Pod nazwą „breaking” sport, który narodził się w czarnej społeczności w USA, zadebiutuje na Igrzyskach 2024. Jego włączenie wywołało kontrowersje w społeczności tanecznej i poza nią. Za kilka tygodni breaking zadebiutuje na Igrzyskach Olimpijskich Paryż 2024 – to błyskawiczny wzrost popularności aktywności, która ledwo istniała pięć dekad temu.
Breaking w formie, w jakiej będzie rozgrywany na igrzyskach olimpijskich, stał się popularny w Stanach Zjednoczonych w latach 70. XX wieku. Ta forma ekspresji narodziła się podczas tętniących życiem czarnych imprez ulicznych w dzielnicy Bronx w Nowym Jorku, kiedy tancerze improwizowali stylizowane ruchy i rotacje przy dźwiękach DJ-ów.
Akrobatyczny styl tańca szybko stał się jednym z czterech filarów kultury hip hopowej, obok „DJing” (technika doboru i miksowania muzyki), „MCing” (rap lub użycie rytmicznej mowy) i graffiti.
Tancerzy nazywano „b-boys” i „b-girls”, a ich zajęcia były czymś więcej niż tylko sportem; przyczyniały się one również do budowania społeczności.
Z ulic na główną scenę
Chociaż breaking zyskał na popularności pod koniec lat 70. i na początku lat 80., eksperci niekoniecznie zalecali tę aktywność.
Według artykułu w New York Times z 1984 r. „kilku lekarzy” ostrzegało, że „moda” jest niebezpieczna, ponieważ może „wyprzedzić opór organizmu, powodując zerwanie więzadeł, złamania kości i poważniejsze urazy”.
„Jeśli tancerze nie są w formie lub nie mają giętkości młodych tancerzy, zdaniem lekarzy, może to doprowadzić do poważnych kontuzji” – napisał północnoamerykański dziennik.
Ale takie argumenty nie stałyby na przeszkodzie wpisaniu łamania na listę igrzysk olimpijskich, gdyż w międzynarodowej rywalizacji znajduje się szereg sportów obarczonych wysokim ryzykiem kontuzji, takich jak boks czy wyścigi kolarskie BMX.
Jak łamanie stało się popularne
W tym samym roku, w którym ukazał się artykuł w NYT, New York City Breakers (grupa utworzona w Bronksie) wystąpiła dla prezydenta USA Ronalda Reagana podczas Kennedy Center Honors w 1984 r. Ponieważ show było transmitowane w całym kraju, występ Breaking dotarł do milionów ludzi w całych Stanach Zjednoczonych.
Wraz ze wzrostem popularności łamania rósł jego element konkurencyjny. Bitwy pomiędzy rywalizującymi zespołami lub indywidualnymi tancerzami stały się centralną częścią kultury, a wykonawcy rywalizowali ze sobą, aby zaprezentować swoje umiejętności.
Bitwy taneczne stały się również świetną alternatywą dla innych pokus lub prowokacji na ulicach Nowego Jorku. Spontanicznie, to za sprawą kultury popularnej i list przebojów Billboardu, taniec zabłysnął.
Do najbardziej znaczących hitów należy debiutancki singiel Run-DMC z 1983 roku „It’s Like That”, który został zremiksowany w 1997 roku przez house’owego DJ-a Jasona Nevinsa i stał się międzynarodowym hitem. Klip przedstawiający rywalizujące ze sobą zespoły męskie i żeńskie również zainspirował ludzi na całym świecie do nauki ruchów.
Pierwsze zawody międzynarodowe odbyły się w latach 90. XX wieku, co przyczyniło się do popularyzacji tańca i wzrostu zapotrzebowania na jego włączenie do wydarzeń sportowych.
W latach 2000. zaczęły się pojawiać argumenty za włączeniem breakdance do Igrzysk Olimpijskich. W 2018 r. ważnym krokiem naprzód w tym względzie było włączenie tego sportu do Igrzysk Olimpijskich Młodzieży w Buenos Aires w Argentynie.
Rok później, w 2019 r., komitet organizacyjny Paryż 2024 zaproponował włączenie breakdance’u po raz pierwszy do programu olimpijskiego. Pod koniec 2020 r. dyscyplina ta została potwierdzona w Igrzyskach 2024 przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl).
Kontrowersyjne włączenie
Breakers naciskali na włączenie tańca w stylu rywalizacji, argumentując, że wysoka wartość rozrywkowa tego sportu czyni go atrakcyjnym dodatkiem do Igrzysk Olimpijskich.
„To będzie świetne dla breakdance, ponieważ daje nam większe uznanie jako sportowi” – powiedział brytyjski tancerz Karam Singh w wywiadzie dla BBC po ogłoszeniu MKOl. „A na Igrzyska Olimpijskie przyciągnie młodych ludzi, którzy mogą nie interesować się niektórymi tradycyjnymi sportami”.
Pozostał jednak sceptycyzm co do uzasadnienia jego włączenia, a w artykułach pojawiły się wypowiedzi wyrażające od zdziwienia po oburzenie.
Chociaż włączenie breakingu do programu igrzysk olimpijskich jest szeroko celebrowane przez społeczność, są też tacy, którzy obawiają się, że taniec ten staje się zbyt popularny i zbyt komercyjny dla szerokiej publiczności.
Część społeczności obawia się, że Igrzyska Olimpijskie doprowadzą do utraty autentyczności i dewaluacji najbardziej subiektywnych aspektów breakingu, takich jak oryginalność i entuzjazm.
„Na scenie pojawiło się trochę kontrowersji” – powiedziała amerykańskiej gazecie USA Today b-girl Logan „Logistx” Edra. „Ostatecznie chodzi o to, abyśmy zachowali istotę i kulturę (łamania)” – dodał olimpijczyk – „i aby nie zostały one utracone w miarę postępów i podejmowania kroków w stronę igrzysk olimpijskich”.
