Dzień później, po tellurycznym szoku związanym ze zwycięstwem Trumpa, pojawiła się narracja, że porażka Kamali Harris wynikała z transformacji Partii Demokratycznej, która w większym stopniu skupiała się na tym, co nazywają programami tożsamości – prawach mniejszości i kobiet, walce z rasizmem – pozostawieniu obrona klasy robotniczej skrajnej prawicy. Surrealistyczne jest stwierdzenie, że kampania Harris (i administracja Bidena) był zdominowany przez radykalny program tożsamościowy, który przesłania katastrofalne konsekwencje ideologiczne zwycięstwa narracji tożsamości Trumpa, zderzenia cywilizacji, Ameryki zagrożonej inwazją imigrantów i „wewnętrznego wroga” . co stawia pod znakiem zapytania społeczeństwo patriarchalne i chrześcijańskie.
Wkład PÚBLICO w życie demokratyczne i obywatelskie kraju polega na sile relacji, jakie nawiązuje z czytelnikami. Aby kontynuować czytanie tego artykułu, zasubskrybuj PÚBLICO. Zadzwoń do nas pod numer 808 200 095 lub wyślij e-mail na adres assinaturas.online@publico.pt.
