„Nie ma chyba instrumentu, na który by nie pisał” – pisze w tę sobotę niemiecki dziennik. Południowoniemieckie czasyWolfgang Rihm, „światowa gwiazda” muzyki współczesnej, który w ciągu swojego życia skomponował ponad 500 utworów w różnych formatach, zmarł w ten piątek w wieku 72 lat.
Miał zaledwie 11 lat, gdy zaczął próbować komponować. Później został uczniem Eugena Wernera Velte w mieście Karlsruhe, gdzie się urodził, Karlheinz Stockhausenw Kolonii lub Klaus Huber we Fryburgu.
Urodzony 13 marca 1952 r. Wolfgang Rihm pisał opery, utwory orkiestrowe, muzykę na skrzypce i fortepian, recitale na różne instrumenty i dzieła teatru muzycznego, na przykład. Był, jak zauważa Południowoniemieckie czasyod pieśni do muzyki sakralnej, od symfonii do balet.Opery Jakub Lenz (premiera w 1979 r.), Maszyna Hamleta (1987), na podstawie sztuki o tym samym tytule autorstwa dramatopisarza Heinera Müllera, i Dionizos (2010), na podstawie Dytyramby Dionizosazbiór dziewięciu wierszy autorstwa Fryderyk Nietzschenależą do jego najważniejszych dzieł.
„Rihm jest kompozytorem kompulsywnym” – napisała Cristina Fernandes, krytyk muzyczny w PÚBLICO, w 2011 roku, w roku, w którym Niemiec był kompozytorem rezydentem w Casa da Música w Porto. Jego pobyt zaowocował 11 koncertóww którym jego dzieło zostało wykonane przez Porto Symphony Orchestra, Remix Ensemble, Casa da Música Choir i grupy gościnne. W tekście opisano, że gdy Rihm był w Kolonii, otrzymał od Stockhausena notatkę, która po prostu brzmiała: „Drogi Wolfgangu Rihmie, proszę słuchaj tylko swojego wewnętrznego głosu. Z najlepszymi pozdrowieniami, Karlheinz Stockhausen”. Przez wiele lat notatka leżała na biurku Rihma.
Na początku swojej kariery Niemiec był kojarzony z terminem „nowa prostota”, który miał opisywać tendencję wśród niemieckich kompozytorów, która pojawiła się między końcem lat 70. a początkiem lat 80., do prób komunikowania się z publicznością w sposób bardziej bezpośredni niż awangardowi kompozytorzy poprzedniego pokolenia (jednym z głównych nazwisk było Stockhausen). Wilhelm Killmayer, Helmut Lachenmann i Luigi Nono byli wśród jego inspiracji.
Wolfgang Rihm brał udział w słynnych kursach letnich w Darmstadt, w których uczestniczyło wielu początkujących kompozytorów, którzy później stali się czołowymi postaciami muzyki współczesnej. Po zostaniu profesjonalistą sam na nich wykładał.
