono do Albany Medical Center, gdzie udzielono mu pomocy i wypisano spod opieki trzy dni później.
Rok później „They Flying Squirrel” zastanawiał się nad swoją decyzją powrotu do wyścigów.
„Wchodząc w sezon, nie mogę powiedzieć, że o tym nie myślałem. Zdecydowanie o tym myślałem” – powiedział. „Nie sądzę, żeby to wpłynęło na nas na torze tak bardzo, jak myślałem. Ruszyliśmy z kopyta, ale w tym roku mieliśmy trochę problemów. Nie z powodu braku chęci, ale z powodu nawierzchni toru i walki z innymi problemami. W tym roku nie uzyskaliśmy świetnych wyników, ale myślę, że na torze radziliśmy sobie dobrze”.
Zapytany o to, co się wydarzyło, co spowodowało karambol, Warner powiedział: „Nie oglądałem tego filmu. Nie lubię oglądać takich rzeczy. Myślę, że to mi pomogło przez to przejść, a nie przeżywać to na nowo”.
Wystarczyło mu to, co widział na własne oczy.
„Myślę, że największą rzeczą było to, że ktoś z wewnątrz wystrzelił trochę za wcześnie, a Marc (Johnson) trochę czekał, żeby wystrzelić, a cała wewnętrzna linia po prostu się rozbrykała” — powiedział. „Po prostu zostaliśmy trafieni i zanim się obejrzeliśmy, mieliśmy po prostu wielki stos. Myślę, że to był po prostu niewielki brak wiedzy na temat Fonda Speedway. Joe Kriss (główny starter Fonda Speedway) odwołuje wszystko, co nie jest idealne. Gdyby wiedzieli, po prostu poszliby i czekali na oddzwonienie”.
Ponieważ samochody były ciasno stłoczone i nie miały dokąd jechać, te w środku grupy próbowały uniknąć zderzenia, co tylko wywołało efekt akordeonu.
„Czułem się, jakbym boksował z Mike’iem Tysonem przez pięć rund. Ciągle dostawałem ciosy” – powiedział Warner, śmiejąc się. „Jeśli się nad tym zastanowić, byliśmy na 10. miejscu przed przerwą, a wróciliśmy na 20. miejsce, kiedy doszło do wypadku, i myślę, że wciąż było prawie pełne pole. Mike (Mahaney) dostał karę na pit lane, więc był ostatni. Jakoś znalazł sposób, żeby do mnie dotrzeć, co jest oszałamiające”.
Gdy wywieszono czerwoną flagę nakazującą przerwanie wyścigu, na miejscu pojawiły się służby ratunkowe, a kierowcy zaczęli wysiadać ze swoich samochodów, aby sprawdzić uszkodzenia.
Wszyscy oprócz Warnera.
„Pamiętam, że słyszałem, jak Terri (Mohrman) rozmawiała, a Bonnie (Reuss) była nade mną, a Nick Squires był tam” – wspominał Warner. „Byłem nieprzytomny, gdy oni już byli na samochodzie, gdy się obudziłem. Komunikowali się i słyszałem ich całkiem dobrze. Szczerze mówiąc, to mnie wystraszyło. Wyszedłem z samochodu, a Nick powiedział: „Nie możesz się ruszyć. Masz uraz głowy i szyi”. Powiedziałem: „Nie, nic mi nie jest”. Powiedział mi jeszcze raz: „Proszę się nie ruszać, masz uraz głowy”.
Gdy ekipa torowa zaczęła wyjmować części nadwozia z samochodu Warnera, aby uzyskać lepszy dostęp, on sam zaczął przeprowadzać drobne kontrole.
„Poruszyłem palcami u stóp, dotknąłem nóg, poruszyłem stopami i powiedziałem im, że czuję się dobrze” – powiedział. „Potem chciałem poruszyć głową, ale nie mogłem jej poruszyć. Znów spanikowałem i zacząłem panikować. Myślałem, że złamałem kark. Nie wiedziałem, że jest tam ze mną samochód i uderzyłem w siedzenie. Moja głowa była przygnieciona, a ja o tym nie wiedziałem. Siedzenie było przygwożdżone do mojej głowy”.
