Niech żyje Count Binface! Nietypowy kandydat, który sprzeciwił się Rishi Sunakowi, świętuje „Dzień Niepodległości” po zdobyciu „najwyższej liczby głosów w historii”

Hrabia Binface świętuje „Dzień Niepodległości” po tym, jak zdobył najwyższą liczbę głosów w wyborach powszechnych.

Satyryczny kandydat, który startował w kilku prestiżowych wyborach, m.in. w wyścigu o stanowisko burmistrza Londynu, zmierzył się wczoraj wieczorem z premierem Rishi Sunakiem w Richmond w North Yorkshire.

Po ogłoszeniu wyników, hrabia Binface skrytykował w mediach społecznościowych nękanego problemami premiera, który cieszył się ze zdobycia ponad 300 głosów.

Binface, samozwańczy międzygalaktyczny wojownik kosmiczny, ubiegał się o miejsce w okręgu wyborczym Rishi Sunaka w Richmond i Northalteron, obiecując wyborcom w swoim manifeście wprowadzenie obowiązkowej służby wojskowej dla byłych premierów i zaproszenie krajów europejskich do przyłączenia się do Wielkiej Brytanii.

Podczas gdy Sunak utrzymał swoje miejsce, zdobywając 23 059 głosów, Earl, startujący z ramienia partii Count Binface, zajął szóste miejsce w głosowaniu za kandydatem Partii Zielonych Kevinem Fosterem, zdobywając 308 głosów wyborców.

Earl Binface stanął do walki z ustępującym premierem Rishi Sunakiem, który w swojej reelekcji był postacią budzącą niepokój

Binface napisał na X, dawniej Twitterze, że był to jego „najlepszy wynik w historii” w wyborach i „największe głosowanie parlamentarne w historii”, dodając, że „nadszedł Dzień Niepodległości BindependenceDay”.

Dodał: „Mam największą przewagę wzrostu. 2 stopy i 6 cali” – najwyraźniej chcąc uszczypnąć się o wzrost pana Sunaka.

Wśród innych strategii promowanych przez hrabiego znalazły się m.in. nakaz, aby wszyscy szefowie wodociągów „kąpali się” w rzekach Wielkiej Brytanii, „aby sprawdzić, czy im się spodoba”, WiFi w pociągach, „które działa”, pasowanie Wallace’a i Gromita na rycerzy „za zasługi dla Wensleydale” oraz opłata za 99 płatków wynosząca 99 pensów.

Obiecał także reprezentować Wielką Brytanię na Konkursie Pisma Świętego, zmusił przestępców do „zamieszkania z Mattem Hancockiem przez rok” i bardzo konkretnie obiecał, że „suszarkę do rąk w męskich pisuarach w Crown & Treaty w Uxbridge przeniesie się w bardziej rozsądne miejsce”.

Dodał, że zadba o to, aby kultowa grzywka Claudii Winkleman została wpisana na listę kategorii 1.

Binface startował już wcześniej w wyborach powszechnych w 2019 r., w wyborach na burmistrza Londynu w 2021 i 2024 r. oraz w wyborach uzupełniających w okręgu Uxbridge w 2023 r.

Przed czwartkowym odliczaniem opublikował swoje zdjęcie z podpisem: „Czas gry. Twarz do gry”.

Widziano go także, jak rozmawiał i pozował do zdjęć z innymi kandydatami, dziennikarzami i personelem.

Nie tylko Sunak musiał stawić czoła komicznym rywalom w wyborach: Elmo, znany również jako Bobby „Elmo” Smith, również zapragnął zdobyć mandat sir Keira Starmera w okręgach Holborn i St Pancras.

Binface napisał na X, dawniej Twitterze, że był to jego „najlepszy wynik w wyborach” i „największe głosowanie parlamentarne w historii”, stwierdzając, że „Nadszedł Dzień Niepodległości Bindependence”

Chociaż kandydat niezależny zajął 12. miejsce w wynikach, zdobywając najmniej głosów – 19, użytkownicy mediów społecznościowych z zadowoleniem zobaczyli jego czerwony garnitur obok sir Keira na scenie podczas zwycięskiego przemówienia lidera Partii Pracy.

Podczas gdy większa część opinii publicznej została przyjęta z rozbawieniem w obecności Binmana, Rishi Sunak wyglądał ponurej postaci, dźwigając na swoich barkach ciężar „niepokojącego werdyktu” w wyborach powszechnych.

Konkurujące ze sobą frakcje konserwatywne rozpoczną w nadchodzących godzinach i dniach walkę o przyszłość osłabionej partii.

Ustępujący premier stwierdził, że była to „trudna noc” i przeprosił kandydatów Partii Konserwatywnej, którzy stracili swoje miejsca, jednocześnie zachowując swój okręg wyborczy Richmond i Northallerton.

Przeprosiny pana Sunaka zostały powtórzone przez Suellę Braverman, jednak konserwatywna kandydatka na lidera partii ubolewała nad działalnością swojej partii w rządzie, sugerując, że nie słuchała ona wystarczająco głosu elektoratu.

W innym miejscu były sędzia Sir Robert Buckland ostrzegał, że zwrot w prawo będzie „katastrofalny” dla partii po tym, jak stracił miejsce w okręgu Swindon South.

W przemówieniu wygłoszonym w ośrodku wypoczynkowym Northallerton po ogłoszeniu wyników, pan Sunak powiedział: „Brytyjczycy wydali dziś wieczorem niepokojący werdykt, jest wiele do nauczenia… i biorę odpowiedzialność za tę porażkę.

„Do wielu dobrych, ciężko pracujących kandydatów Partii Konserwatywnej, którzy przegrali dziś wieczorem, pomimo waszych niestrudzonych wysiłków, waszych lokalnych rekordów i przekazu oraz waszego poświęcenia dla waszych społeczności. Jest mi tak przykro”.

Earl Binface ostatni raz startował w wyborach na burmistrza Londynu w maju i widziano go, jak odbiera gratulacje od Sadiqa Khana

Premier utrzymał swój mandat, zdobywając większość prawie 13 000 głosów nad swoim największym rywalem, przedstawicielem Partii Pracy Tomem Wilsonem, ale przyznał się do porażki z konserwatystami, mimo że w innych wyborach partia uzyskała miażdżące wyniki.

Wśród ministrów, którzy w ciągu nocy stracili swoje stanowiska, znaleźli się sekretarz obrony Grant Shapps i przewodnicząca Izby Gmin Penny Mordaunt z Partii Pracy, a także minister sprawiedliwości Alex Chalk, minister edukacji Gillian Keegan i minister kultury Lucy Frazer z Liberalnych Demokratów.

Liz Truss, która podczas swojego krótkiego urzędowania na Downing Street nadzorowała katastrofalny minibudżet, który wywołał panikę na rynkach, przegrała z Partią Pracy w okręgu Norfolk South West, który wygrała miażdżącą większością 26 200 głosów w 2019 r.

Jeremy Hunt wygrał wybory w okręgu Godalming i Ash w Surrey, mimo zagrożenia ze strony Liberalnych Demokratów.

Ustępujący kanclerz powiedział, że „miażdżąca” porażka konserwatystów była dla partii „gorzką pigułką do przełknięcia”.

Po stronie Partii Pracy partia zdobyła co najmniej 410 miejsc w parlamencie, co dało jej większość ponad 170 głosów.

Liberalni Demokraci osiągnęli swój najlepszy wynik, zdobywając ponad 71 miejsc, podczas gdy Zieloni, Szkocka Partia Narodowa i Reformiści zdobyli po kilka miejsc.