Rodzi się gwiazda.
Tijuana planuje uczcić rocznicę w tym miesiącu trzydniowym festiwalem jedzenia i wina oraz odsłonięciem pomnika Cardiniego.
Caesar’s – elegancka restauracja, którą Cardini otworzył w Tijuanie kilka lat po powstaniu sałatki – twierdzi, że nadal przygotowuje do 300 sałatek Caesar dziennie.
W przeciwieństwie do niektórych innych dań z początku XX wieku – takich jak chleb z wątróbką w sosie śmietanowym czy galaretka – sałatka Cezar pozostaje niezmiennie ulubioną potrawą.
Beth Forrest, profesor nauk humanistycznych i nauk o żywności stosowanej w Culinary Institute of America, powiedziała, że minęło kilka lat, zanim sałatka Cezar stała się popularna.
Przepis nie jest zrobiony Radość gotowaniajedna z najpopularniejszych amerykańskich książek kucharskich, aż do wydania z 1951 roku.
W latach 60. i 70. XX wieku sałatka Cezar była często serwowana na stole, co nadawało jej luksusowego i wyrafinowanego charakteru – dodał.
Forrest mówi, że sałatka Cezar jest idealna dla zachodnich podniebień, ponieważ zawiera dwie tekstury, które uwielbiamy: chrupiącą i kremową. Żółtka jaj i parmezan są również bogate w kwas glutaminowy, który nadaje sałatce bogaty, słony smak znany jako umami.
„Zaspokaja nas w wielu hedonistycznych aspektach, a jednocześnie daje poczucie cnoty. W końcu to sałatka” – powiedział Forrest.
W Beatrix, sieci pięciu restauracji w Chicago serwującej zdrowsze wersje ulubionych dań, szef kuchni i partner Andrew Ashmore rozprowadza łyżkę sosu jogurtowego na dnie miski sałatkowej, a następnie miesza go z kaparami, pietruszką, sosem winegret cytrynowym i octem szampańskim, po czym dodaje małą sałatę rzymską, młodą rukolę, bułkę tartą i sporą ilość startego sera Grana Padano.
„To nasza najlepiej sprzedająca się sałatka i tak jest odkąd otworzyliśmy restaurację 11 lat temu” – powiedział Ashmore. „Nie mógłbym spróbować usunąć jej z menu, nawet gdybym chciał”.
Cardini nie chciał zmieniać swojego przepisu. W wywiadzie dla dziennika Honolulu Star-Bulletin z 1987 r. jego córka Rosa Cardini powiedziała, że jej ojciec był skrupulatny w przygotowywaniu swoich dzieł.
Używa tylko delikatnych wewnętrznych liści sałaty rzymskiej i pozostawia je w całości, aby goście mogli je podnieść rękami. Jajka gotuje przez minutę przed ich dodaniem i pomija anchois.
Istnieją pewne debaty na temat pochodzenia tej sałatki. Niektórzy twierdzą, że przepis pochodzi od matki Livio Santiniego, jednego z szefów kuchni Cardiniego i włoskiego imigranta.
Inni twierdzą, że brat Cardiniego, Alex, był pomysłodawcą sałatki, którą zrobił z limonki i pasty z anchois. Wersję Alexa nazwano „Aviator’s Salad”, ponieważ rzekomo serwował ją lotnikom z bazy w San Diego w Kalifornii.
Forrest powiedział, że przepis odzwierciedla również starą kuchnię włoską. Przepis przypomina surowesos z oliwy z oliwek i soku z cytryny używany jako dip warzywny lub Bagna ogonowapikantny sos z anchois i czosnku pochodzący z regionu Piemont we Włoszech, gdzie urodził się Cardini.
Restauracja Caesar’s w Tijuanie nie odpowiedziała na pytanie o historię tej sałatki, jednak na swojej stronie internetowej podała nazwisko Santiniego.
Po zakończeniu prohibicji interesy w Tijuanie podupadły, dlatego w 1935 roku Caesar Cardini wraz z rodziną przeniósł się do Los Angeles. W domu rozlewali sos Caesar, po czym założyli firmę Caesar Cardini Foods.
Rosa Cardini przejęła rodzinny biznes w 1956 roku po śmierci ojca i ostatecznie dodała 17 innych sosów. T. Marzetti, producent sosów i dipów, przejął Cardini Foods w 1996 roku i nadal sprzedaje sos marki Caesar firmy Cardini.