Ekipa ratunkowa toru pracowała nad ustabilizowaniem Warnera w samochodzie przed próbą uwolnienia, która polegała na przecięciu klatki bezpieczeństwa otaczającej kokpit. Podczas wykonywania tej czynności ekipy ratunkowe rozłożyły plandekę na Warnerze i przy płocie, co spowodowało ciszę wśród tłumu, ponieważ zwykle nie jest to dobry znak co do stanu kierowcy.
Na szczęście miało to chronić Warnera i fanów przed latającymi odłamkami.
„Musieli przeciąć kraty i nie chcieli, żebym wyszedł sam” – powiedział Warner. „Chcieli przeciąć kraty i mnie wyrzucić. Pamiętam to. Zespół ds. bezpieczeństwa Teal Suits w Fonda traktuje swoją pracę bardzo poważnie, a to dobrze. To przynosi korzyści nam, fanom i wszystkim wokół nas. Przeprowadzają wiele szkoleń i są przygotowani na takie rzeczy”.
Warnera przewieziono karetką do szpitala Albany Med, a pęknięty hełm był dowodem na to, że doszło do urazu głowy.
„Pobyt w szpitalu był dziwny. Nigdy nie dotarliśmy na dół, cały czas siedzieliśmy na izbie przyjęć. Chyba trzy dni” – powiedział. „Kiedy nas wypuścili, powiedzieli, żebyśmy poszli do domu i wrócili do swoich zajęć. Zadzwoniłem do Scotta Simmonsa i powiedziałem: „Przygotujmy samochód do Oswego”. Tego ranka pojechałem do Oswego, sam wziąłem 358, załadowałem go na ciężarówkę i wróciłem. Tego wieczoru odebrał mnie EJ Gallup, żeby pojechać na Maltę, i zadzwoniła do mnie pielęgniarka. Zapytałem ją, czy mam jakieś ograniczenia, a ona powiedziała: „O tak, masz wiele ograniczeń”. Zapytałem ją: „Jakie?”. Powiedziała, że nie możesz robić tego, nie możesz robić tamtego i nie możesz prowadzić. Kiedy wyjaśniła, co się dzieje, szczęka opadła mi na podłogę w ciężarówce EJ. Okazało się, że miałem dwa krwotoki mózgowe, a nie tylko jeden, i muszę pozwolić im się zagoić”.
Dla Warnera było to trudne do przełknięcia, zwłaszcza że pod koniec roku czekały go wyścigi z dużą pulą nagród.
„Myślę, że jeśli spadniesz z roweru, musisz na niego wrócić” – powiedział Warner. „Teraz myślałem, że będę musiał spędzić całą zimę bez jazdy. To będzie trudne”.
Po krótkiej przerwie udało mu się wrócić do samochodu wyścigowego, zanim spadł śnieg.
„Dotarłem do Charlotte i Georgetown pod koniec roku” – powiedział. „Pod koniec zeszłego roku udało mi się trochę pościgać, co myślę, że bardzo pomogło. Myślę, że zajęliśmy czwarte miejsce w Georgetown, a po prostu nie mieliśmy wystarczająco dużo silnika na Charlotte.
„Psychicznie, dobrze mi było nie mieć całej zimy na myślenie. To pomogło mi po prostu wrócić do samochodu”.
W tym sezonie Warner skupiał się głównie na wyścigach na torach Fonda Speedway i Utica-Rome, dzięki czemu udało mu się strzelić kilka goli.
„Czuję, że sezon nie miał zbyt wielu wzlotów i upadków” – powiedział. „Po prostu przeciętny. Mieliśmy kilka naprawdę dobrych biegów i zrobiłem coś, co chciałem zrobić, a mianowicie wygrałem rundę Bill Ag Dash w Fonda i wygraliśmy cały wyścig w tym roku. To, wraz ze zwycięstwem w Utica-Rome, były wzlotami. Nie było zbyt wielu upadków. Mieliśmy problemy z silnikiem i kilka dziwnych rzeczy, które mogą wykluczyć cię z wyścigów punktowych”.
Warner podsumował cały incydent, mówiąc: „To był dziwny układ. Mimo że miałem pecha, miałem ogromne szczęście”.
