Samuel Rosa rozpoczyna karierę solową albumem „Rosa”

Przez Adriana Del Re (z nutami nieznacznie dodanymi przez de Marcelo de Assis)

Musisz mieć siłę, musisz mieć rasę, musisz zawsze mieć pragnienie. Wygląda na to, że Samuel Rosa poszedł za radą swojego idola Miltona Nascimento. W końcu nie była to łatwa decyzja dla Samuela, aby pożegnać się z Zdzira, od trzydziestu lat prowadzić tak odnoszący sukcesy zespół – a zatem wygodne, bezpieczne miejsce – i kontynuować karierę solową.

Jednak było to konieczne działanie. Zaczynając wszystko od nowa, ale teraz z bonusem w postaci noszenia ze sobą laurów sławnego dzieła i stylu komponowania, śpiewania i grania, który stał się marką, spersonalizowanym podpisem, jednym z tych, których używasz jako odniesienia, gdy chcesz mówić o piosence pop tak dobrej pod względem tekstu i muzyki, że wydaje się kompozycją Samuel Rosa. Wtedy reguła jest wysoka.

I to właśnie ta szanowana marka nadaje ton jego długo oczekiwanemu debiutanckiemu solowemu albumowi, Róża, który zadebiutował w najbliższy czwartek (27) na platformach cyfrowych dystrybuowanych przez Sony Music Publishing. Okładka albumu autorstwa Stephan Doitschinoffw swojej typografii wnosi kilka nawiązań do piosenek znajdujących się w repertuarze.

Tytuł albumu jest autotematyczny, jakby autoafirmacją. Chodzi o to, aby kontynuować dziedzictwo, a nie tworzyć zerwanie, aby wytyczyć ten rytuał przejścia. „Nie chcę kompulsywnie próbować robić czegoś, czego nigdy nie robiłam. Chcę ćwiczyć to, kim jestem” Stany Samuela Rosę. „Moja marka jest moim majątkiem”.

Samuela używa jako swego rodzaju mantry obrazu, który zobaczył z bliska: Paula McCartneya grającego z rezygnacją Hej Jude na fortepianie, w przedstawieniu, które dał w zeszłym roku dla małej publiczności w Brasilii, w którym obecny był gitarzysta, kompozytor i wokalista z Minas Gerais.

Hej Jude To stary hit z 1968 roku, ale były Beatles nadal utrzymuje go w swoich występach. „Żartuję, że Paul telepatycznie mnie wysłał: «Samuelu, nic nie wymyślaj, rób to, co umiesz». A muzyk zrobił to, co umie. „Chciałem, naturalnie, brzmieć jak ja, bez chęci nagrać pretensjonalny zapis. Pozwalam nowemu pojawić się spontanicznie”Wyjaśnić.

Posłuchaj dziesięciu utworów z albumu Róża należy zwrócić uwagę na to, jak skład Samuel Rosa ukształtował styl Zdzira jak to znamy przez te wszystkie lata, flirtując z różnymi gatunkami muzycznymi, ale używając popu jako filtra, kompasu.

Róża został stworzony w sposób immersyjny, intensywny i organiczny, z mniejszą ilością maszyn i większą ilością gry zespołu, w tym, gdy w niektórych utworach pojawiają się elektroniczne bębny. Jest to również bardziej brazylijski album. Jest to w dużej mierze zasługa silnej muzycznej atmosfery, która nawiązuje do Erasmo Carlosa i Jorge Ben Jorwpływy Samuela i elementy bossanovicia. Wszystko opakowane w popularne uniwersum pełne niuansów.

Teksty, będące odzwierciedleniem własnych doświadczeń kompozytora, zagłębiają się w świat miłości, opowiadają o relacjach w różnych ich aspektach. To pogodna praca, nawet jeśli poruszamy drażliwe tematy dotyczące związków.

Z wyjątkiem toru Rzeka Wewnątrz Morzaktóry Samuel skomponował pod koniec pandemii, w 2022 roku zbiór nowych piosenek stworzonych specjalnie dla niego Róża narodził się z osobliwego procesu, który opracował. Między styczniem a lutym tego roku muzyk odizolował się w pokoju córki, w Belo Horizonte. Tam zrobił to, co nazywa kompozycja indukowanaprzez trzy, cztery godziny, zawsze rano.

Po obiedzie udał się do studia, gdzie poznał członków swojego nowego zespołu, który utworzyli Dok Rolima (gitara i gitara elektryczna), Alexandre Mourão (kontrabas), Pedro Kremer (klawiatury) i Marcelo Dai (perkusja i instrumenty perkusyjne). „To była prawdziwa dyscyplina. Zobowiązałem się, że każdego dnia po południu przyniosę nową piosenkę i pokażę ją zespołowi, nawet jeśli była zła, dobra, przeciętna, bez osądzania”.on mówi.

Dynamika była taka sama w każdym zespole: Samuel przedstawiał muzykom to, co skomponował, a pozostali przedstawiali swoje sugestie i uwagi jako „współproducenci”. Różnica polegała na tym, że teraz ostatnie słowo należało do niego. W takich momentach kompozytor doświadczał dychotomii: w tym samym czasie, gdy chciał tej swobody decyzji, czuł ciężar posiadania ostatniego słowa. Albo, jak żartuje, rozejrzał się i zobaczył, że jest ostatni w kolejce, że nie ma nikogo po nim, kto mógłby wyrazić opinię.

