Wyciągnij rękę i dotknij kogoś — dosłownie.
Przełomowe urządzenie medyczne, które jest w stanie symulować „naturalne”, „realne” odczucie ludzkiego dotyku, jest oferowane jako lekarstwo na izolację — i może pozwolić bliskim cieszyć się wrażeniem kontaktu fizycznego, nawet jeśli dzielą ich dwa kontynenty.
Naukowcy z University College London (UCL) stworzyli technologię noszoną na ciele — mały silikonowy łącznik na czubku palca, zwany innowacyjnym bioinspirowanym systemem haptycznym (BAMH) — który można połączyć z małym urządzeniem, które wykorzystuje wibracje do stymulacji komórek nerwowych, Niezależny zgłoszono.
Badaczka dr Sara Abad wyjaśniła, w jaki sposób urządzenie może być używane do dawania wrażenia trzymania za rękę w celu zdalnego objęcia, „włączając dotyk do naszych wirtualnych interakcji społecznych”.
„Na przykład, w związku z pandemią i globalizacją, jest bardzo prawdopodobne, że masz rodzinę, która nie mieszka w tym samym mieście co ty” – powiedział Abad. „Do więzi społecznych, co jest ważne, potrzebny jest dotyk, ale rozmowy wideo tego nie zapewniają”.
Chociaż cztery kluczowe komórki nerwowe mogą zostać aktywowane, aby zapewnić użytkownikowi „realistyczne poczucie dotyku”, istnieją również inne fascynujące potencjalne zastosowania tej technologii.
Na przykład w operacjach wspomaganych robotem BAMH może skanować i analizować, czy pracują z tkanką skórną wykazującą oznaki raka. Może być również stosowany w leczeniu zespołu cieśni nadgarstka. Pewnego dnia może być również używany do obsługi materiałów radioaktywnych z odległości.
Kolejnym krokiem badaczy jest rozszerzenie grupy eksperymentalnej w ramach badania klinicznego — wszystko po to, aby dowiedzieć się więcej na temat tego, w jaki sposób ludzie z czasem tracą czucie dotyku.
Naukowcy planują w ciągu najbliższych kilku miesięcy zrekrutować co najmniej 10 osób doświadczających utraty czucia do badania klinicznego, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób zmysł dotyku pogarsza się z czasem.
„Chcemy zrozumieć, czy możemy wykryć po pewnym czasie pogorszenie się wrażliwości (dotyku)” – powiedział profesor Helge Wurdemann.
„Następnie chcemy przekazać te dane z powrotem lekarzowi, aby dowiedzieć się, czy może on zastosować terapię w celu spowolnienia utraty percepcji (dotyku)”.
