Rozradowany Keir Starmer pochwalił się dziś, że „daliśmy radę” po pokonaniu prawicowego lidera Partii Konserwatywnej Rishi Sunaka w miażdżącym zwycięstwie Partii Pracy w pierwszych od prawie pięciu lat wyborach krajowych w Wielkiej Brytanii.
Sir Kier, który oficjalnie obejmie stanowisko premiera później tego dnia, chwalił się swoim zwycięstwem na wiecu w centrum Londynu, gdzie spotkał się ze swoją żoną Victorią Starmer, po tym jak partia formalnie zdobyła 326 miejsc niezbędnych do kontrolowania Izby Gmin.
W pełnym pasji przemówieniu lewicowy polityk powiedział, że Brytyjczycy „zagłosowali za zamknięciem rozdziału” 14 lat przywództwa torysów – i obiecał, że „nowa Partia Pracy jest gotowa przywrócić Wielką Brytanię ludziom pracującym”.
Stało się to zaledwie kilka minut po tym, jak Rishi Sunak przyznał się do porażki, przyznając, że Sir Kier wygrał napięte wybory, zapewniając sobie niewielkie zwycięstwo w swoim okręgu Richmond & Northallerton w North Yorkshire.
W przemówieniu ustępujący premier powiedział: „Brytyjczycy wydali dziś wieczorem przerażający werdykt, jest wiele do nauczenia się… i biorę odpowiedzialność za tę porażkę”.
Sir Keir Starmer świętował swoje zwycięstwo na wiecu w centrum Londynu po tym, jak Partia Pracy formalnie zdobyła 325 miejsc niezbędnych do kontrolowania Izby Gmin, co było historycznym zwycięstwem partii lewicowej.
Starmer i jego żona Victoria (na zdjęciu) przybyli w czwartek wieczorem do galerii Tate Modern w Londynie
Załamany premier Rishi Sunak przyznał, że Sir Keir wygrał, odnosząc nerwowe zwycięstwo w swoim własnym, bezpiecznym okręgu wyborczym Richmond & Northallerton w North Yorkshire.
Ustępujący brytyjski premier Rishi Sunak opuszcza siedzibę kampanii konserwatystów po ogłoszeniu wyników wyborów powszechnych w Londynie, Wielka Brytania, 5 lipca 2024 r.
Nigel Farage, reformatorski lider Wielkiej Brytanii i przyjaciel Donalda Trumpa, który również zdobył imponującą liczbę 21 225 głosów, odebrał konserwatystom okręg Clacton w hrabstwie Essex, którzy zajęli drugie miejsce z 12 820 głosami, i ostrzegł, że jego partia „zbliża się do Partii Pracy”.
Po ogłoszeniu wyników Farage z uśmiechem powiedział: „Myślę, że to, co Reform UK osiągnęła w ciągu zaledwie kilku tygodni, jest naprawdę niezwykłe”.
Dodał: „Nie ma entuzjazmu dla Partii Pracy. Ten rząd Partii Pracy będzie miał kłopoty – bardzo, bardzo szybko. Idziemy po Partię Pracy, nie mylcie się.
Trump złożył gratulacje prawicowemu przywódcy na swojej platformie społecznościowej Truth Social, mówiąc: „Gratulacje dla Nigela Farage’a z okazji jego wielkiego zwycięstwa w parlamencie, które nastąpiło w wyniku wyborczego sukcesu reformy w Wielkiej Brytanii.
„Nigel jest człowiekiem, który naprawdę kocha swój kraj.
Farage pierwotnie planował spędzić większą część roku na kampanii Trumpa w USA, zanim ogłosił, że „wróci z emerytury”, aby wystartować w tych wyborach w Clacton.
Republikański kandydat na prezydenta Donald Trump (po prawej) ściska dłoń lidera Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa Nigela Farage’a podczas wiecu wyborczego w Mississippi Coliseum 24 sierpnia 2016 r. w Jackson w stanie Missisipi.
Nigel Farage wygrał wybory w okręgu Clacton w hrabstwie Essex, co jest jego ósmą próbą zostania członkiem parlamentu
Chwilę po zamknięciu lokali wyborczych o godzinie 22:00 GMT opublikowano dramatyczne wyniki sondażu exit poll, które wykazały, że Sir Keir wygrał w 410 z 650 miejsc.
Twoja przeglądarka nie obsługuje ramek iframe.
Osiągnąwszy niemal wszystkie wyniki, Partia Pracy zdobyła 410 z 650 miejsc w Izbie Gmin, a Partia Konserwatywna 118.
„Takie zadanie wiąże się z ogromną odpowiedzialnością” – powiedział Starmer, dodając, że walka o odzyskanie zaufania ludzi po latach rozczarowań „jest decydującą bitwą naszych czasów”.
Przemawiając w galerii sztuki Tate Modern w Londynie, będąc bankrutem, powiedział, że Partia Pracy będzie dawać „światło nadziei, blade na początku, ale stające się coraz jaśniejsze w miarę upływu dnia”.
Dla Starmera jest to historyczne zwycięstwo i wielki triumf po „czterech i pół roku pracy nad zmianą partii”.
„Mamy szansę naprawić nasze usługi publiczne, ponieważ zmieniliśmy partię” – powiedział buntowniczo.
Mamy szansę, że nasza praca się opłaci, bo zmieniliśmy partię.
„Mamy okazję pomóc pracownikom, młodzieży, osobom bezbronnym i najuboższym w społeczeństwie, ponieważ zmieniliśmy partię”.
Wielka Brytania przeżyła długą serię burzliwych lat – niektóre z nich są postrzegane jako wynik przywództwa konserwatystów – które sprawiły, że wielu wyborców pesymistycznie patrzy na przyszłość swojego kraju.
Wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej, a następnie pandemia COVID-19 i inwazja Rosji na Ukrainę doprowadziły do zrujnowania gospodarki, podczas gdy imprezy łamiące lockdown organizowane przez ówczesnego premiera Borisa Johnsona i jego zespół wywołały ogromną nieufność i gniew w całym kraju.
Rosnący poziom ubóstwa, rozpadająca się infrastruktura oraz przeciążona i niedofinansowana Narodowa Służba Zdrowia sprawiły, że kraj ten zyskał przydomek „Rozbitej Wielkiej Brytanii”.
Następczyni Johnsona, Liz Truss, doprowadziła gospodarkę do skraju załamania, wprowadzając pakiet drastycznych obniżek podatków i utrzymując się na stanowisku zaledwie 49 dni.
Dziś Truss straciła miejsce w parlamencie na rzecz Partii Pracy i jest jedną z wielu starszych posłanek Partii Konserwatywnej wykluczonych w historycznym rozstrzygnięciu wyborczym.
W dramatycznej nocy była premier Liz Truss straciła miejsce w parlamencie na rzecz Partii Pracy
Penny Mordaunt była wśród ministrów gabinetu, których pochłonęła fala czerwonych
Była minister spraw wewnętrznych Suella Braverman powiedziała, że „żałuje” zachowania swojej partii i tego, w jaki sposób porzuciła wartości swoich głównych zwolenników
Były minister gabinetu Jacob Rees-Mogg również opuścił parlament w wyniku krwawej łaźni torysów
Twoja przeglądarka nie obsługuje ramek iframe.
Ale Truss nie była jedyną wysoko postawioną działaczką Partii Konserwatywnej zmuszoną do oddania swojego miejsca Partii Pracy. Ofiarami brutalnej selekcji przeprowadzonej przez torysów padli także konserwatywna polityk Penny Mordaunt, brytyjski minister obrony Grant Shapps i były minister gabinetu Jacob Rees-Mogg.
W swoim przemówieniu pożegnalnym Shapps stwierdził, że to konserwatyści „przegrali” wybory, a nie Partia Pracy je wygrała, i że „wystawił cierpliwość” społeczeństwa na próbę, będąc podzielonym.
Mordaunt, która prawdopodobnie byłaby kandydatką na przywódcę, gdyby przeżyła, stwierdziła, że jej partia „poniosła klęskę, ponieważ nie potrafiła uszanować zaufania, jakim obdarzyli ją ludzie”.
Przestrzegała także przed cofaniem się na prawo: „Nasze odrodzenie jako partii i jako kraju nie dokona się poprzez rozmowy z coraz kurczącą się częścią nas samych, ale poprzez poprowadzenie nas przez obywateli naszego kraju”.
‘A jeśli chcemy na nowo stać się naturalną partią rządzącą, to nasze wartości muszą być wartościami ludu.
Była minister spraw wewnętrznych Suella Braverman, która obecnie jest uważana za jedną z głównych kandydatek na następczynię Suanka, stwierdziła, że partia zawiodła Brytyjczyków.
„Wy, wspaniali Brytyjczycy, głosowaliście na nas przez 14 lat, a my nie dotrzymaliśmy naszych obietnic” – powiedziała.
„Zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby odbudować zaufanie.
„Musimy cię wysłuchać, mówiłeś do nas bardzo wyraźnie”.
Oczekuje się, że liczba miejsc w Partii Konserwatywnej spadnie z 365, które zdobyli niespełna pięć lat temu, do 144, co będzie najgorszym wynikiem w historii współczesnej polityki.
Oczekuje się, że Sunak ogłosi swoją rezygnację ze stanowiska lidera, jednak pozostanie na swoim stanowisku do czasu wybrania jego następcy.
Ogólnie rzecz biorąc, centrowy Liberalni Demokraci zdobyła około 70 miejsc, a Partia Zielonych zdobyła cztery miejsca, w porównaniu do zaledwie jednego przed wyborami.
Jednym z największych przegranych okazała się Szkocka Partia Narodowa, która przed wyborami posiadała większość z 57 miejsc w parlamencie Szkocji, ale wydawało się, że straci niemal wszystkie, głównie na rzecz Partii Pracy.
