Pedro postanowił wrócić do szkolnictwa wyższego po trzyletniej przerwie. Rozważył wszystkie opcje i zdecydował, że najlepszym rozwiązaniem będzie ponowne przystąpienie do krajowego egzaminu z języka portugalskiego, co było niezbędne do dostania się na wybrany kierunek. Rozmawiał z nauczycielami, którzy byli jego przyjaciółmi i przyjaciółmi jego nauczycieli, i wszyscy radzili mu, aby… osiągnął średnią. Jego matka opowiedziała mi historię egzaminu z języka portugalskiego Pedra i byłem zdumiony.
Nauczyciel po nauczycielu radził chłopcu, aby nie udzielał odpowiedzi wykraczających poza ramy, nawet jeśli mógłby dobrze uzasadnić swój argument. „Nie wymyślaj”, to podsumowanie. Nie bądź krytyczny ani kreatywny, ponieważ, co zaskakujące, ci sami nauczyciele powiedzieli, że nie tego uczymy naszych uczniów. Znają tylko temat, nie wiedzą, jak wyjść poza niego. „Nie czytają, nie chodzą do kina, na sztukę, nie mają krytycznego myślenia, ponieważ nie tego uczymy ich w szkole”, powiedziała moja znajoma nauczycielka, która odpowiada za egzaminy w swojej grupie szkolnej, dodając, że kiedy korygujący nauczyciel widzi coś poza normą, poza kryteriami, ma wątpliwości i to wycina. „To jest sformatowane”, powiedziała.
21-letni chłopiec zdał egzamin, zobaczył kryteria korekty, potwierdził, że dostanie maksymalną ocenę z gramatyki, ale że „rozłożył się zbyt cienko” w interpretacji. Napisał rzeczy, które nie zostały omówione i uzyskałby maksymalnie 16 punktów (w skali od 0 do 20), co mogłoby wystarczyć, aby się dostać. Skarcił się: „Ale dlaczego nie trzymałem się podstaw? Wiedziałem, jak pisać oczywiste rzeczy…” Był niespokojny, dopóki nie dowiedział się, jaką dostał ocenę: 19, taki sam wynik, jaki dostał trzy lata wcześniej, kiedy postanowił zmienić swoje życie. Najwyraźniej wziął korektor, który nie był sformatowany. Lubię sobie wyobrażać, że ten nauczyciel czuł się dobrze, nagrodzony za przeczytanie tego egzaminu, że uważał, że warto uczyć, że był szczęśliwy!
Pedro jest jednym z około 50 000 kandydatów, którzy dowiedzieli się w ten weekend, że rozpoczął studia wyższe. I cieszę się z jego powodu! Z powodu Pedra, Inês, João i Afonso, ostatnich z mojej dalszej rodziny, którzy weszli na ostatni etap studiów. Większość z nich ma wyostrzony zmysł krytyczny. To młodzi ludzie, którzy podróżują, uczą się muzyki, uprawiają sport, uczestniczą w wydarzeniach kulturalnych, kupują i czytają książki. Niektórzy są aktywnymi katolikami, inni obrońcami praw zwierząt, wszyscy są młodymi ludźmi zaangażowanymi w swoje społeczności.
To młodzi ludzie, którzy żyją w bańkach przywilejów. I moim szokiem i żalem, po wysłuchaniu historii egzaminu z portugalskiego Pedra, jest to, że nie wszyscy chłopcy i dziewczęta mają dostęp do tych rzeczy i że szkoły nie wypełniają swojej roli zmniejszania tych nierówności, że nauczyciele otwarcie mówią, że nie pracują nad myśleniem krytycznym, ale raczej wyrzucają z siebie materiał — tego wymaga od nich ministerstwo, zawsze się za tym chowają. Żałuję, że liczba potrzebujących studentów spada po dotarciu na wyższy poziom, jak analizuje dziennikarka Clara Viana, co pogłębia przepaść.
Edukacja traci więc jedną ze swoich funkcji — bycia windą społeczną — i przyczynia się do tego, że nasz kraj staje się coraz bardziej nierówny, narażając na szwank zdrowie naszej demokracji. Chcemy amorficznych młodych ludzi, pogrzebanych w mediach społecznościowych za domniemanymi przestępcami, takimi jak Andrew Tate, który nadal jest badany pod kątem handlu ludźmi i wykorzystywania seksualnego dzieci. został aresztowany w środęale która nadal odnosi sukcesy w Internecie; czy chcemy, aby podążali za grupami skrajnie prawicowymi i skrajnie lewicowymi, które żyją w równoległych światach, gdzie nienawiść dominuje w ich umysłach i czynach?