Ale synergia i wymiana zdań z jego nowym zespołem działały dobrze. Samuel Rosa jest zadowolony z tego składu, w którym mieszają się nowi i starsi muzycy, oraz z pomysłu wyruszenia z nim w trasę, biorąc udział w nowej trasie koncertowej, która rozpocznie się w drugiej połowie tego roku. Dok mi Aleksander są starymi towarzyszami muzycznymi: gitarzysta towarzyszył mu w Zdzira a kontrabasista grał z Samuelem w pierwszym zespole w jego życiu.

Już Pedro Kremer jest znanym klawiszowcem zespołu Gaúcha Duży pies mi Marcelo Daiutalentowany perkusista nowego pokolenia, przedstawiony Samuel dla jego syna Juliano. Na albumie w utworach występuje także Daniel Guedes na perkusji Kwiaty uliczne, daj mi siebie mi Ładny przyjaciel.

Samuela dzieli produkcję Róża z innym starym partnerem, inżynierem dźwięku i producentem muzycznym Renata Cipriano.

Znajomości

Proces kompozycji Samuela płynęło szybciej niż sam się spodziewał. Próby rozpoczęły się w studiu Stowarzyszenie Cherubinóworganizacja non-profit, której celem jest rozwój dzieci i młodzieży poprzez sztukę, kulturę i sport, Belo Horizonte, a nagrania rozszerzono do Studio Sonastériopołożony w sielankowym otoczeniu, z pięknym widokiem na góry, w pobliżu stolicy Minas Gerais.

Samuel pokazał nawet swój zespół 20 piosenek i razem doszli do dziesięciu. Śledź grę jest pierwszym singlem z nowego dzieła. Jest o końcu związku, ale potraktowanym z pewną lekkością. Każda osoba idzie dalej ze swoim życiem, wiedząc, że to, co pozostaje, to wspomnienie miłości, która była dobra, póki trwała. „Ty na jedną stronę/Ja na drugą/Wszystko w porządku/Graj dalej”śpiewa Samuel w refrenie, co wywołuje wrażenie déjà vu nieomylnego sukcesu.

„Nie napisałem tej piosenki specjalnie na jakiś przypadek. Napisałem ją na rzeczy, których doświadczyłem. I widzę w tych rozstaniach, ile poczucia winy noszą w sobie ludzie. Ludzie, którzy kończą związek, czują się winni, a ci, którzy zostają, również”.rozważać SamuelaW tym utworze powraca do akordu septymowego, powszechnie stosowanego przez Bossa Nowa i przez Marcos Valle mi Sergio Mendesco nadaje piosence lekki ton, z którego korzystał od dawna. Dlatego Segue o Jogo nawiązuje wątły związek z innymi dziełami skomponowanymi wcześniej przez Samuela.

Tymczasem w repertuarze albumu RóżaSegue o Jogo jest lustrzanym odbiciem piosenki Nie miej litości (Samuel Rosa). Obydwa utwory mówią o złamanym sercu, ale w inny sposób Śledź gręliryczne ja Nie miej litości wciąż niesie ze sobą ból rozstania. „Przyzwyczaiłeś się do tego/Moim błaganiem/Ukrywasz to, ale podobało ci się/Moje cierpienie”, przynosi refren.

„Te dwie piosenki mają podobny motyw przewodni, jakby były rozdziałami tej samej książki. Não Tenha Dó to także kolejna bossinha, ale bardziej MPB”konceptualizować Samuela. Utwór ten również nawiązuje do klimatu lat 60. dzięki aranżacjom instrumentów smyczkowych autorstwa Kanadyjczyka. Owen Pallettktóry współpracował z takimi zespołami jak Arcade Fire, Duran Duran mi REM: „Uwielbiam The Last Shadow Puppets, projekt Milesa Kane’a z Alexem Turnerem z Arctic Monkeys. Mają dwa albumy, a brzmienie, zwłaszcza pierwszego albumu, jest bardzo retro, przypominające ścieżki dźwiękowe z lat 60. zmieszane z rockiem. Poprosiłem o go do zrobienia tropikalnego Ostatniego cienia marionetek.

Paleta podpisuje układy smyczkowe również przez Palma mi Rzeka Wewnątrz Morza– to metafora, która zrodziła się z percepcji Samuela w czasie pandemii. Przebywając częściej na wybrzeżu São Paulo, zaczął zwracać uwagę na morze i zauważył, że tworzące się tam prądy wyglądają jak rzeki w morzu. Przypadek czy nie, Rzeka w morzu odnosi się do dźwięku Dwie rzekisukces albumu Kosmotron (2003).

Oprócz ustaleń, Rzeka w morzu łączy się z Palma ze względu na temat, który przenika oba: początek związku Samuela z dziennikarzem Laura Sarkowamatka swojej nowonarodzonej córki, mieszkająca w San Paulo i on, w Belo Horizonte, oprócz odległości narzuconej przez podróże muzyka w trasie.

Krąg suchy został stworzony dla postaci z serialu Nowy Cangaçoale jest też odą do brazylijskiej, wojowniczej, silnej kobiety. Piosenka idealnie wpisuje się w ścieżkę dźwiękową północno-wschodnich terenów, ale równie dobrze mogłaby pochodzić z terenów Minas Gerais. Guimarães Rosa.

Z Różą, Samuela Rosę mówi o konsolidacji swojej marki, ale jest ona już zdecydowanie skonsolidowana nie tylko w krajowym popie, ale i w historii brazylijskiej muzyki. Teraz czas iść dalej, Samuelu.

Posłuchaj albumu: