Gwiezdne Wojny są najbardziej interesujące, gdy ufają, że im nie ufamy

Trzeci odcinek Akolita jest całkiem niewiarygodne wiele powodów. Jest to odcinek, którego treść zachęca nas do rozważenia nowego spojrzenia na niektóre wątki sagi najbardziej fundamentalne idee duchowei dostarcza solidny kawałek historii zarówno dla swoich bohaterów, jak i antagonistów. Ale robi też coś zupełnie niezwykłego Gwiezdne Wojny: prosi nas, abyśmy nie zakładali, że to, co oglądamy, jest całą prawdą.

„Przeznaczenie” zatrzymuje obecną historię Akolita i jego tajemnica morderstwa Jedi, cofając się o 16 lat, aby zbadać wychowanie Oshy i Mae Aniseyi na planecie Brendok w ramach sabatu czarownic oraz tragiczne okoliczności, które rozdzieliły ich rodzinę – pozostawiając Mae na jej pozorną śmierć, a Osha zwerbowała przez grupę Jedi. Ale odcinek ten nigdy nie jest wyraźnie sformułowany jako wspomnienie którejkolwiek z sióstr: odcinek się zaczyna, a my w Brendok jesteśmy już 16 lat w przeszłości, odcinek się kończy i pojawiają się napisy końcowe. Nigdy nie wracamy do teraźniejszości, żeby dowiedzieć się, w jaki sposób dociera do nas to, co pokazujemy w retrospekcjach. Odcinek pozostawia widzom wiele wskazówek na temat tego, z jakiej perspektywy widzimy – to Osha, którego wnętrze i perspektywę najściślej śledzimy przez cały odcinek – ale prosi widza, aby to wyczuł, zamiast otwarcie to mówić.

Czyniąc to, prosi także widzów, aby poszli o krok dalej: musieli także zdać sobie sprawę, że to, co ogląda, jest jeden perspektywy, przesiąkniętej uprzedzeniami, że perspektywa ta nie daje pełnego obrazu wydarzeń. Są rzeczy w „Przeznaczeniu”, które w jednej chwili nie są jasne, rzeczy, które nie pasują do tego, co nam powiedziano o wydarzeniach, które miały miejsce – na przykład to, jak powiedziano nam o wypadku, który doprowadził do powstania sabatu który został zniszczony, z wyjątkiem Oshy, to „zwykły” pożar, ale to, co widzimy z perspektywy młodej Oshy, jest czymś o wiele bardziej niszczycielskim i zaangażowanym, niż kiedykolwiek mógł być ten pożar, w wyniku którego powstały stosy porozrzucanych ciał czarownic.

Wychodzimy z odcinka z lepszym zrozumieniem historii Oshy i jej siostry oraz powodów, dla których oboje podążają ścieżkami, którymi podążają 16 lat później. Ale jednocześnie wciąż wychodzimy z tego z wieloma pytaniami – nie tylko dotyczącymi rzeczy, których nie widzimy w tym zestawie retrospekcji, ale także z pytaniami o perspektywę kryjącą się za tym, co widzimy. Do Widzieć. Akolita chce, żebyśmy uznali, że chodzi o coś więcej niż tylko o przedstawienie pełnego obrazu, ale o to, że otrzymujemy jedną konkretną perspektywę tego obrazu, perspektywę, która jest nieodłącznie zbudowana na wspomnieniach ukształtowanych przez uprzedzenia i percepcję. Że w pewnym momencie dalszej historii istnieje szansa, że ​​zobaczymy kolejną opowieść o tym wydarzeniu, która zmieni rzeczy, które myśleliśmy, że wiedzieliśmy, lub dodała do nich kontekst lub dodała z kolei nowe rzeczy – i że ta opowieść samo w sobie jest także tylko jedną perspektywą ukształtowaną przez własny zestaw postrzeganych uprzedzeń. Tak jak Gwiezdne Wojny ma dawno zużyte swoje inspiracje od Akiry Kurosawy Ukryta Twierdza na rękawie, to prawda Gwiezdne Wojny z kolei przez wektor innego filmu Kurosawy: Rashomonklasyk z 1950 roku, opowiadający o morderstwie samuraja, opowiadany widzom poprzez wiele sprzecznych i subiektywnych opowieści o tym wydarzeniu. RashomonMiędzynarodowy sukces i uznanie sprawiły, że film dał nazwę efektowi Rashomona, metody opowiadania historii polegającej na uznawaniu niewiarygodności narratorów i naocznych świadków poprzez oferowanie różnych interpretacji tych samych wydarzeń.

I jest to narzędzie narracyjne niezwykle rzadkie dla Gwiezdne Wojny. Nie jest to oczywiście zupełnie nowe – istnieją bezpośrednie podobieństwa między „Destiny” a „Destiny”. Ostatni Jedina przykład za to, jak my zobacz alternatywne wspomnienia nocy, w której Akademia Jedi Luke’a Skywalkera została zniszczona, w chwili, gdy prawie powalił własnego siostrzeńca ze strachu przed tkwiącą w nim Ciemną Stroną. Jest jeszcze natura Gwiezdne Wojny„szeroka historia to taka, której nauczyliśmy się nie po kolei i jak dalszy kontekst ukształtował i zmienił rzeczy, które wydawało nam się, że znamy. Przeszliśmy od oryginalnej trylogii do prequeli, a potem do sequeli wiele lat później – i teraz pomiędzy tymi zestawami filmów mamy programy, komiksy i książki, które dostarczyły wyjaśnień lub sposobów na powiązanie postaci i wydarzenia z całego okresu sagi Skywalker. Sam akt budowania ostatecznego kanonu, zwłaszcza w dobie własności Lucasfilmu pod rządami Disneya i tej decyzji do całkowitego remontu Gwiezdne Wojny ciągłość z powrotem do punktu źródłowego, co stało się dziewięcioma oryginalnymi filmami, jest nieodłączną częścią tego procesu, ponieważ stale dowiadujemy się nowych informacji, które zaprzeczają temu, co było wcześniej, lub nadają nowy kontekst.

Ale to właśnie sprawia, że ​​robienie czegoś takiego – oferowanie nam opowiedzenia jakiegoś wydarzenia po raz pierwszy w jednej ręce i pośrednio proszenie nas przy tym, abyśmy od razu nie wierzyli w to jako całkowicie prawdziwą opowieść – jest z początku tak rzadkie i pełne napięć. miejsce. Na dobre i na złe, współczesna era Gwiezdne Wojnya po drodze wiele z jego fandomów zostało nauczonych ten kanon jest królem. Że każdy nowy program, książka, film, komiks, gra wideo czy cokolwiek innego, co wychodzi, jest częścią tego szczególnego, określonego kanonu. Nieumyślnie lub nie, odbiorcy zostali nauczeni przyjmowania proponowanych narracji i dzielenia ich na części zestaw zasad o drodze Gwiezdne Wojnyświat działa, w surowe fakty dotyczące postaci i wydarzeń oraz że te rzeczy są jednoznacznie prawdziwe: ponieważ muszą tak być, aby pasowały do ​​tej nowej kanonicznej definicji tego, co Gwiezdne Wojny jest jak cały wszechświat. Fakty są niemal tak samo fundamentalne dla jej istnienia jako serii, jak wszelkie narracyjne upiększenia, które wplatają te fakty w wszechświat.

Nawet jeśli, jak powiedzieliśmy, Gwiezdne Wojny od samego początku budowana była na półprawdach i mitach – to franczyza, która może potraktować sformułowanie „z pewnego punktu widzenia” w takim samym stopniu jak slogan, jak „niech Moc będzie z tobą” – publiczność została nauczona oczekiwać, że niezależnie od narracji przedstawianej im w nowym materiale, w zasadzie można jej wierzyć jako prawdziwą w jej wnętrzu. kontekst Gwiezdne Wojny„podstawowy kanon”. To właśnie sprawia, że ​​momenty, w których konkretna historia rzuca wyzwanie temu pomysłowi, są nie tylko tak rzadkie i ekscytujące, ale także głęboko kontrowersyjne dla wielu osób – nie jest to coś, o co często nas proszą Gwiezdne Wojnynawet jeśli jest to zwykły sposób na opowiadanie historii. W końcu to niesprawiedliwe, że pozornie oszukuje publiczność, która nie jest przyzwyczajona do bycia oszukiwaną, na dobre i na złe. Nie możesz nauczyć odbiorców, aby traktowali wszystko jako fakty, których należy się nauczyć i kategoryzować, a potem nagle zacząć im mówić, że nie wszystkie z nich są koniecznie prawidłowe — obie strony muszą mieć pewną wiarę, zanim będzie można tak eksperymentować To.

Ale bardzo, bardzo odległa galaktyka prosi nas o wzięcie pod uwagę takich pomysłów – że istnieje wiele perspektyw i pomysłów do rozważenia w związku z opowiadanymi nam historiami, że czasami istnieje potencjał bycia otwartym na brak zaufania, a nie z jakiegoś powodu. narracyjna porażka, ale żebyśmy mogli poszerzyć naszą interpretację – jest o wiele silniejsza i bardziej interesująca niż ta, która nie jest, po prostu ze względu na sam potencjał, jaki otwiera Gwiezdne Wojny z punktu widzenia opowiadania historii. Jeśli Gwiezdne Wojny może być wszystko, ale czasami może to być także nieprawda… z pewnego punktu widzenia.

Chcesz więcej wiadomości o i9? Sprawdź, kiedy można spodziewać się najnowszych Podziwiać, Gwiezdne WojnyI Gwiezdny Trek wydania, co dalej z DC Universe w filmie i telewizjii wszystko, co musisz wiedzieć o przyszłości Doktor Kto.