Warner i zespół wyścigowy nr 1 należący do Tadda Parksa są gotowi na kolejny wyścig, w którym o wygraną ubiegać się będzie 53 000 dolarów i na dystansie 200 okrążeń, który odbędzie się w tę sobotę na torze Fonda Speedway.
„Jadę do Tadd’s, żeby przygotować samochody na ten weekend” – powiedział Warner. „To będzie ciekawy wyścig 200. Oczywiście Stewie i Matt (Sheppard) będą na czele, ale reszta pozycji może zależeć od tarcia. Musisz tam być przez 200 okrążeń”.
WEEKEND FONDY 200
Kończący sezon weekend Fonda 200 rozpocznie się w czwartek wieczorem wyścigiem Ultimate Underdog 33 z pulą nagród 2000 dolarów dla kierowców samochodów zmodyfikowanych, którzy nie wygrali wyścigu samochodów zmodyfikowanych na żadnym torze żużlowym w tym sezonie.
W programie przewidziano również zajęcia dla dywizji Limited Sportsman i Street Stock, a także otwarte treningi dla wszystkich dywizji.
W piątek w dywizji samochodów 4-cylindrowych odbędzie się wyścig główny składający się z 15 okrążeń, a także wyścigi kwalifikacyjne Short Track Super Series dla samochodów zmodyfikowanych (15 okrążeń), 602 Sportsman (12 okrążeń) i Pro Stocks (8 okrążeń).
Zawody Pro Stock odbędą się w piątek, natomiast zawody Sportsman i Modified odbędą się w sobotę.
Mistrzowie toru Fonda Speedway 2024 zostaną uhonorowani na Victory Lane po szybkich okrążeniach zaplanowanych na godzinę 18:00
W sobotę o godzinie 17:00 na torze odbędą się szybkie okrążenia dla dywizji zmodyfikowanych samochodów i sportowych, a o godzinie 18:00 odbędą się 8-okrążeniowe kwalifikacje ostatniej szansy dla obu dywizji.
Najpierw na torze pojawi się wyścig Crate 602 Sportsman, w którym kierowcy będą musieli przejechać 40 okrążeń, a nagroda za zwycięstwo wyniesie 2500 dolarów.
Następnie odbędą się prezentacje kierowców wyścigu Fonda 200, w których rywalizować będą o nagrody: 53 000 dolarów za zwycięstwo, 20 000 dolarów za drugie miejsce, 10 000 dolarów za trzecie miejsce i 1000 dolarów za zakwalifikowane samochody, które zdobędą zielone światło.
Bramy otwierają się o 14:00 w sobotę, a hot okrążenia zaplanowano na 17:00. Wstęp dla dorosłych na sobotnie wydarzenia kosztuje 35 USD, a za miejsca rezerwowe 40 USD. Dzieci poniżej 11. roku życia wchodzą za darmo. Infield Drive-in będzie kosztował 180 USD za cztery wejściówki, a wejściówki na pit-stopy 50 USD.
Trzydniowy wstęp na trybunę główną kosztuje 80 USD, natomiast trzydniowy karnet wstępu ogólnego kosztuje 70 USD. Trzydniowy karnet na teren stadionu (obejmuje cztery karnety) kosztuje 360 USD, a trzydniowy karnet na pit stop będzie kosztował 140 USD dla osób niezrzeszonych, 125 USD dla członków i 30 USD dla dzieci w wieku 6-12 lat.
NOC NOSTALGII NA MALCIE
John Grady Nostalgia Night przełożony z początku sezonu odbędzie się w piątek wieczorem na torze Albany-Saratoga Speedway. Oprócz pełnej karty wyścigowej, samochody Mohawk Valley Vintage Dirt Modified Series będą dostępne.
Zmodyfikowane samochody mają przejechać 43 okrążenia, a stawki za zwycięstwo wynoszą 4300 dolarów, za drugie miejsce – 2300 dolarów, a za trzecie – 1300 dolarów.
W dywizji Sportsman i Pro Stocks rywalizacja toczyć się będzie o pulę nagród 1000 USD, natomiast w dywizji Limited Sportsman o pulę nagród 500 USD.