Will Oremus, dziennikarz w The Washington Postodzwierciedla fałszywe wiadomościpotencjał sztucznej inteligencji (AI) i kłamstwa, które Trump powiedział tak wiele razy, a które stały się prawdą dla wielu osób, którym brakuje krytycznego myślenia. W zeszły weekend Trump opublikował na swojej platformie społecznościowej dwa obrazy wygenerowane przez AI, jeden przedstawiający Kamalę Harris z ekranem przedstawiającym sierp i młot, drugi odzwierciedlający Wsparcie Taylor Swift dla kandydata Partii Republikańskiej„Świat AI oferuje Trumpowi i jego zwolennikom atrakcyjną alternatywną rzeczywistość” pisze dziennikarzw którym cytowany jest ekspert w dziedzinie edukacji informacyjnej Mike Caulfield: „Podstawowym zastosowaniem „dezinformacji” wcale nie jest zmiana przekonań innych ludzi. Zamiast tego, zdecydowana większość dezinformacji jest oferowana jako usługa dla ludzi podtrzymujących swoje przekonania w obliczu przytłaczających dowodów na ich przeciwieństwo”.
Trump może nawet twierdzić, że to było „Ulubiony prezydent” Elżbiety IIgdy biografowie królowej piszą coś przeciwnego, gdy wszyscy widzieliśmy, jak źle ją traktował podczas jej ostatniej wizyty państwowej. Jeśli chodzi o Taylor Swift, która zakończyła swoją trasę po Europie Ubolewam nad odwołaniem Waszych koncertów w WiedniuAustria nadal nie daje żadnych wskazówek, którego kandydata popiera w wyborach prezydenckich w USA. Pod koniec konwencji Demokratów w Chicago pojawiły się plotki, że ona lub Beyoncé będą obecni, ale żadna z nich się nie pojawiła, pozostawiając scenę Pink i jej córce — co skłania nas do myślenia o przywilejach i dzieci nepoi kwestionowanie talentu dzieci, których rodzice są piosenkarzami, aktorami, politykami, biznesmenami… To sprawia, że zaczynamy kwestionować tak szeroko omawianą meritokrację.
Zebraliśmy się Pięć momentów z konwencji Demokratów, które pozostaną w pamięci i chciałbym wyróżnić kilka. Gusa Walza, syna kandydata na wiceprezydenta, 17 lat i neuroatypowy który ujawnił swoje emocje, gdy usłyszał ojca na scenie. Stojąc, podekscytowany i klaszcząc, powtórzył: „To mój ojciec” — Minęło kilka dni, widziałem zdjęcia kilka razy i pisanie tego zdania „to mój ojciec” nadal mnie wzrusza, ponieważ nikt nie zwrócił uwagi chłopca, aby „był normalny” i zachowywał się jak „normalni ludzie”, ponieważ jego gest był satysfakcjonujący dla wielu rodziców, którzy mają dzieci z takimi samymi problemami jak Gus, ponieważ chłopiec jest dumny ze swojego ojca, a jego rodzina jest dumna z niego, ponieważ nawet jeśli nie ma problemów zdrowotnych, nie ma potrzeby potępiać tych, którzy wyrażają swoje emocje publicznie.
Gus był dla mnie inspiracją, podobnie jak prawnuczki Kamali Harris, które były naucz jak wymawiać nazwisko kandydata na prezydentawięc nie ma wątpliwości, ani siostrzenice Harrisa, ani jego pasierbica, Ella Emhoff, która może być Twoją „tajną bronią” z młodszymi pokoleniami, które mówiły o rozsądnej i obecnej kobiecie. Tak jak stało się w 2016 r. z Hillary Clinton, marzenie o kobiecie-prezydenturze Stanów Zjednoczonych jest marzeniem o lepszym świecie dla dziewcząt, nie tylko dziewcząt rasowych, ale wszystkich dziewcząt. Pozwala nam marzyć o większych wysokościach, dla siebie i dla naszych córek, marzyć o lepszym świecie, w którym kobiety nie są wymazywane — jak dzieje się w Afganistanie, gdzie nowe prawo moralności odbiera kobietom głosnawet w swoich domach — okryci szmatami w imię Allaha, a na Zachodzie bez prawa do swoich ciał, w imię Boga.
Patrząc na te dziewczyny oglądające swoją ciotkę na scenie, wyobrażamy sobie kobiety z krytycznym myśleniem, kobiety z głosem, zamiast kobiet z ustami i zakneblowanymi ciałami. To marzenie o siostrzeństwie. Amanda Gorman, młoda poetka, która wyrecytowano podczas inauguracji Joe Bidenaw 2021 roku był również w Chicago i przeczytaj nowy wiersz który mówi: „Jesteśmy rodziną, bez względu na religię, klasę społeczną czy kolor skóry. / Dlaczego To, co definiuje patriotę, to nie miłość do wolności, ale miłość do siebie nawzajem.
Miłego tygodnia!
