Wschodząca ceramistka Jeanette Adrienne Wee kształtuje kierunek rozwoju ceramiki. Dzieli się historią swojego rzemiosła i zaprasza nas do swojego ceramicznego świata.
Centralnym punktem artystycznej wizji Jeanette Adrienne Wee jest kolekcja Balancing Act, seria, która ucieleśnia jej filozofię. Każde dzieło składa się z funkcjonalnego obiektu, takiego jak kubek lub miska, starannie wyważonego na niefunkcjonalnej organicznej rzeźbiarskiej formie. To zestawienie symbolizuje jego próbę znalezienia równowagi między utrzymaniem niekonwencjonalnej kariery a zapewnieniem jej przetrwania.
„Miska ryżu, chińska metafora dochodów, została tutaj wykorzystana jako motyw przedstawiający mój niepokój związany z podążaniem ścieżką artystyczną przy jednoczesnym zapewnieniu jej trwałości” – mówi Jeanette. Dlatego 33-letnia artystka przyjęła podwójną rolę – przyjmowała prywatne zamówienia pod swoją marką Jean Adrienne, gdzie mogła oddać się swojej kreatywności, oraz tworzyła prace komercyjne dla Wespracownię garncarską i szkołę, która wspiera jej zespół i działalność biznesową.
Tworzyć połączenia
Będąc przez siedem lat pełnoetatową ceramiką, Jeanette zyskała reputację, która przyciąga różnorodną klientelę, od osób prywatnych po marki takie jak wiodąca firma produkująca whisky Glenfiddich i marka modowa Massimo Dutti, zdobyta dzięki ustnym rekomendacjom i jej płodnemu doświadczeniu obecność w mediach społecznościowych. Fakt, że uczył się u Iskandara Jalila, najsłynniejszego garncarza Singapuru, również zwiększa jego wiarygodność.
Zamówienia obejmują zarówno samodzielne prace rzeźbiarskie dla domu, jak i przedmioty funkcjonalne, takie jak czajniki i wazony. „Niektórzy klienci pozostawiają tworzenie całkowicie w mojej gestii. Doceniają to, co robię i szanują sposób, w jaki pracuję” – powiedziała Jeanette. Zaufano mu w tworzeniu dzieł głęboko osobistych, takich jak urny dla zwierząt i ludzi, a projekt uważa za zaszczyt. Kiedyś klientowi spodobał się statek z szeroką wargą, którego wyprodukował tak wiele, że zamówił podobne dzieło jako prezent dla bhutańskiej rodziny królewskiej.
Jeanette nie marzyła o zostaniu ceramikiem. Hobbystycznie zajął się ceramiką w 2010 roku, będąc jeszcze studentem w Japonii. Po dwóch latach pracy dla rządu Singapuru wrócił do Japonii na stałe i tam uczył się pod okiem japońskich rzemieślników, w tym Hiroshige Kato, garncarza z XII pokolenia. W Singapurze przez ponad trzy lata studiował pod kierunkiem Iskandara Jalila. Pochwalił Iskandara za nauczenie go cierpliwości w doskonaleniu swojego rzemiosła. Uwielbia pracować z gliną, ponieważ zawsze go to zaskakuje. „Nieustannie rozwiązuję problemy za pomocą gliny, zwłaszcza że glina różnie reaguje na różne szkliwa” – mówi.
Opisuje swój styl jako połączenie azjatyckiej i japońskiej estetyki z kobiecym akcentem, co skutkuje eleganckimi i rzeźbiarskimi pracami. „Mój styl ewoluował od czasu, gdy byłem z nauczycielem” — powiedział Wee, odnosząc się do swojego mentora Iskandara. „Teraz jest bardziej kobiecy i romantyczny, podczas gdy prace nauczyciela są bardziej męskie”.
Jej komercyjna zastawa stołowa dla studia Ves charakteryzuje się miękkimi zaokrągleniami w stonowanych odcieniach ziemi, niezależnie od tego, czy są to żłobkowane krawędzie z kolekcji Mei, nowoczesne, czyste linie z serii Boro, czy perłowy połysk elementów Aki z wargami. Aktualnym bestsellerem jest kolekcja filiżanek, talerzy i misek Kura, które są eleganckie, cienkie i lekkie.
Jej podróż z gliną była przemieniająca, uspokoiła jej gniew i zaszczepiła dojrzałość i odporność. „Nauczyłem się nie być tak surowym dla siebie i innych” – mówi, studiując chińską kaligrafię, aby odpocząć teraz, gdy jego dawne hobby stało się pracą na pełny etat.
To ekscytujący czas pracować w tym biznesie. Krajowa scena ceramiczna zyskała na znaczeniu trzy lata temu wraz z debiutem Singapore Clay Festival i Singapore Ceramics Now, jednej z największych ekspozycji lokalnej sztuki garncarskiej od lat 90-tych. Podczas pandemii wielu hobbystów zaczęło wyrabiać glinę lub doskonalić swoje umiejętności. Gusta w zakresie artykułów gospodarstwa domowego również stają się coraz bardziej wyrafinowane, a kupujący poszukują unikalnych przedmiotów oferowanych przez butikowych ceramików. Jeanette zauważa, że klienci nie wzbraniają się już przed ceną ręcznie robionych towarów. W Ves kubki zaczynają się od 28 dolarów, a talerze od 77 dolarów. Artykuły oferowane przez Ves na niedawno zakończonych targach Boutiques Fairs Singapore, podczas których prezentowane były lokalne projekty, zostały wyprzedane.
Budowanie społeczności garncarskiej
Dla Jeanette nauczanie jest sposobem na zapoznanie większej liczby osób z rzemiosłem, a dochód z zajęć pomaga utrzymać jej studio. Obecnie ma pełnoetatowy personel, trzech pracowników na pół etatu, którzy pomagają w produkcji, i czterech nauczycieli na pół etatu. Jej szkolenie z języka japońskiego wpływa na sposób, w jaki projektuje swoje kursy. „Nauczyciele w Japonii są bardzo surowi w kwestii podstaw” — mówi Jeanette, która wspomina, że spędziła prawie rok na opanowywaniu jednej formy, zanim pozwolono jej przejść dalej. „To było frustrujące, ale teraz rozumiem, dlaczego ważne jest, aby mieć dobre podstawy”.
Jeanette twierdzi, że jest surową nauczycielką, rygorystyczną w przekazywaniu wiedzy i umiejętności, aby przyciągnąć oddanych uczniów. Jej kursy trwają od czterech do siedmiu tygodni, a jej grupy są małe, co pozwala na rygorystyczne, zindywidualizowane nauczanie. „Nie da się nauczyć ceramiki w jeden dzień” – mówi Jeanette. Przynajmniej nie, jeśli chcesz, aby Twoje dzieło wyróżniało się z tłumu ceramików.
(Gambar: Jeanette Adrienne Wee)
Artykuł ten został po raz pierwszy opublikowany w Prestiż Singapur
